Να θυμάσαι...

Ως εδώ!!

31 - Ως εδώ

Η Ειρήνη κοίταξε το ρολόι άλλη μια φορά με την υπομονή της να δοκιμάζεται. Ο Οδυσσέας παρόλο την υπόσχεση που της είχε δώσει, καθυστέρησε παραπάνω από το αναμενόμενο. Παρόλα αυτά δεν θα έφευγε εάν δεν τον ρωτούσε δίχως υπεκφυγές τι συνέβαινε με την Κάτια. Από τα νεύρα της συνέχισε να δαγκώνει το καλαμάκι του φρέσκου ανάμεικτου χυμού. Ζήτησε έναν ακόμη για να σκοτώσει λιγάκι περισσότερο τον χρόνο της ενώ χάζεψε αόριστα την βροχή που ήδη άρχισε να ''χτυπάει'' τη τζαμαρία της καφετέριας.

Σούφρωσε τα χείλη όταν ένας νεαρός της χαμογέλασε. Ασυναίσθητα και για λίγο χαμογέλασε επίσης. Το ύφος σκοτείνιασε όμως γιατί διαπίστωσε πως πάλι έπρεπε να λύσει τα προβλήματα άλλων, θέτοντας τις προσωπικές προτεραιότητες στην άκρη.

Πέντε λεπτά αργότερα και ενώ ήταν έτοιμη να φύγει ο Οδυσσέας μπήκε φουριόζος για να αποφύγει την βροχή προφανώς που δυνάμωνε λεπτό με το λεπτό.

«Συγγνώμη... αλλά...» προσπάθησε να δικαιολογηθεί.

«Δεν μου είναι και τόσο ευχάριστη αυτή η συνάντηση αλλά είναι αναγκαία δυστυχώς!»

«Δεν σε καταλαβαίνω. Στο γραφείο μου θα μπορούσαμε να συζητήσουμε εκτός και εάν υπάρχει κάτι πιο προσωπικό. κάτι που θα δεν ήθελες να ακουστεί!»

«Είχε αρκετό κόσμο εκεί γύρω...» σχολίασε η Ειρήνη αμήχανα.

«Και λέγοντας πολύ κόσμο αναφέρεσαι στα αφεντικά μου; Μήπως στον Αλέξανδρο συγκεκριμένα; Δεν είμαι μικρό παιδί για να κλάψω επειδή επέλεξες εκείνον!»

Μόρφασε γιατί η κουβέντα παρεκτράπηκε και επικεντρώθηκε κακώς στα προσωπικά μπερδέματα. «Δεν είναι το θέμα μου ο Αλέξανδρος αλλά εσύ αλλά όχι μόνος σου!»

Ο Οδυσσέας έξυσε το κεφάλι θορυβημένος και περισσότερο μπερδεμένος. «Δεν σε καταλαβαίνω ειλικρινά. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεσαι επιθετική. Δεν είχα σκοπό να σε προσβάλλω... είμαι σίγουρος πως θα βρω κάποια άλλη...»

Την κούρασε η φλυαρία του γι' αυτό πέρασε αμέσως στην αντεπίθεση. «Και την βρήκες; Είναι κάποια που γνωρίζω;»

Δίχως να το καταλάβει τα μάγουλα του κοκκίνισαν. Τότε άρχισε να πονηρεύεται παρόλο που η Κάτια ουδέποτε ανέφερε τυχόν πρόσφατες φοβίες. «Δεν ήρθα να συζήτησω την προσωπική μου ζωή και δεν νομίζω να σε αφορά. Είναι ιδιαιτέρως βαρετή θα έλεγα...»