𝟎𝟏 | 𝐓𝐨𝐮𝐠𝐡 𝐋𝐨𝐯𝐞

5.8K 81 8
                                    

Mijn leven – nee, mijn vrijheid ligt in zíjn handen

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Mijn leven – nee, mijn vrijheid ligt in zíjn handen. De man die zo lief en aardig voor mij is, maar zo wreed en dodelijk voor anderen. De man die me feitelijk gezien van mijn broer heeft gekocht.

Ik ben nu van hem.

Ik ben zijn bezit.

En ondanks dat ik weet wat voor vreselijk werk hij doet, wil ik hem toch een kans geven. Ik wil óns een kans geven om te zien of ik gevoelens voor hem zou kunnen ontwikkelen.

Dat ben ik hem op z'n minst verschuldigd nadat hij mijn leven heeft gered en me een echte toekomst heeft gegeven. Maar dat betekend nog niet dat ik blij ben met de huidige situatie.

Verre van zelfs.

Ik slaak een diepe zucht en kijk mijn luxueuze suite rond.

Ja, een suite, als in; een zitkamer, badkamer, slaapkamer én inloopkast – die overigens groter is als het volledige appartement waar ik voorheen met mijn ouders en broer woonde. Dit landhuis is zelfs groter dan het hele appartementencomplex én de naastgelegen complexen bij elkaar.

Ik heb nu meer leefruimte, meer kleding en zelfs meer rijkdom als voorheen, maar dat zou me allemaal gestolen kunnen worden als ik daarmee mijn oude vertrouwde leventje weer terug zou kunnen krijgen.

Het leven waarin we zoveel schulden hadden dat we iedere week maar met moeite rondkwamen.

Het leven waarin ik een studiebeurs had gekregen voor Duke, de universiteit waar ik zang en dans mocht gaan studeren.

Maar vooral het leven waarin mijn ouders nog leefden en niet slachtoffer waren geworden van een fatale schietpartij.

Maar dat leven bestaat niet meer.

Nu bestaat het enkel nog uit het gehoorzamen van een van de grootste en invloedrijkste maffiabazen van Atlanta, al niet Amerika.

Victor Mancini (of Big Vic zoals iedereen hem noemt), is de baas van een van de bendes die verantwoordelijk was voor de dood van mijn ouders.

Het was dan wel niet een kogel van hún kant die mijn ouders opslag had gedood en waardoor ik zwaargewond was geraakt – tenminste, dat beweerd Victor – maar zijn mannen zijn zéker wel verantwoordelijk. Als zij niet de strijd waren aangegaan met een andere maffiabende midden in onze woonwijk, dan hadden mijn ouders nu nog geleefd en was ik nu niet eigendom geweest van die angstaanjagende man.

Ik weet niks meer van de schietpartij. Enkel dat we net thuis kwamen van mijn dans uitvoering. We waren net uit de auto gestapt en ik meende een raar geluid te horen, alsof iemand vuurwerk aan het afsteken was of zo.
Alles wat er daarna gebeurde, is voor mij als een blank canvas in mijn herinneringen.

Enkel het litteken op mijn schouder is een bevestiging van wat er gebeurd is die fatale nacht.

En het feit dat mijn ouders er niet meer zijn...

𝐋𝐢𝐞𝐬 𝐈𝐧 𝐓𝐡𝐞 𝐃𝐚𝐫𝐤 - 𝐀 𝐌𝐚𝐟𝐢𝐚 𝐒𝐭𝐨𝐫𝐲Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu