Suskun

Yola Devam

Hayat insanı öyle bir noktaya getiriyor ki, akkına son noktada bile gelmiyecek şeyleri yaşatıyor. Senin yaptığınsa sadece izlemek oluyor.

Ben Gizem Söylemez. Bu yaşıma kadar hep mutlu olacağımı düşünmüştüm. Taki o kaza olup ailemi, huzurumu kaybedene kadar. Olaydan sonra mutlu olamanın zor olduğunu kabullendim. Savaşmak gerektiğini, ayakta durmak gerektiğini. Ama benim gücüm yetmedi. Sadece nefes aldım. Yeri gelir kendime bile özen göstermezdim. Ailenden kalan parayla geçinip, tek kalmak çok zor olmuştu. Kaldıramamıştım.

Etkisi ağırdı bende. Susmayı öğrenmiştim. Bazı cevapları susarak vermeyi. Konuşunca ne oluyordu ki. Ha dilim söylemiş ha gözlerim derdim hep. Sustuğum için korkak derlerdi bana. Ezilirdim, kabul edilmezdim. Kokmadığımı kanıtlamak için hayata ilk adımımı boks kursuna yazılarak attım. Bana yararı olmuştu. Daha dinç hissediyordum kendimi. Daha güçlü.
İlk başlarda her maçta yıkılıyordum. Hırsla ayağa kalktım her seferdinde daha sert. Bi süre sonra birinciliklerim olmuştu maçlarda. Sonrısında maçlara çıkmadım. Yeni olanlara ders verdim, bir nevi öğretmen yardımcısı gibi. Parada alıyordum. Bir süre sonra sadece öğrenmek için gittim belki ilerde yine maçlara çıkardım.

Okulumda vardı. Ama ben okulda değildim. Genelde geç kalırdım, ders dinlemezdim. Boş gelir boş giderdim. Taki bir ay öncesine kadar. Emre hoca beni ikna etmişti. Derslere yakınlaştırmıştı. Ayakta durmamı,böyle devam edemeyeceğimi aklıma sokmuştu. Yıkılırsak pes edersek nasıl devam ederdik ki. Yolda kalmaz mıydık? İkeride pişman olmaz mıydık?
O an anladım pes etmenin sırası değildi. Tembel diyenlere kendimi gösterme zamanıydı. Suçsuz olduğum halde okuldan atmak isteyen müdürü yanıltmak içindi çabam. Güçsüzsün diyenlere maçlarda göstermiştim.
Tembel diyenlerdeydi sıra. Sınavlardan yüksek alarak onu kanıtlamıştım.

Bilmiyor olmak bir şeyleri bitirmiyor. Bilmesekte öğrenmek için elimizde fırsatlarımız var. Kullanmak için sizi bekleyen fırsatlar. Ben şimdi ayaktaydım. Belki yine susardım ama. Herkese cevabını başarımla vermiştim. Ailemi mutlu etmiştim. Şimdi daha çok tutanacaktım her şeye yola daha hızlı devam edecektim. Ayağım mı çatladı geçerdi.
Kalbim mi kırıldı düzelir. Bunlar sebep değildi benim için. Yola devam etmek için bahanelere sığmayacaktım.

Ne kadar yorulmuş olsam da pes etmek aklıma gelmiyecekti. Ben dibi görmüştüm. Yemek bile yemediğim günler olmuştu. Tek kalmıştım yapayanlız. Bundan kötü ne olabilirdi ki. Akrabaların var ama seni bile bilmiyorlar. Arkadsşların var hepsi kuyunu kazıyorlar. Beni bitirenler bunlarıdı. Şimdi hiç biri umrumda değildi. Tek hedefim daha iyisi. Daha güzeliydi. Bunlara gidilecek yolda ilerlemekti.

Yola Devam....

""""Sınav haftası olduğu için. Bölüm gelmedi. Ama kısa zamanda gelecek. Biraz olsun motivasyonunuzu düzeltmiştir umarım. İyi okumalar"""