"Beraber olamayız, biliyorsun." Omuzlarımı gevşetmiştim. Yüzünde muzip bir gülümseme oluştu. "Neden?" Kırılmıştı. Kaşlarını çatmıştı, ama mavi gözlerinde anlamlı bir şeyler parlıyordu. "Kalbini kırarım diye mi? O yüzden mi? Senin kalbine bir şey olmasın diye şu an benim kalbimi mi kırıyorsun yani?" Bakışlarımı sevdiğim adamın mavilerinden çektim. Kollarını benden ayırmıştı. Birkaç adım geri gitti. Kapıya doğru dönüp gidecekken dudaklarımı açtım ve beklenmedik halde, o cümleyi söyledim. "Çünkü seni kandırıyorum." üniversite⩩ gençyetişkin⩩