Το περίεργο κορίτσι

Βόμβα

Salina's POV

Κρύο...

Κάνει τόσο πολύ κρύο...

Κρυώνω...

Είμαι σε ένα σκοτεινό μέρος...

Δεν ξέρω που...

Αλλά είμαι κλεισμένη σε ένα σκοτεινό μέρος και κρυώνω...

Κάθομαι σε μια γωνιά του δωματίου έχω αγκαλιάσει τον εαυτό μου και κλαίω...

Φοβάμαι...

Φοβάμαι πολυ...

Ξαφνικά μπροστά μου... Βλέπω εκείνον τον κύριο...

Εκείνον τον τρομακτικό κύριο...

Τον βλέπω να με πλησιάζει όμως δεν ξέρω τι να κάνω...

Τον φοβάμαι τόσο πολύ...

"Σαλίνα... Σαλίνα..." Ακούω να με φωνάζει και σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάζω...

"Ήσουν κακό κοριτσάκι σήμερα..." Μου λέει και τότε τον βλέπω να βγάζει την ζώνη του...

"Κάτσε στα τέσσερα..." Μου λέει και αμέσως κάνω ότι μου λέει και εκείνος έρχεται από πίσω μου.

Τον νιώθω να βγάζει την μπλούζα μου και μετά την πετάει στο πάτωμα...

"Ήσουν κακό κοριτσάκι... Για αυτό ο μπαμπάς θα σε τιμωρήσει..." Μου λέει και τότε αρχίζει να με χτυπάει στην πλάτη...

"Σαλίνα! Σαλίνα σύνελθε! Σαλίνα!" Ακούω τον Λίαμ να μου φωνάζει και αμέσως σηκώνομαι και πάω να ουρλιάξω αλλά ο Λίαμ κλείνει αμέσως το στόμα μου κάπως βίαια.

"Ηρέμησε μικρούλα... Ηρέμησε..." Μου λέει ενώ αρχίζω να αισθάνομαι πόνους σε όλο μου το σώμα.

"Έχεις πολύ μαύρη μαγεία μέσα σου. Και πονάς. Το καταλαβαίνω. Αλλά... Δεν μπορώ να σε βοηθήσω τώρα... Πρέπει να ηρεμήσεις... Και το βράδυ θα νιώσεις καλύτερα... Αρκεί να κάνεις ότι σου πω. Εντάξει?" Με ρωτάει και γνέφω θετικά.

"Τώρα θα απομακρυνω το χέρι μου από το στόμα σου. Αρκεί να μου υποσχεθείς ότι δεν θα ουρλιάξεις. Μου το υπόσχεσαι?" Με ρωτάει και γνέφω ξανά θετικά. Τότε με ένα απαλό χαμόγελο απομακρύνει το χέρι του από το στόμα μου και δαγκώνω τα χείλη μου.

"Λοιπόν... Με την Ρεγγίνα σου κάναμε ένα ξόρκι περιορισμού και κάλυψης. Για να σπάσουμε το ξόρκι χρειαζόμαστε το δικό μου και το δικό της αίμα. Εκτός... Το αίμα της Ρεγγίνα έπεσε. Λογικά την ανάγκασαν. Θα ρίξω και το δικό μου και θα πάμε γρήγορα σε ένα νεκροταφείο." Μου λέει ενώ έχει πάρει ένα μαχαίρι και χαράζει την παλάμη του όμως μπερδεύομαι.