[UNEDIT VERSION] 𝟏𝟖+ || Nadat een vuurgevecht tussen twee rivaliserende maffiabendes uit de hand loopt, veranderd Kate's leven compleet.
Ze valt in de handen van de gevreesde maffiabaas Victor Mancini en wordt noodgedwongen zijn verloofde. Kate's...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
De daarop week kruipt langzaam voorbij en voelt zelfs gespannen aan.
Kate is nog steeds bang voor iedereen die in haar buurt komt. Iris is de enige die dicht bij haar mag komen en mij laat ze langzaam maar zeker ook toe, maar zodra Derek of Dawson bij haar in de buurt komt kruipt ze weg als een bang hertje.
Het is mij en Iris opgevallen dat ze banger lijkt wanneer Dawson binnen komt lopen dan wanneer Derek in haar buurt is, maar waarom dat precies is weten we niet.
Het doet me pijn om Kate zo te zien en nog meer omdat er helemaal niks is wat ik ertegen kan doen. Ik heb me nog nooit in m'n leven zo machteloos gevoeld. Dit overtreft zelfs de dag dat ik mijn familie achter moest laten.
Pas na twee volle weken kan Kate het hebben als ik haar hand vast pak of een kus op haar wang geef, maar meer dan dat en ze vliegt uit haar vel.
Ik kan het haar niet kwalijk nemen.
Victor heeft al haar vertrouwen in mannen weggenomen en het erge is; hij heeft haar in een vrouw veranderd die ik nauwelijks meer herken.
Ze is bang en schichtig, niet langer meer de vurige vrouw die zelfvertrouwen uitstraalde.
Wat ik misschien nog wel erger vind is dat Victor haar niet eens meer ziet staan. Hij heeft haar als een stuk vuil aan de kant gegooid nu hij zijn zin met haar heeft gehad.
Vieze gore klootzak.
Als Kate me niet had laten beloven om hem niks aan te doen dan lag hij nu allang een paar meter diep onder de grond.
Aan de ene kant is het maar goed dat hij niet meer naar haar omkijkt want dat betekend dat ze niet dicht in zijn buurt hoeft te komen.
Nog een week gaat tergend langzaam voorbij waarin Victor me steeds meer van zijn vuile klusjes laat opknappen.
Hij is nog steeds paranoïde genoeg om me bijna elke dag naar onze pakhuizen te sturen om te checken of de voorraden drugs en wapens nog steeds veilig zijn, ondanks dat we daar 24/7 bewaking hebben.
Hij laat me zelfs alle onderhandelingen doen met andere kartels die onze wapens of drugs willen kopen.
Ik heb net een deal met een Russisch kartel gesloten namens Victor, dat als je het mij vraagt nogal schimmige lui waren.
'Ik vertrouw ze niet,' zegt Dawson als de Russen het pakhuis hebben verlaten.
Bryce zit nog steeds met samengeknepen ogen naar de dichte deur te kijken waar zojuist de mannen door zijn verdwenen. 'Ik dacht dat Russen altijd stug waren, niet zulke slijmerige lui als die drie.'
'Vic wilde deze deal, ik sluit hem enkel. Vanaf nu is het zijn probleem,' antwoord ik terwijl ik een bevestiging berichtje naar Victor stuur over de deal.
Net na middernacht verlaten we het pakhuis – blijkbaar willen Russen enkel laat in de avonden onderhandelen – en vertrekken we met z'n drieën weer terug naar het landhuis.
