Να θυμάσαι...

Σοκολάτα!

1

Κρυμμένη πίσω από το τεράστιο ψυγείο του ζαχαροπλαστείου η Ειρήνη βόλευε τη νέα φρέσκα σοκολατόπιτα. Σειρά έχουν οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, τα εορταστικά γλυκίσματα σε περίοπτη θέση και για το τέλος άφησε τα αγαπημένα της προφιτερόλ. Από μικρή της άρεσαν τα γλυκά, και ειδικότερα η σοκολάτα. Παρόλο που πασάλειβε τα ρούχα και η μητέρα της την μάλωσε δεν πτοήθηκε ποτέ. Η γιαγιά της πάντα της έλεγε πως εάν καλό γλυκό γλυκαίνει τις ψυχές των ανθρώπων ακόμη και του πιο δύστροπου άντρα αλλά μέχρι στιγμής δεν χρειάστηκε να γλυκάνει κανέναν από τα χεράκια γιατί πολύ απλά δεν είχε χρόνο για σχέσεις. Χωμένη ανάμεσα σε αυγά, ζάχαρη και αλεύρι τις περισσότερες ώρες της ημέρας ποτέ δεν περισσεύει χρόνος για προσωπικές απολαύσεις.

Τις λιγοστές ώρες που δεν εργαζόταν πιανόταν από την ουρά ενός ονείρου, του δικού της ονείρου. Της άρεσε με ένα μολύβι να δημιουργεί σκιτσογραφίες. Επέλεγε τουριστικά μέρη τις περισσότερες ώστε να χάνεται με τον κόσμο. Καθισμένη σε μια γωνιά μελετούσε συμπεριφορές και όταν έπιανε το ειδικό μολύβι ένιωθε σαν να αποδρά από την φυλακή της καθημερινότητας. Αποτύπωνε εκφράσεις και συναισθήματα, από ένα απλό άγγιγμα, ένα φιλί, το γέλιο όλα αποτελούσαν πηγή έμπνευσης. Ακόμη και με τα λίγα πάντα ήταν ευτυχισμένη γιατί συνεχίζει να περπατά με ψηλά το κεφάλι. Περήφανη γυναίκα σπάνια ζητούσε βοήθεια ενώ οι λιγοστές φίλες πάντα φρόντιζαν να της θυμίζουν πως κάποια στιγμή πρέπει να διεκδικήσει με εγωισμό περισσότερα από τη ζωή.

«Είσαι φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα» της έλεγαν.

«Ναι να φτιάχνω γαλακτομπούρεκα, ραβανί και τσιζκεικ...» επέλεξε τον αυτοσαρκασμό πολλές φορές για να διώξει την πικρία.

Κάποτε η οικογένεια της είχε μια άλφα οικονομική άνεση αλλά πολύ γρήγορα τα αποθέματα δεν κατάφεραν να κλείσουν τρύπες και να περιορίσουν τα δάνεια. Χρεοκόπησαν πολύ γρήγορα. Σε αυτό το διάστημα ο πατέρας της ξαναπαντρεύτηκε, έναν γάμο που την βρήκε σύμφωνη μιας που αυτή η σχέση αυτή μετρούσε αρκετά χρόνια. Παρά τα πέντε χρόνια διαφορά με την μικρή της αδερφή την Κάτια την αγαπούσε πάρα πολύ εάν και τρομάζει με την ιδέα πως η μητριά της φουσκώνει τα μυαλά. Ευτυχώς για εκείνη τουλάχιστον σπούδαζε και μεγαλύτερο κόστος των διδάκτρων το είχε επωμιστεί η ίδια δίχως να διαμαρτύρεται. Η Σία, η μητριά φρόντιζε περισσότερο να κάνει τη ζωή της άρα κατά κάποιο τρόπο ήταν και μητέρα στην Κάτια από μικρή ηλικία. Όταν η Σία βαριόταν στη σχέση, ή της έδιναν τα παπούτσια στο χέρι πάντα επέστρεφε σπίτι κάνοντας ένα απολογισμό με διάθεση αυτοκριτικής ώστε να προσδώσει δραματική χροιά και να συγχωρεθούν οι ''αμαρτίες''.