Να θυμάσαι...

ο Έρωτας!

12

Η Κάτια επίτηδες όση ώρα βρισκόταν έξω δεν απαντούσε στις κλήσεις της αδερφής της. Η όλη κατάσταση της προκαλούσε νευρικότητα που δεν πέρασε απαρατήρητη από τον Μιχαήλ.

«Τι σου συμβαίνει;» την ρώτησε με σκοπό να τη βοηθήσει.

«Τίποτα!» αποκρίθηκε απότομα, σφίγγοντας το ποτήρι με το κρασί στο χέρι.

«Ειρήνη είμαι εδώ για σένα... δεν έχω καν το δικαίωμα να σε κρίνω...»

«Γιατί εμένα Μιχαήλ από τις τόσες κατακτήσεις σου; Τι το ξεχωριστό διαθέτω;» τον ρώτησε απότομα μιας που της έφταιγαν τα πάντα ξαφνικά.

«Με μαγνήτισε η θλίψη σου, το γεγονός πως σπανια χαμογελάς Ειρήνη αλλά όταν το πράττεις είναι σαν να φωτίζεται ο κόσμος μου όλος. Δεν σου κρύβω πως λατρέυω το γυναικείο φύλο αλλά εσύ έχεις το κάτι, το διαφορετικό...» της εξήγησε αμέσως σοβαρός, ζητώντας να τους φέρουν και άλλο κρασί.

«Μια ζωή στην σκια της αδερφής μου... Πάντα πρέπει να δίνω ΄λογαριασμό για τα πάντα και κάπου έχω κουραστεί. Στο παρελθόν έχω βλάψει τον εαυτό μου...» παραδέχτηκε, επικεντρώνοντας έτσι την κουβέντα στην Ειρήνη. Την μισούσε γιατί πάντα βρίσκει ένα λόγο να χαμογελάει λες και δεν την λύγιζε τίποτα.

Ο Μιχαήλ δεν την διέκοψε, την άκουγε προσεκτικά.

«Δεν ονομάζομαι καν Ειρήνη, έτσι λέγεται η αδερφή μου. Η μητέρα μου πολύ πιθανόν να είναι αλκοολική και να χρήζει ειδικής βοήθειας... Το όνομα μου είναι Κάτια Μαυρίδη και βαρέθηκα να ζω στην σκιά άλλων» παραδέχτηκε δίχως να ντρέπεται. «Άρα αν θες να μείνει δίπλα μου βγάλε με από το σκοτάδι!» του ζήτησε με δάκρυα στα μάτια. Έμπλεξε τον θεατρινισμό με την αλήθεια σε μια προσπάθεια να βγει διπλά κερδισμένη απόψε.

Παρά την εμπειρία του με τις γυναίκες ο Μιχαήλ ένιωσε κάπως περίεργα μιας που καμιά στο παρελθόν του είχε μιλήσει έτσι. Δεν ήταν ευκολόπιστος ούτε αδαής, σίγουρα επιθυμουσε να κερδίσει αυτό που ποθούσε περισσότερο από όλα. Το κορμί της αλλά σίγουρα με αυτά που άκουσε όφειλε να περιμένει και να φανει πιο έξυπνος.

«Παραλίγο να πεθάνω χρόνια πριν αλλά γλίτωσα...» του αποκάλυψε. «Χρειάζομαι έναν άντρα δίπλα μου να νιώσω ασφάλεια!|» του εξήγησε με μάτια κλαμένα

Αυτός της χάιδεψε την παλάμη τρυφερά. «Πιστεύεις πως με ενδιαφέρει το όνομα σου; ''Οπως και να ονομαζεσαι εμενα θα μου αρέσεις. Ίσως εγώ να μην είμαι καλός για σένα... ειδικά εάν δεν καταφέρω να διώξω τον πόνο σου μακριά!»