Να θυμάσαι...

Θέατρο!

14

«Ο γιος μου;» αναρωτήθηκε έκπληκτος Μιχαήλ κοιτώντας την μες στα μάτια.

«Ναι ο γιος σου! Μην εκπλήσσεσαι λες και ακούς κάτι πρωτάκουστο! Σε έχω ακούσει πως μιλάς για τον γιο σου και για το γεγονός πως ανησυχείς για το μέλλον του!»

«Εγώ είμαι ο πατέρας του. Εσύ δεν έχεις το δικαίωμα...»

«Δεν εκβιάζω τίποτα και μιλάω με ειλικρίνεια!» αντιγύρισε εκείνη με βλέμμα θανατηφόρο, γεμάτο οργή και μίσος. «Στα γενέθλια του κάμποσα χρόνια πίσω, έγινε ένα πάρτυ. Μου φαίνεται πως ζούσε και η μητέρα του. Γνωριζόμασταν από την σχολή βλέπεις!»

«Δε με ενδιαφέρουν εφηβικές ιστορίες. Μην βαραίνεις τον κλίμα! Η σχέση μας είναι ξεκάθαρη. Σε φροντίζω, σε προσέχω, σε σέβομαι...»

«Και αυτά γιατί; Για να σου δίνομαι με χαρά κάθε φορά; Για να σου χαρίζω δίχως ενδοιασμούς το κορμί μου και στιγμές απόλαυσης; Για να ξεπουλιέμαι για μερικά κοσμήματα;» τον ρώτησε αγανακτισμένη. «Ο γιος σου με μεταμόρφωσε σε αυτό που είμαι τώρα. Μου έκλεψε την αθωότητα και φρόντισε να με ξεφτιλίσει μπροστά σε όλους μόνο και μόνο επειδή δεν ταίριαζε στον δικό σας κόσμο! Ναι μια έφηβη ήμουν πίστευα πως θα τα κατάφερνα αλλά όχι ο γιος σου και οι φίλοι σου μου θύμισαν το πόσο μικρή ήμουν. Το παραδέχομαι πάντα ήθελα μια καλύτερη ζωή μακριά από την φτώχεια αλλά είναι κάτι που δεν ακούς πρώτη φορά. Τόσες μικρές έχεις κυκλοφορήσει στο παρελθόν και είμαι σίγουρη πως έχεις ξανακούσει τα ίδια μεγαλεπίβολα σχέδια τα ίδια όνειρα!» συνέχισε σαν νερό να μιλάει δίχως να σταματάει ούτε ένα λεπτό. «Μητέρα αλκοολική, με μια αδερφή να με ζηλεύει και να με καταπιέζει, πίστεψα πως με τις σπουδές θα τα κατάφερα!»

«Και ο γιος μου πως εμπλέκεται;»

«Για κάποιο λόγο με μισούσε. Δεν ξέρω το γιατί. Πρέπει να ρωτήσεις τον ίδιο δυστυχώς. Μου έκανε όμως δύσκολη τη ζωή στη σχολή. Στο πάρτι φρόντισε να με ξεφτιλίσει. Η πράξη του όπως ρώτησα και έμαθα ήταν ποινικά μηνύσιμη φυσικά αλλά ποτέ δεν έπεισα τον εαυτό μου να προχωρήσω! Δεν είχα όμως την πολυτέλεια να τον πολεμήσω....» του εξήγησε ακριβώς τι συνέβη παραβλέποντας όμως μια βασανιστική λεπτομέρεια, πως ήταν και παρέμεινε ερωτευμένη με τον γιο του.

Ο Μιχαήλ την άκουγε προσεκτικά δίχως να αντιδρά. Ο γιος του δυστυχώς για εκείνον ήταν ικανός για το χειρότερο και το καλύτερο παράλληλα. Παρόλο που θα έπρεπε να μην τον επηρεάζουν τόσο τα λόγια της επηρεάστηκε αρνητικά.