Το περίεργο κορίτσι

Η «προδοσία»

Liam's POV

Κάθομαι ανυπόμονος και περιμένω τον Μπομπ και την Ρεγγίνα να ετοιμαστούν να πάμε στο σχολείο της Σαλίνα για επίσκεψη.

Μου λείπει.

Έχω να την δω μόλις μια μέρα και πάλι όμως μου λείπει.

Μου λείπει η ενέργεια της...

Το χαμόγελο της...

Το γέλιο της...

Ακόμα και οι κοτσάνες που έλεγε και έκανε μου λείπουν.

Είναι τόσο καλή...

Τόσο τόσο γλυκιά...

Αλλά τουλάχιστον εκεί που είναι είναι καλά... Και ελπίζω ασφαλείς.

Δεν εμπιστεύομαι τους αρχηγούς των πέντε φατριών ούτε τον διευθυντή και τους δασκάλους της.

Θα της κάνουν κακό με την πρώτη ευκαιρία.

Αλλά τουλάχιστον...

Είναι καλή και αστεία οπότε σίγουρα θα κάνει πολλούς νέους φίλους.

"Πάλι την μικρούλα σκέφτεσαι?" Ακούω ξαφνικά την φωνή της Ρεγγίνα και γυρνάω και την κοιτάζω.

"Πως το κατάλαβες?" Την ρωτάω και γελάει.

"Κάθε φορά που την σκέφτεσαι έχεις ένα θλιμμένο βλέμμα που δεν είναι εδώ." Μου λέει πλησιάζοντας με.

"Είσαι ερωτευμένος μαζί της ε?" Με ρωτάει και την κοιτάζω έκπληκτος.

"Τι? Που? Ποιός? Εγώ? Πφ... Όχι... Πότε." Απαντάω και με κοιτάζει ειρωνικά.

"Τόσο πολύ φαίνεται?" Την ρωτάω και γελάει λιγάκι.

"Απλά... Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μου ζητάς να χωρίσουμε? Αφού η καρδιά σου ανήκει σε κάποια άλλη." Μου λέει και κοιτάζω ντροπιασμένος το πάτωμα χωρίς να ξέρω τι να πω.

"Να μαντέψω. Το θεωρείς ανήθικο. Σωστά?" Με ρωτάει και γνέφω θετικά.

"Καλά λοιπόν. Σε χωρίζω εγώ. Λίαμ. Χωρίζουμε." Μου λέει και την κοιτάζω έκπληκτος.

"Αλήθεια τώρα?" Την ρωτάω.

"Ναι. Δεν πρόκειται να είμαι με κάποιον που στην καρδιά του έρχομαι δεύτερη." Μου λέει και το σκέφτομαι λιγάκι.

"Βασικά τρίτη. Πρώτα πάει η αδελφή μου η Αντέλ... Μετά η Σαλίνα... Και..." Αρχίζω να λέω και με κοιτάζει ειρωνικά.

"Και πρέπει να σταματήσω να μιλάω." Της λέω και γελάει.

"Κοίτα... Δεν θα σου πω ψέματα... Με... Πλήγωσε... Το γεγονός... Ότι... Είσαι ερωτευμένος με μια κάποια άλλη... Και όχι με εμένα... Αλλά... Το σωστό... Είναι να χωρίσουμε... Και για εσένα και για την Σαλίνα... Και για εμένα." Μου λέει και τον αγκαλιάζω.