Fire Phoenix 《မီးလျှံဇာမဏီ》 MM Translation

Part-6 *က​သောင်းကနင်းဖြစ်ခြင်း*

[Zawgyi]
လင္းဝမ္အာ၏ အခန္းေဆာင္ အတြင္းသို႔ ဟြမ္အာတစ္ေယာက္ ကပ်ာကယာ ေအာ္ဟစ္ရင္းေျပးဝင္လာသည္...

"သခင္မ...မေကာင္းေတာ့ဘူး....သခင္ေလးေပ်ာက္သြားၿပီ..."

လင္းဝမ္အာ သူမ၏ ၿခဳံထည္ကို ယူလ်က္ ပုခုံးေပၚမွ လႊမ္းၿခဳံကာ ဝတ္ဆင္လိုက္ၿပီး အခန္းေဆာင္ တြင္းမွ ထြက္လာ၏...ယခုအခ်ိန္မွာ ပူေႏြးေသာ ေန႔ခင္းအခ်ိန္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူမသည္ က်န္းမာေရးခ်ဴခ်ာသျဖင့္ အခန္းတြင္း၌သာ ေနေလ့ရွိသည္..

"ဟြမ္အာ....ေျဖးေျဖးေျပာ.....ငါစန္းလန္ကိုေစာင့္ၾကည့္ဖို႔မွာထားတာေလ....အခုဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ?"

ဟြမ္အာသည္ သူမကိုသူမ အျပစ္တင္ရင္း စတင္ရွင္းျပေလ၏...
"ကြၽန္မေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္မ.....ခုနတုန္းက သခင္ေလးက သူ႔ဗိုက္ကို ဖိထားရင္း ဗိုက္အရမ္းေအာင့္ေနတယ္လို႔ေျပာတယ္.....ကြၽန္မလည္း မနက္စာက မလတ္ဆတ္လို႔ လို႔ထင္မိတာ...အဲဒါနဲ႔ သခင္ေလးကို စမ္းသပ္ေပးဖို႔ သမားေတာ္ကိုသြားေခၚတာ...ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မျပန္လာေတာ့ သခင္ေလးကမရွိေတာ့ဘူး...."

လင္းဝမ္အာ သက္ျပင္းသာခ်မိေတာ့၏....စန္းလန္က အခန္းထဲမွာပိတ္ထားလို႔ရေသာ ကေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္မွန္း...ၿပီးေတာ့ ေနမေကာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဟြမ္အာကိုပထုတ္ဖို႔ လွည့္စားလိုက္မွန္း သူမ ေကာင္းေကာင္း နားလည္လို႔ေနပါ၏...

ကို႔ကိုယ္ကို အျပစ္တင္ေနေသာ ဟြမ္အာအား ႏွစ္သိမ့္ႏိုင္ရန္ လင္းဝမ္အာသည္ ႏူးညံ့စြာေမးလိုက္သည္...
"စန္းလန္ ခိုးထြက္သြားတာ ျမင္မိတဲ့သူရွိေသးလားလို႔... အေစာင့္ေတြကိုေရာ ေမးခဲ့ေသလား..?"

"ကြၽန္မ အေစာင့္ေတြကို ေမးခဲ့ပါေသးတယ္..ဒါေပမဲ့ သူတို႔လည္း သခင္ေလးကို မေတြ႕လိုက္ဘူးတဲ့...."

"အရွင္မင္းႀကီးက စန္းလန္ကို ၁လအျပင္မထြက္ဖို႔ အျပစ္ေပးလိုက္ကတည္းက အေစာင့္ေတြလည္း သူမကို ထြက္ခြင့္ေပးရဲမွာ မဟုတ္ဘူး....ေသခ်ာတာက စန္းလန္ တျခားလမ္းက ထြက္ေျပးသြားတာျဖစ္မယ္...."

စစ္သူႀကီးအိမ္ေတာ္၏ အေဝးဆုံးႏွင့္ လူအရွင္းဆုံး ၿခံေထာင့္၌...