"Jeongin....!''
Jeongin လြယ္အိတ္ကို လြယ္ကာ ဆိုင္ထဲက ထြက္သြားဖို႔လုပ္စဥ္ အေနာက္က ေခၚသံေၾကာင့္ျပန္လွည့္ၾကည့္ရျပန္သည္..
"ဗ်ာ??''
"အခ်ိန္ရတယ္မလား Hyung နဲ႕တစ္ ေနရာ
ရာ သြားရေအာင္''
Jeongin Lee Know ေမးတဲ့စကားအဆုံး ၾကည့္မိသည္မွာ လက္ပတ္နာရီေလးကိုပင္....
...ဟင္းးး ညေန ငါးနာရီ အင္း....မွီေလာက္မွာပါ.....
"ရတယ္ေလ ဘယ္သြားမလို႔လဲ hyung? "
Lee Know က jeongin ကို ၿပဳံးျပကာ လက္ကို အသားဆြဲ ၿပီး သူရဲ႕ဦးတည္ရာ ေနာက္ကို လိုက္ေစသည္....
...................
Lee Know ကားရပ္သြားတာမို႔ ေဘးဘီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတြ႕ရသည္မွာ ကုန္တိုက္တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္....
......ဧကႏၱ ေစ်းဝယ္ထြက္တာလို႔ေတာ့ မေျပာ နဲ႕ေနာ္ hyung.....
Jeongin Lee Know ကို ေၾကာင္အမ္းလ်က္ၾကည့္ကာေမးမိသည္..
"ဒီကို ဘာကိစၥနဲ႕ေရာက္လာရတာလဲ?''
"လာပါ အထဲေရာက္ရင္ သိမွာေပါ့''
Jeongin လည္း ဆက္မေပးေတာ့ပဲ ထိုင္ခုံခါးပတ္ျဖဳတ္ကာ ထြက္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္...
..............
Lee Know ရဲ႕ ေရာက္ရင္သိမွာေပါ့ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်က မိမရဲ႕ အေတြးနဲ႕ တစ္ထပ္ထဲ က်ေနသည္...
အဝတ္အစား အသုံးအေဆာင္ေတြကို အိမ္က မိဘေတြ ဆင္ေပးတဲ့အတိုင္း ဝတ္ေလ့ရွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ့ကို အခု စိတ္တိုင္းက် တစ္ဆိုင္ဝင္ တစ္ဆိုင္ထြက္ ဝယ္ေပးေနသူမွာ Lee Know ပင္...
Lee Know Hyung က အမွန္တကယ္ပင္ မိမိကို ကေလးလို႔ သာ ထင္ေနသည့္ပုံပင္...
ကေလးေတြဆို တစ္ခုခုနဲ႕ မွ်ားရင္ သူတို႔ေျပာတဲ့စကားကို နားေထာင္မွာပဲဆိုတဲ့အသိနဲ႕ မိမိကို ထိုသို႔ပင္လုပ္ေနသလားေတာင္ထင္ရသည္...
Lee Know hyung က မိမိကို အျပည့္အဝ နားမလည္ေသးေခ်..
အခ်ိန္ တစ္ခုၾကာၿပီးေတာ့ Jeongin လက္တြင္ Brand ေပါင္းစုံက
Limited edition အထုတ္ေပါင္းမ်ားစြာေရာက္ေနေလသည္..
ဖိနပ္ဆိုလည္း ဖိနပ္မို႔ နာရီဆိုလည္း နာရီမို႔ အဝတ္အစားဆိုလည္း အဝတ္အစားမို႔ အကုန္လုံးကို edition ေတြပင္ ဝယ္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္....
