Chapter 21

53 5 0
                                    

Yasmine

When important people’s makes you happy, you can feel the endless happiness. But when important people’s make you cry? Well, it’s a different things. Walang hannganang sakit ang mararamdaman mo.

I sighs, it’s unfair, but that’s the reality. Kung sino ang nagpapasaya sa’yo, sila rin ang wawasak sa’yo. Pero ang sakit pa rin isipin na ’yong mga taong magbibigay saya sa’yo ay siya ring magbibigay sakit sa’yo, para na ring tinalikuran ka ng sarili mong mga pamilya.

“Hey, love. Are you okay?” malambing na tanong sa akin ni Martin habang nakasandal ako sa braso nito.

Gusto kong sabihing, ‘I’m not,’ but why would I? Did he still care of me? Tungkol sa issue n’ong nakaraan ay pinagsawalang bahala ko muna, I should trust Martin. But how long?

“Do you really love me?” imbes na sagutin ang tanong nito, I immediately ask him a different question. I can't help.

“Huh? What do you mean? Of course I love you, ilang beses ko na bang sinabi sa’yo na ikaw lang ang mahal ko!” sambit nito pero nakita ko ang pagka-irita nito dahil sa tanong ko.

“I’m just asking, baka kasi pinapaasa mo lang ako. You know, alam kong mahal mo pa siya, na kaya ka lang pumayag na magpakasal sa akin dahil sa mana na makukuha mo.” sambit ko rito, I’m just being honest, nagsasawa na ako, lagi na lang akong umaasa. After all, he’s just giving me a false hope.

Lumayo ako na bahagya sa kaniya bago tumayo, at hindi na pinansin ang pagtawag nito sa aking pangalan.

Kung sana hindi lang ako umasa na ako ’yong mahal mo hindi ako mag-iisip nang kung ano ano at hindi ako magkakagan’to.

Damn, that love. Love is so frustrating.

Kung iisipin siguro ng ibang tao ang sitwasyon ko, sasabihin lang nilang sobrang babaw ng rason ko, he loves someone else and I hate it. Why would I blame myself? Mahal ko lang naman ’yong tao, of course masasaktan ako kapag alam kong may mahal pa itong iba.

No one’s will understand my reason, tho they will just called me ‘mababaw,’ without thinking what I really feel.

Nagkulong lang ako sa kwarto ko maghapon at hindi pinansin ang ilang beses na pabalik balik na katok ni Martin sa aking pintuan. I skipped my lunch and dinner too, nawalan ako ng gana sa tuwing iniisip ko na mahal pa ni Martin si Shaira.

Yes, Shaira is ex girlfriend of Martin.

“Pau, what’s should I do?” tanong ko kay Pau na kausap ko sa aking telepono.

“Love him,” naguluhan naman ako dahil sa sinabi nito.

“What do you mean?” nakakunot ang aking noo habang hinihintay itong sumagot.

I sighs, tumayo ako sa aking kama tsaka magtungo sa balcony ng aking kwarto.

“Love him, and don’t get tired loving him. I know Kuya, hindi ka no’n lolokohin, and I know he loves you so much.”

He loves me. Tumingin ako sa kalangangitan na punong-puno na bituin.

He really loves me? Or he’s just fooling me around? Ang gulo, ayaw ko ng ganito.

Hindi na ako sumagot bagkus nagpaalam na ako sa kaniya dahil gusto ko munang mag-isip-isip kaya nanatili muna ng ilang minuto sa aking balcony.

I decided to go down stairs dahil hindi ko na kaya, gutom na talaga ako.

I sighs, naghanap ako ng pwedeng kainin sa ref ngunit puro gulay ang loob nito.

Ano ba ’to, pangit nila kabonding, puro gulay ang kinakain. Kambing ba sila?

Run Into my Arms (TO BE PUBLISHED)Where stories live. Discover now