Να θυμάσαι...

Κοντά στο τέλος

38- Κοντά στο τέλος

«Με τρομάζεις Κάτια και παράλληλα σε θαυμάζω γιατί δεν φοβάσαι τίποτα!» της είπε ο Οδυσσέας, χαιδεύοντας την πλάτη.

Η ερωτική του συνεύρεση ήταν διαφορετική, είχε κάτι άγριο και απόμακρο ταύτοχρονα. Το ίδιο απόμακρη παρέμεινε η Κάτια, ψυχρή, δίχως ίχνος συναισθήματος, λες και ζήτησε αυτή τη συνάντηση για να πραγματοποίησει κάποια συναλλαγή και να πιστοποιήσει κάποια συμφωνία.

Πράγματι εκείνη έκρυψε τις προθέσεις της μέχρι να καταφερει να τον εξουσιάσει και ουσιαστικά να κάμψει τις αντιδράσεις του. Όχι ότι ήταν δύσκολο να πείσει τον λογιστή για το οτιδήποτε αλλά ήθελε απλά να βεβαιωθεί.

«Δεν περίμενα να συναντηθούμε απόψε... ο άνδρας σου θέλω να πω...»

«Ο άνδρας μου πάει καλύτερα και εγώ δεν έχω σκοπό να περάσω την υπόλοιπη ζωή μαζί του!»

«Είσαι ανόητη; Καμιά άλλη δεν θα σκεφτόταν τόσο απερισκεπτα!»

Η Κάτια ήταν μια πληγωμένη γυναίκα, με τον λαβωμένο εγωισμό να αποζητά μια διαφορετική δικαίωση. Ήταν αποφασισμένη να προσπαθήσει μια τελευταία φορά, να εκβιάσει καταστάσεις ώστε να αποκτήσει αυτό που ποθούσε περισσότερο.

«Δεν με ενδιαφέρει τίποτα!»

«Τότε πάμε να φύγουμε μαζί! Έχω μαζέψει λεφτά και εάν θες πραγματικά μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή!»

Έβαλε τα γέλια εντελώς αυθόρμητα γιατί έβρισκε αυτή την πρόταση εντελώς παιδιάστικη και παράλογη. Δεν είχε σκοπό να θυσιάσει τίποτα άλλο από τα θέλω της και πολύ παραπάνω να υποκριθεί για μια ακόμη φορά. Μόνο ο Αλέξανδρος παρέμεινε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ήταν έτοιμη να θυσιάσει το οποιοδήποτε υλικό αγαθό, τις πολυτέλειες στο βωμό του έρωτα έστω και αυτού δίχως ανταπόκριση.

«Εσύ λες ανοησίες τώρα. Μην προσπαθήσεις καν να με πείσεις πως είσαι ερωτευμένος γιατί δεν θα σε πιστέψω!»

«Δεν είναι τόσο δύσκολο αρκεί να το θέλεις πραγματικά!» επέμεινε ο Οδυσσέας.

«Πρέπει να σκαλίσεις κάτι για μένα!» άλλαξε το θέμα συζήτησης απότομα η Κάτια. «Θέλω να δω γιατί έδωσε εντολή ο Μιχαήλ να αυξηθεί το ποσό που στέλνει στην Ειρήνη!»

«Μια νέα εμμονή; Βαρέθηκα να με διατάζεις, βαρέθηκα...»

«Όχι δεν βαρέθηκες γιατί εάν είχες βαρεθεί δεν θα βρισκόσουν εδώ κοντά μου, να αναζητάς τα χάδια και τα φιλιά μου!» αποκρίθηκε εκείνη με διαολεμένη σιγουριά.