𝐋𝐢𝐞𝐬 𝐈𝐧 𝐓𝐡𝐞 𝐃𝐚𝐫𝐤 - 𝐀 𝐌𝐚𝐟𝐢𝐚 𝐒𝐭𝐨𝐫𝐲

𝟎𝟓 | 𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐢𝐜𝐚𝐭𝐞𝐝 𝐏𝐚𝐬𝐭𝐬

Ik had niet verwacht dat ik me zo op m'n gemak zou voelen bij Mateo. Zijn aanwezigheid is zelfs rustgevend. Dat bewees hij al toen hij me wist te kalmeren tijdens het opstijgen van het vliegtuig.

Zo nu en dan werp ik een stiekeme blik op hem, als ik niet verwonderd uit het autoraam kijk naar de prachtige besneeuwde Italiaanse omgeving.

Ook nu zijn mijn ogen weer op hem gericht. Hoe bestaat het toch dat deze man nu nóg knapper is dan gewoonlijk?

Misschien komt het omdat zijn ogen op de weg gefocust zijn en er om zijn lippen een relaxte glimlach speelt. Hij glimlacht en grijnst de laatste tijd steeds vaker, wat niet veel goeds voor mij én de hitte tussen mijn benen betekend.

Of misschien komt het doordat dit de eerste keer is dat ik hem niet een maatpak zie dragen en hij er gewoon belachelijk uitziet in casual kleding.

Onder zijn lange stoffen jas draagt hij grijze kasjmieren trui waar zijn gespierde armen én bovenlichaam goed in uitkomen. Daar had ik al even een glimp van opgevangen voordat we het vliegtuig uitstapten. En dan nog maar te zwijgen over die brede schouders. Verder draagt hij draagt een zwarte jeans en eveneens zwarte Chelsea boots.

Ik moet mezelf ervan weerhouden niet te lang naar hem te staren. Hij had me eerder in het vliegtuig al betrapt en ik heb geen zin om zijn ego nog meer te strelen. De stewardessen hadden dat al genoeg gedaan tijdens de vlucht door hem met gemak om het uur te vragen of hij nog iets nodig had. En geloof me, ze vroegen dat niet aan mij of aan Derek of mijn broer of een van de andere business classers.

Ik kan het ze ook niet echt kwalijk nemen want Mateo is nou eenmaal een genot voor de ogen.

Gelukkig bied het landschap me wat afleiding, net als de radio die Mateo zachtjes had aangezet. De zender die opstaat speelt niet alleen Italiaanse muziek, maar ook grote hits uit andere delen van de wereld.

Toch is het een Italiaans nummer dat ik zacht meezing terwijl ik uit het raam kijk.

'Spreek je Italiaans?' vraagt Mateo verbaasd als hij me mee hoort zingen.

Ik draai mijn hoofd even naar hem toe voordat ik mijn ogen beschaamd op m'n schoot richt.

'Eh, nee. Voor een van mijn opdrachten op school moesten we ons verdiepen in andere muziekculturen. Ik twijfelde tussen Frans en Italiaans, maar koos uiteindelijk voor Italiaans. Ik heb onder andere dit nummer gezongen, maar verder kan ik echt geen woord Italiaans,' beken ik schaapachtig.

'Je uitspraak is anders vlekkeloos.'

Verrast kijk ik naar hem op. 'Echt?'