The Mighty Luna✅

CHAPTER 35

"Mighty Luna, my foot!" Bridgette mocked as she laughed sarcastically. "Why can't you just shut up and fight me then? Unless, you're scared." 

It's my turn to laugh, unlike her, my laugh is a pure mock. "Don't rush things, couz. May oras para dyan.."

I flashed my undeniably sweet smile to mock her more. Nakita ko naman ang irita sa muka niya na pilit pinapaseryoso.

Sumeryoso ako bago tinanaw ang aking mag-ama at sina Grace. My face softened as I looked how weak and miserable they are as of now.

Nakapalibot parin sa kanila ang walang katapusang bampira na nanggaling sa kung saan. I can't help but to clench my fists.

Nilingon ko si Bridgette. "Pakawalan mo sila at lalabanan kita para patas ang laban." I firmly said.

"Oh, really?" sarkasmong sambit niya. "How 'bout this?"

Hindi na ako nagulat nang biglang may itim na elementong tatama na sana sa akin. I raised my index finger to block the whirling black thing.

Nakita ko kung paano nagulat si Bridgette sa mabilis na gawa ko. I smirked. Her eyes widened but still she managed to maintain her cool.

She faked a cough then spoke. "'Yon lang ba kaya mo? Proud ka na do'n?"

I arched an eyebrow to her. "Never been proud of that. Why? Natatakot ka na ba, just by that?"

Natigilan siya ngunit agad ring bumakas ang galit sa muka. Nagtiim ang kanyang bagang habang pinagmamasdan ako mula ulo hanggang paa.

Galit niya akong dinuro. "And who are you for me to be afraid of? Oh couz, you're making me laugh.. Ha-Ha-Ha!"

"Told you, I'm the L--Oh!" Agad kong naiangat ang palad nang bigla siyang tumira ng itim na elemento.

Hinarap ko siya at pinanlisikan ng mata. "You're not fair, Cou---Shit!"

Mabilis akong umalis sa kinatatayuan ko nang makita ang napakalaking bolang itim na tatama na sana sa'kin.

I suddenly bore my eyes to Sean Yvo and Yvonne there who's busy fighting those vampires.

Nilingon ko sina Grace.  "Hey, Watch out!"  Gamit ang aking bilis, agad ko siyang iniligtas nang may akmang dadakma sa kanya, kasama ang anak niya.

Binitawan ko si Grace nang mapagtantong malayo-layo na kami sa lugar. I looked Grace on the eye.

Kumunot ang noo ko nang makitang hindi puro itim ang mata niya.

"Maraming Salamat, Mahal na Reyna.."

"Nakakakita ka na?" I asked with a creased forehead. Tumango siya at ngumiti.

"Nawala ang sumpa noong oras na ginamot mo ang Grace sa katauhan ni Bridgette."

"Kung ganoon, saan ka nila itinago?"

"Kasama sa mga tao. Mabuti nalang at narinig ko kayo kanina. At nalaman ko ring nandirito ang.. anak ko.." sabay lingon kay Kelly. Yumakap naman si ito sa beywang ni Grace.