𝟏𝟐 | 𝐋𝐢𝐟𝐞 𝐂𝐡𝐚𝐧𝐠𝐢𝐧𝐠 𝐌𝐨𝐦𝐞𝐧𝐭𝐬

2.6K 57 32
                                    

Ik weet niet hoeveel tijd er verstreken is wanneer de bunker vanaf de andere kant wordt geopend, maar het voelt als uren

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik weet niet hoeveel tijd er verstreken is wanneer de bunker vanaf de andere kant wordt geopend, maar het voelt als uren.

Als ik niet direct de man herken die de deur opent, ben ik even bang dat het iemand van de Medina crew is die bunker heeft gevonden, maar dan slaakt Iris een opgeluchte zucht.

'Oh, godzijdank,' mompelt ze en pakt mijn hand vast als ze mijn angstige blik ziet. 'Dat is Bryce, één van Victor's mannen. Het is oké, Kate.'

Ik slaak een opgeluchte zucht.

Iris geeft me nog een geruststellend kneepje in mijn hand voordat ze opstaat van het veldbed waar we de laatste uren op door hebben gebracht.

Iris loopt naar het veldbed in de hoek waar Luisa nog steeds als een kleine bal ligt opgerold. Ze ligt al in die positie sinds we hier binnen waren gekomen en wilde het liefst met rust gelaten worden, dus dat hebben we gedaan.

Bij de bunker deur zie ik Lydia met Bryce praten.

Als de oudste van ons, heeft Lydia ons de afgelopen uren aardig kalm weten te houden. Voorheen zag ik haar altijd als de stugge, strenge gastvrouw van het huis, maar ben ik erachter gekomen dat ze heel aardig en zorgzaam is. Dat bewees ze wel toen ze gelijk de moederrol op zich opnam.

Mijn ogen dwalen naar het armbandje om mijn pols. Licht strijk ik er met mijn vingers overheen.

De hele tijd dat we hier waren kon ik maar aan één ding denken, en dat was Mateo en of hij ook veilig was.

De onzekerheid maakt me gek, maar ik weet ook dat ik nu niet zomaar aan een van Victor's mannen kan vragen of hij weet hoe het met Mateo gaat zonder dat het verdacht overkomt.

Lydia wenkt ons allemaal dat we naar buiten kunnen.

Bryce gaat ons voor en helpt ons één voor één uit de tunnel, waar nog twee mannen van Victor de wacht houden. Ik voel me direct geïntimideerd als ik de angstaanjagende geweren zien die ze vasthouden – alsof ze zo het leger uitkomen.

'Waar is Derek?' vraag ik aan Lydia als we naar het landhuis toelopen, geflankeerd door de drie mannen.

Lydia zucht. 'Bryce vertelde me dat Derek gewond geraakt is.' Ze moet de paniek op mijn gezicht zien want ze houd me staande en legt haar hand op mijn schouder. 'Hij is naar de ziekenboeg is gebracht en is daar in goede handen, Kate. Kom, laten we wat schone kleren voor je pakken.'

Langzaam knik ik en volg haar naar binnen. Schone kleding heb ik nu wel nodig aangezien ik deze al draag sinds ons vertrek uit Italië.

𝐋𝐢𝐞𝐬 𝐈𝐧 𝐓𝐡𝐞 𝐃𝐚𝐫𝐤 - 𝐀 𝐌𝐚𝐟𝐢𝐚 𝐒𝐭𝐨𝐫𝐲Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu