Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Мянгын хүчээр нэгийг үгүй хийж болох ч,
Сэтгэлийн хүч, оюун ухааны сэтгэлгээ тэс өөр гэдгийг бүү март!!!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✨🎄✨
Жон генералын цөөхөн тавилгатай цэлгэр том өрөөнд Мин хурандаа бичиг цаас барьчихсан ямар нэгэн зүйл тэмдэглэж авах бол Хусог буйдан дээрээ хэвтсэн чигтээ нүдээ анин хөмсгөө зангидна.
"Тэгээд чи Синдид гар хүрдэг байсан хэрэг үү?"
"Т-т-тийм ээ. Эхэндээ тэгдэг байгаагүй ч сүүлийн үед л..... Маргааны үеэр уур бухимдал хамгийн дээд цэгтээ хүрдэг. Тэр үедээ шуудхан л хяналтаа алдчихдаг заримдаа маргааш нь юу болсныг ч санахгүй байхад Синди хөхөрчихсөн нүд, улайчихсан биетэй хөдөлж ч чаддаггүй. Би үнэхээр----"
Юнгигийн таамаглал үнэн болж таарсанд залуу санаа алдан, "Энэ сэтгэл зүйтэй чинь холбоотой. Таны өөрийгөө хянаж чадахаа больчихсон түрэмгийлэл хэрээс хэтэрч ганцаардлаас айх айдас, өөрөөр хэлбэл сэтгэл зүйн өвчин болж хүндэрч"
Хусог гайхшран дээш ухас хийгээд, "Уур бухимдлын хувьд санал нийлнэ ээ. Тэр үедээ түүнийг өвтгөөд байгаагаа ч бодолгүй өөрийгөө дээрдүүлдэг ч гэсэн маргааш нь болсон бүхнийг санаад Синдигийн нүдэн дээр өөрийгөө алчихмаар л санагддаг. Харин ганцаарлын өвчин гэж??"
"Тийм ээ, багаасаа л ганцаардал гэж зүйлийг мэдэрчихсэн учраас их айдаг. Гэвч азаар Синдитэй учирч тэрхүү дайснаасаа салсан. Тэгэх тусмаа сүйт бүсгүйгээ алдаж, өөрийг чинь орхиод явчих вий гэхээс айж, айсан тэр мэдрэмжээ илэрхийлж чадалгүй хүчирхийллээр харуулах өрөвдөлтэй хэлбэр зүй л дээ" гэчхээд дээш босоход нь Хусог ч өндийн суугаад толгой дохин:
YOU ARE READING
GRINCH
FanfictionХорон санаат Гринчийн зул сарыг хулгайлах төлөвлөгөө дэлхийг тэр чигт нь эзэгнэх хүслээр солигдож, өргөн олныг хамарсан харын шид эхлэв.
