Suskun

16.Bölüm Merhamet

      Yeni bölüm sizlerle daha sık bölümler için oy ve yorumlarınız çok önemli.....

        Hala bana sırıtıyordu. Sinirimi bozmaya başlamıştı artık. Mimik bile oynatmadan onu izliyordum. Bi anda kafasını arkaya doğru yaslayıp gözünü kapattı. Sızdığını düşünüp yanına doğru gittim. Oysa uyurken çok masumdu.

Elimi kaldırıp sağa sola salladım, tepkisini örçmek için ama bildiğin sızmıştı. Fırsattan istifade Emre hocaya haber veriyim derken, daha yanından uzaklaşmadan telefon çaldı. O an ki korkuyla az daha düşecektim.

Cama doğru ilerleyip telfonu açtım.

"Gizem bir haber var de lütfen. Hiç bir arkadaşında yok. İyice meraklandım"

"Eee şey burda"

"Nasıl orda, yanında mı? Kötü bir şey yok değil mi? İyi mi telefona verir misin?"

"Veremem çünkü şu an uyor. İyi görünüyor. Gelip alsanız iyi olur as-......

Telefonu elimde alıp diğer eliyle de beni engelledi. Neye uğradığımı şaşırdım.

"Ben iyim sakın buraya gelme"

Kapattıyla telefonu koltuğa fırlattı. O kadar sert görünüyordu ki korkmadım diyemem. Adımları üzerime doğru ilerledikçe ben geri gittim. Duvarla arasına alana kadar yürüdü.

"Demek beni göndermeye çalışıyorsun. Sen de az değilsin he. Boyundan büyük işlere kalkışıyosun"

Ben sesiz kalmakla yetindim. Konuşsam cevabı hazırdı aslında.

"Susma yeter artık, susma"

Elini hemen başımın yanına duvara vurdu. Çenemi tutacceken ben bileğinden tutup geriye doğru ittirdim. Ama bir hayli zor oldu. Çünkü baya güçlüydü. Ben tutma çabasındayken o bir anda iki elimide tel eliyle başımın üzerine birleştirdi.
Çırpınsamda imkansızdı.

"Bırak beni gerizekalı. Bırak. Tüm mahalleyi buraya yığarım bırak"

"Ben o sınıftaki Sıla ya benzemem bu bir. İkincisi rica ederim benim için yığar mısın? Sesini duymuş olurum fena olmaz"

Diğer eliyle çenemi sıkıca tuttu. Hatta canımı yakacak kadar da sıkıyordu.

"Akıllı ol. Ben ne diyorsam o olur. Sana konuş dediğimde konuşacaksın yeteri kadar sinir ettin bu gün"

Cümlesini bitirir bitirmez karnına dizimle sertçe vurdum. Yerde kıvranmaya başlayınca yanına doğru eğilip,

"Birincisi bana dokunurken bir kez daha düşün. İkinciside senin istediklerini değil kendim nasıl isterse öyle yaparım aklına sok bunu"

Ayağa doğru kalktığımda hala sesi çıkmamıştı.

"He bir de ben diğer kızlara benzemem akıllı ol"

"Ne yaptın lan sen? İçmiş birinr böyle vuru--- tu vaa lettt"

    Beş dakikadır tuvaletten çıkmasını bekliyorum. Baya kötü durumdaydı. Fazla ileri gitmişti, cesazı da fazla ilerde olur. Bir oturuyorum, bir dolanıyordum ama hala çıkmıyordu.

Telefonu elime alıp Emre hocayı arayacekken iki büklüm çıktı. Üzerini çıkarmış. Kendi evi zannediyordu kafasına göre takılıyor iyice sinir etti.
Ona arkamı dönünce kapının orda durdu.

"Üzerim batınca çıkarmak zorunda kaldım. Çok da üşüyorum. Kıyafet verebilir misin?"

Demek ki nazik olabiliyormuş. Ona dönmeden kendi odama geçtim. Üşüdüğüne inanmasam bu çabaya girmezdim ama titrediğini duyabiliyordum.