Inangat ko ang aking kamay at naramdaman kong lumilipad ako sa ere, hanggang sa nag-pantay na kami ni Bridgette.
Ngumisi siya sa akin, iyong ngising parang nauulol. I remain expressionless.
Tiningnan ko ang nasa baba, tanaw na tanaw ko ang nag-iisang lobo na nakikipaglaban sa mga kampon ni Bridgette. Yvo...
I clench my fists as I divert my attention to the witch. "Tapusin na natin ito, Bridgette!" I coldly spoke.
She smirked and arched her left eyebrow. "Don't rush things, Couz. May oras para dyan." panggagaya niya sa akin.
Umusbong ang galit sa aking kalooban at agad siyang tinapunan ng kulay pulang kapangyarihan ko.
Nakailag siya roon ngunit sunod sunod ang pagtapon ko ng kapangyarihan sa kanya. Patuloy naman siya sa pag-ilag at niisa ay walang tumama sa kanya.
I hissed under my breath. Tumigil rin ako sa kakabato at pinakiramdaman ang paligid. I need to be wiser.
"Haaa!" Muntik na akong tamaan ng itim na bola sa biglang pagbato ni Bridgette sa akin, pero agad naman akong napayuko.
Nilingon ko ang elementong iyon at nakitang sumabog iyon sa kalupaan. I gulped and looked back to Bridgette.
She smirked when she noticed my reaction. "Scared?"
Kumuyom ang mga palad ko at bumuo ng malaki laking bola na kulay pula at ibinato iyon sa kanya.
"Never.." hindi niya iyon napansin kaya hindi niya agad naiwasan ang kapangyarihan ko at nadaplisan ang braso niya.
I saw how she endured the pain but then she glared at me. I equaled her level of stare.
Pero unti-unting sumilay ang ngisi sa kanyang labi. Ikinagulat ko nang makita kung paano nawala ang sugat sa kanyang braso sa isang haplos.
Damn! How could she do that?!
"Now, scared?" Lumaki ang ngisi niya.
Napalunok ako at nakagat ang pang ibabang labi. Pero hindi ako nagpadala sa gulat. I managed to remain cool and unbothered, though I know I'm still on shocked.
"Never.."
Pumwesto ako at mataman siyang tinitigan. Inangat niya ang kanyang magkabilang kamay at lumabas roon ang kulay itim na elementong hugis bilog.
Itinapat niya ito sa akin at sunod sunod na binato ako ng mga bagay na iyon. Ilag lang ang ginagawa ko.
Hindi ko alam kung saan at paano ko siya matatalo kung lahat ng sugat na kanyang matatamo ay mawawala lang sa isang haplos.
Nagagawa ko ring tumira ng aking kapangyarihan ngunit mas malaki ang mga bagay na ibinabato niya sa akin kaya nahihirapan akong makalaban sa kanya.
Naiinis na ako. She's just calm when doing it while I am so thrilled everytime she throws black elements. No, I can't be scared. Never!
"Surrender, Luna. You can't beat me!" She spoke that made my blood boils.
Nang makapwesto, bumuo ako ng sobrang laking bilog gamit ang aking kapangyarihan at ibinato iyon sa kanya, without her noticing.
A smirked plastered on my lips when the element I throw was meter close to her already.
But then my smile faded when she looked at my direction with a smirk on. She raised her palm in a second.
BINABASA MO ANG
The Mighty Luna✅
General FictionWhen Thalia lost her memories, her life encountered a lot of challenges on how to cope up with her new life, along with her non biological and known parents. Curious about her past, Thalia will do everything just to regain her lost memories. And th...