Evet asıl olaylar bir bölüm sonra yani bu bölümde başlayacaktı ama bu kurgunun uzun olmasını istiyorum ve bu yüzden biraz daha bekleyeceğiz.Aklımda başka şeyler var ve her an değişebiliyor,teşekkürler.
İyi okumalar!
Duyduğum şeyle birlikte donakalmıştım.Ne demek beni görmek istiyordu yada ben ne yapacaktım.Daha önce hiç dışarıya çıkmamış ve başka birilerini görmemiştim ki.Ben onun yüzünden ondan kaçmak için kendi gençliğimi,çocukluğumu feda etmiş ve ondan korkuyla birlikte birde kızgınlık ve nefretle büyümüştüm.
O bizim soyumuzu bitirmişti.Şimdide beni mi bitirmek istiyordu.Öğenmiş miydi benim bu soydan gelen tek lanetli olduğumu.Gerçekten köşeye sıkışmış gibi hissediyordum.Bu sırada Jisoomlyn bana doğru dönmüş ve "Endişelenmeyin,gitmezsinizolur biter." Demişti.Bu sırada kapı açılmış ve babam içeriye girmişti.Böylece ben ve Jisoomlyn ayağa kalkmış ve Jisoomlyn bir selam vermişti.
Babama sarılmış ve gözüm dolarken"İyi misin?"demiştim.O saçlarımı okşamış ve alnıma öpücük kondururuken başını sallamıştı.Ayrıldığımızda "Gitmen gerekiyor,gitmeme gibi bir seçenek sunmadı." Demişti buz gibi bir sesle.Yüzüne baktığımda babamın yakışıklı yüzünü kara göz altları ve düşünceli bakışlar almıştı.
"Neden özellikle beni istedi ve nasıl benden haberdar?" Demiştim ve hem Jisoomlyn'e hemde babam'a bakmıştım.Sonrasında yatağıma oturmuş ve onların birşey demesini beklemiştim.Onlarda sadece biribirlerine bakıp bir çözüm arıyorlardı sanırım.Sonra ben dayanamamış ve heyecanlandığım yada kızıp üzüldüğüm zamanlarda olduğu gibi konuşmaya başlamıştım.
"Ne yapacağız,elbette bir yolu olmalı yoksa oraya gidersem bu onun aleyhine olur." Demiştim gözlerimin kırmızıya döndüğüne neredeyse eminken.O benden hem teyzemi hemde annemi çalmıştı.Ondan ettiğim kadar kimseden nefret edemezdim,"Ona aşık olduğum kadar kimseye aşık olamazdım."
Babam "Babam merak etme Rose,seni daima koruyacağım ve açığa çıkmana asla izin vermeyeceğim." Demiş ve bende bir nebze olsun rahatlamıştım.Bu sırada uzun süredir sessiz kalan Jisoomlyn bakışlarını pencereden ayırıp,"Aslında bir yolu var efendim,fakat işe yarayacak mı kestiremiyorum çünkü bu büyü neredeyse 300 yıllık." Demiş ve ben babama bakmıştım.
Babamın gözleri anlık ışıldamış ve ben Jisoomlyn'e bakarken babam ona gidip elini tutup "Jisoomlyn kızım sen Rose nasılsa öylesin benim için,sana ve yeteneklerine herşeyden çok güveniyorum. Demişti.Böylelikle Jisoomlyn'in yüzünde mahçup bir gülümseme oluşmuş ve saygıyla eğilirken,"Teşekkür ederim efendim,güveninizi boşa çıkarmayacağım."Demişti.
Sonrasında ben ayağa kalkmış ve "Öyleyse gerekli olan ne varsa bulalım."Demiştim.
Beni başıyla onaylayan Jisoomlyn babama çıkmadan tekrar selam verip,ne lazımsa onları bulmaya gitmişti.Heyecanlaydım çünkü tanrım ilk defa üzerimde bir büyünün etkisi olacaktı ve ben bunun ne olduğunu dahi bilmiyordum.Ama Jisoomlyn e güveniyordum.O bir yolunu bulduysa mutlaka işe yarayacak birşey olurdu hiç şaşmamıştı bu durum.
Babam'da bu esnada odadan çıkmış ve ben yalnız kalmıştım.Pencerenin önünde duran masaya oturmuş ve düşünmeye başlamıştım.
Ben aslında onu görmek istiyordum,görüp nasıl iğrenç biri olduğunu yüzüne söylemek hatta öldürmek istiyordum.Nasıl bu kadar acımasız ve güçle korku sağlayan biri olmuştu.Hep düşünüyordum acaba o doğuştan mı böyleydi yoksa buna itilmiş miydi?
Çocukken cadı olan bir dadım vardı.Ona ne zaman dışarıya çıkmak istediğimi söylesem;
"Küçüğüm derdi,biri var seni isteyen ve bekleyen."
"Seninle oynamak isteyen,"
"Seninle alay eden."
"Sakın ona gözükme,görürse gözünden düşürmez seni."
Hala anlam veremiyordum ne demek istediğinden yada bahsettiği kişi o'muydu ondan bile emin değilim.
"Bayan Merlin?" Derdim. "Ne demek istiyorsunuz?,kim benimle alay eder ve oynamak ister?"
Şöyle cevaplardı beni her seferinde;
"Ah tatlı Roselia'm o ki;kıyametin ta kendisi hatta oranın yaratılma sebebi."
"Onunla yanmanı isteyecek içten içe,"
"Yaratılmasına sebep olduğu yer için savaşacak seninle."
Babam bunu her duyduğunda kahkaha atar ve "Merlin iyice bunadın,saçma laflarını kendine sakla ve dadılığını yap!" Derdi.Bende aklıma gelen hatıralarla gülmüştüm.Merlin geçen sene vefat etmişti.
Düşüncelerimin arasından pencereme kuş suretinde gelen Jisoomlyn yüzünden sıyrılmıştım.Sonrasında pencereyi girmesi için açmış ve içeriye girip şöminenin önüne konmuştu.
O tekrardan eski halini almış ve heyecanla "Herşey tamam prensesim,sizi almaya geldim." Demişti.Bende suratına bakmış ve tek kaşımı havalandırmıştım.
"İşe yarayacak,sizin lanetinizi göremeyecek."
Bölüm sonu.
Sizi seviyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
