Chapter 22

60 6 0
                                    

Yasmine

“Let’s break up,” sambit nito sa akin.

Pagkatapos niyang hindi magpapakita ulit ng ilang linggo sa akin, tapos ito ang ibubungad niya? At sa mismong kaarawan ko pa talaga?

“Gina-gago mo ba ako?” hindi ito sumagot.

“I’m not,” mahinang sambit nito.

“B-but, why?!”.

“I-I can’t say my reason for now, love.” mahinang sambit nito at umiwas ng tingin.

“What about our wedding next year?” dugtong ko, at pinipigilan humikbi sa harap nito. Ganito na lang ba lagi? Magpapakatanga na lang ba ako habang buhay?

“I already cancelled our wedding.”

Natulala naman ako dahil sa sinabi nito, hindi pa man nagproseso sa aking utak ang sinabi nito, “And, I’m really sorry, love. I know you can take care of your self without me. You’re independent woman, always remember that I always loved you!” aniya and he already left me, dumbfounded. And without waiting my answer.

Gano’n na lang ba ’yon kadali? He even didn’t explain anything, at bakit nito agad-agad kinansela ang kasal without asking my opinion. Tapos sasabihin niyang mahal niya ako? Gago, tangina niya!

Alam kong kaya ko mabuhay nang wala siya, alam kong kaya ko, kakayanin ko.

April 25, when he cancelled our wedding, and when we broke. In my 21th birthday, I felt, but nothing.

Excited pa naman ako dahil sa magaganap na party mamaya at alam kong pupunta siya. But my excitement changed to anger. And that day, I never celebrate my exact birthday again. It’s either na before or after ng birthday ko na lang ako nagce-celebrate, minsan naman ay hindi na, lalo na’t mag-isa lang ako. Pau is busy, and I understand that.

Time flies so fast. I and Pauline were a flight attendant now.

I still can’t believe na natupad na namin ang pangarap namin matagal na. Ang pawis, pagod at iyak namin no’n ay lahat ay nagbunga.

It’s been a year. I still see him in his stories in IG, well I didn’t block him in his all social media accounts, though it’s part of moving-on for me, hindi ko na kailangang i-block or i-unfriend ito dahil lang sa naghiwalay kami.

Mas lalo itong yumaman ngayon, at mas lalong dumami ang mga ari-arian ng mga Cruz at Javier ng dahil kay Martin. I’m so proud of him, he become more successful right now.

“Bhie,” agad naman akong napa-irap dahil sa pagtawag sa akin ni Pauline. She’s calling me ‘Bhie,’ again, like ew?! Mas gugustuhin ko pa ang ‘bes’ kaysa sa bhie. Nakakadiri pakinngan para sa akin, tapos ang sakit pa sa tainga. Kung makasigaw ng ‘bhie,’ kailangan may tono na pasigaw?

Though, it’s just my opinion. Ayaw ko lang talaga ng tinatawag akong ‘bhie,’.

“Ano na naman kailangan mo?” takhang tanong ko rito.

Wala kaming flight ngayon, day off namin. Every weekends ay day off namin, minsan naman ay wala kaming day off pero okay lang naman ’yon, we enjoyed a lot in our work. Hindi lang basta-basta trabaho lang itong pagiging flight attendant namin, it’s our passion.

Run Into my Arms (TO BE PUBLISHED)Where stories live. Discover now