"ကိုယ္ၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ...ေဆာရီး
လက္က ဘာျဖစ္ထားတာလဲ''
အားနာမ်က္ဝန္းေတြျဖင့္ လႊားရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကို
ၾကည့္ကာေမးသည္။ လႊားထင္မိသေလာက္လည္း
လႊားရဲ႕လက္ကိုျမင္သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စိတ္ဝင္
စားၾကေလသည္။ ေမးရမွာအားနာလို႔သာ မေမးၾကတာ
ျဖစ္လိမ့္မည္။
"ေျသာ္...အဲဒါ.. ဒါက ေရေႏြးပူေလာင္ထားတာ..
ဒီဖက္က ကိုစက္ျမင္တိုင္းအတိုင္း ဒဏ္ရာေတြ''
"အမာရြတ္ေတြျမင္ရတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္
ညီရာ...ဒဏ္ရာေတြနဲ႔သာဆို..''
စိတ္မေကာင္းစြာ ခပ္ေအးေအးဆိုရင္း လႊားရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကို
ဆြဲယူၾကည့္သည္။ လက္ဖဝါးျပင္ထက္ အမာရြတ္ေတြေပၚသို႔
ကိုစက္က သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြႏွင့္ ပြတ္ဆြဲၾကည့္ကာ
တကယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနေလသည္၊၊
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ေျပာျပေလ''
"ဗ်ာ...''
"ကိုယ္သိခ်င္လို႔''
လႊားရဲ႕လက္ဖဝါးေတြကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ထဲဆုပ္ကိုင္ရင္း
ေမးလာသည္။
လႊား ကိုစက္ရဲ႕လက္ဖဝါးေတြထဲက ကိုယ့္လက္ေတြကို
အသာဆြဲယူေျဖထုတ္လိုက္သည္။ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း
အေတာ္အသင့္ရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္ကာ လႊားအေပၚလည္း
ေကာင္းေပးသည္။ နားမလည္သည့္စာေတြကိုလည္း
ကိုစက္ပဲ႐ွင္းျပတတ္သည္မို႔ လႊားလည္း ကိုစက္ကို
အကိုၾကီးတစ္ေယာက္လို ခင္တြယ္မိပါသည္။
သာမာန္ဆက္ဆံေရးၾကား လက္ကိုင္ေျခကိုင္ေလာက္သည္
မထူးဆန္းသည့္အျပဳအမူမ်ိဳးမို႔ အထူးအဆန္းေတာ့
မေတြးျဖစ္ပါ။
"အဲဒါက...မသိခ်င္စမ္းပါနဲ႔ ကိုစက္ရာ
ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေျပာရမွာခက္လို႔''
"အိုေက...အိုေက...ေဆာရီးပါ ညီရာ
ကိုယ္ မေမးသင့္တာကို...''
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္ေျပာမျပနိုင္တာကို
အားနာပါတယ္...ကိုစက္ကိုမယံုလို႔မေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး
ဒီတိုင္းပဲ ကြၽန္ေတာ္ေျပာျပလို႔ အေၾကာင္းရင္းသိသြားလည္း
ကိုစက္စိတ္ထဲ တစ္ခုခုခံစားရမွာစိုးလို႔...အေႏွာင့္အယွက္
ျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ပါ''
YOU ARE READING
ဦး ကို ခ်စ္ မိ ေန ၿပီ | ဦး ကို ချစ် မိ နေ ပြီ | (Completed)
Roman d'amourအသက္၃၀ေက်ာ္အိမ္ေထာင္ျပဳခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့အခါ ဖခင္ရဲ႕စီစဥ္ေပးမႈေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ျဖစ္လာတဲ့ CEO ဦးဟန္ရဲဆက္ေမာ္ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက မိဘေတြရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ နာခံအသားက်ေနၿပီျဖစ္တဲ့ သားလိမၼာပိုးဟပ္ျဖဴေလး လႊားဝံ့ထည္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးက...
