[UNEDIT VERSION] 𝟏𝟖+ || Nadat een vuurgevecht tussen twee rivaliserende maffiabendes uit de hand loopt, veranderd Kate's leven compleet.
Ze valt in de handen van de gevreesde maffiabaas Victor Mancini en wordt noodgedwongen zijn verloofde. Kate's...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik stap de kou in en ga op een bankje zitten waar ik m'n hoofd in mijn handen laat zakken in een poging mijn emoties onder controle te krijgen.
Iets waar ik al de afgelopen twee uur mee bezig ben.
Godzijdank ben ik nu al een stuk kalmer, maar ik heb gefaald om mijn frustratie binnen te houden. Daar is het gat in mijn slaapkamer muur wel het bewijs van.
Ik bekijk mijn bebloede knokkels en slaak een zucht. Tot zover mijn woede beheersing. Voorzichtig raak ik mijn knokkels aan en krimp direct ineen van de pijn.
Verdomme.
Ik laat mijn ellebogen op mijn bovenbenen rusten en staar de duisternis in.
Ik heb geen enkele reden om gefrustreerd te zijn. Of beter gezegd; ik mag geen enkele reden hebben om gefrustreerd te zijn, vooral niet als zíj die reden is.
Ik zou het maar gewoon moeten noemen wat het is, en dat is jaloezie.
Pure, verblindende jaloezie.
Ik dacht dat ik mijn gevoelens voor Kate wel de kop had ingedrukt, aangezien de afgelopen week me best goed af ging.
Dat wil zeggen dat ik niet constant de neiging had om haar tegen een muur te duwen en alles met haar te doen wat God verboden heeft.
Maar toen ik moest toekijken hoe Victor Kate kuste, knapte er iets in me en voelde ik iets wat ik nog niet eerder had gevoeld. Het duurde dan ook even voordat ik wist wat het precies was; een vreselijke emotie genaamd, jaloezie.
Maar het is mijn eigen schuld.
Als ik niet daar niet als een complete idioot had gestaan en me gewoon had kunnen vermannen, dan zou ik me nu niet zo klote voelen.
Ik had gewoon de kans om Kate weer te kussen – en man, wat wilde ik dat graag. Zelfs Victor gaf me zijn zegen, ook al was dat enkel omdat hij zo lam was wat.
Hetgeen waar ik al dagenlang naar hunker werd me gewoon aangereikt en wat doe ik? Ik sta een beetje dom af te wegen of ik haar wel moet kussen.
Ik had het gewoon moeten doen, ook al zou dat betekenen dat ik daarna nog meer naar haar zou verlangen dan ik nu al doe.
Fucking idioot die ik ben.
Ik hoor naderende voetstappen mijn kant opkomen. Ik hoef niet eens op de kijken om te weten dat het Kate is.
Sinds we vrienden zijn treffen we elkaar hier al avonden lang rond hetzelfde tijdstip. Het was een stille afspraak die we hadden gemaakt zonder dat één van ons die daadwerkelijk hardop had uitgesproken.
