SABIR.

SABIR 1

Alnımdaki terleri önlüğüme silerek çalışmaya devam ettim. Adım Ada Yarım. Lise son sınıfa gidiyorum . Sabahçı olduğum için öğleden sonra o evde kalmamak istemediğimden bir cafe de işe girdim. Parası iyi değildi fakat o cadoloz karının ve sapık mete nin suratını en azından görmüyor onlardan para istememek için sıkıntıya girmiyordum.

'' Pardon bakar misiniz?'' sabırla ilerledim müşterinin yanına. Sabrımi sınıyordu bu çocuk. Bir haftadır aynı saatte gelip 4 saat oturuyor bi de sipariş ettiği şeyleri beğenmeyip yenisini istiyordu. Gerçekten canımı sıkıyordu. Oflaya oflaya yanına gittim.

'' Buyrun ne istemiştiniz?'' diyerek yapmacık bir şekilde gülüyor gözlerinin içine dik dik bakıyordum. '' fincanımın dudak kenarları çok lekeli değiştir hemen. '' diyerek pis pis sırıttı . Gözlerimi devirdim . İçimden sabır çekerek fincanı aldım ve mutfağa doğru ilerledim. '' fincanı lekeliymis zengin züppenin değiştiricekmisiz hemen. '' diyerek Aysel abla ya seslendim. O da bu halime gülerek fincanı aldı . 2 dakika sonra yeni fincanla kahve yi bana verdi. Zengin züppenin yanına yaklaştim. '' buyrun '' diyerek masanin üstüne bıraktım. Arkamı döndüğümde aysel abla kollarıyla mesaimin bittiğini çıkmamı söyledigini anladım. Gülümsedim ve üstümü değiştirmek için araya doğru yol aldım. Arkamdan yine o çocuk sesleniyordu. Döndüm ne var gibisinden bir tavır taktım yüzüme .

'' bu ne biçim kahve ya soğuk bu değiştir şunu hemen '' demesiyle bir kahkaha patlattım yanına yaklaştim '' soğuk mu '' dedim . '' evet laf yapma da işine bak '' demesiyle elini alıp kahvenin içine soktum . Afallayarak suratıma bakıyordu. Eğildim ve kulağına

'' mesaim bitti öteki arkadaşa seslenirseniz sizinle ilgilenir beyfendi '' diyerek doğruldum . Elini hemen çektim ve arkamdan bağırarak birşeyler konuşuyordu. Takmayarak arkaya gittim üstümü değiştirdim ve çıkışa doğru yöneldim . Müdür İrfan bey adımı seslenmesiyle arkamı döndüm ve ona doğru yürüdüm. Elime 30 lirayi soktu ve

'' işten çıkartıldın bi daha gelmesen iyi olur kızım '' dedi . Şaşkınlıkla yüzüne neden dermiş gibi baktım. '' müşterinin elini yakmışsin şikayet edecekti bizi zor ikna ettik. Diğer müşterilerimizi de etkilemeni istemiyoruz kızım '' dedi. '' peki irfan bey kusuruma bakmayın '' diyerek kapıya döndüm.

Bana alayla bakan iki çift göz gördüm. Bunu da başarmıştı . Bunu da yapmıştı. Bu da onun oyunuydu . Herşeyin altından bu çıkıyordu. Gözlerimin dolduğunu hissettim. Gözlerimi kapatıp bir iki sn açtım göz yaşlarımi geri tepmistim. Tekrar ona baktığımda başını iki yana sallayarak ''benden korkmani söylemiştim'' dedi ve uzaklaştı. O kim mi? O benim üvey abim Mete.

Merhaba gençler. İlk defa hikaye yazıyorum . İlkler biraz sıkıcı olabilir fakat aklımda çok güzel bir kurgu var. İlerleyen bölümler de çok güzel bir hikaye olacak. Desteklerinizi esirgemeyin. Bir kişi bile olsa devam edeceğim yazmaya. Lütfen . Desteklerinizi esirgemeyin.lütfen yorum yapın burada olduğunuzu bileyim şimdiden teşekkürler :))