Atlastaki Rota

26 . Bölüm : Kartal

Atlas Uluhan ' dan ...

Herzamanki gibi mışıl mışıl uyuyordu yatakta . Saçlarını yavaşça okşadım , bir tutamını parmağıma dolayıp kokladım . Ben gibi kokuyordu ve bu çok hoşuma gidiyordu . Uykusu öyle ağırdı ki yaptığım , konuştuğum hiçbir şeyi duymuyordu . Neredeyse herşeyin üzerinden 8 ay geçmişti . Ve derin 8 ayda tam 8 yaş almıştı . Artık aşık olduğum gözleri pırıl pırıl bakmıyordu , artık aşık olduğum saçları yoktu . Artık aşık oluğum bir derin yoktu karşımda . Ben mahvetmiştim onun hayatını . Ben nefesini kesmiştim . 19 yılık hayatında görmediği acıyı ben yaşatmıştım şu 8 ayda ona . Hak etmemişti hak etmemiştim . Ailelerimizin yaptığı suçların biz bedelini ödemiştik . Ama artık onu bırakamazdım çünkü derinin benden başka kimsesi kalmamıştı ailesi onu sanki bir mal gibi bana satmıştı . Kızlarını istemeyip benim önüme atmışlardı . Denizin cenazesinde . Kulaklarıma darhan yiğiterin sesi doldu . " artık benim derin gibi bir kızım yok , al naparsan yap ister öldür ister sat umrumda bile değil . " Ben onu şimdi nasıl bırakırdım ki ? Benden nefret ediyordu ama bir şekilde nefretini yavaş yavaş en derinlerine gömüyordu . Nasıl ona aşık oldum bilmiyorum , bir anda kendimi ona kapılırken buldum . Onun beni sevmiyceğini bile bile . Biraz daha göğsüme çekip saçlarına minik bir öpücük kondurdum .

" seni seviyorum uslanmaz kızım . "

Derin Yiğiter ...

Yine onun odasında onun yatağındaydım . Kendi odamdan çok onun odasında yatıyordum resmen ve bu hiç doğru değildi . Canımı sıkıyordu bu durum . Yataktan yavaşça çıkıp odadaki balkona girdim . Hava bu gün kapalıydı bir kasvet vardı sanki . Rüzgar bedenimi sardığında üşümüştüm . Paytak adımlarla tekrar odaya döndüm . O sırada atlas uyanmış yatakta yatıyordu . Onu önemsemedim ve kendi odama gittim . Gardolabı açıp hızla içinden bir kaç kıyafet çıkarıp kombin yaptım .



Üzerime buz mavisi yarım boğazlı triko bir kazak , altım ise krem rengi yüksek bel bir pantolan giydim . Ayakkabı olarakta yine krem rengi şık bir babet giydim . Saçlarımı tarayıp yarım topuz yaptım . Ardından atlastan ceplediğim kolyemide taktım ve artık hazırdım . Nihayet elbiseler yoktu . Tam olarak ben gibiydim . O sıra kapı açıldı ve içeriye atlas girdi .

" kahvaltı hazır , cesur ve kıta yok dışarıya çıktılar . " başımı saladım ve birlikte aşağıya indik . Onu göz ucuyla süzdüğümde adeta nefes kesici gözüküyordu .



Onu izlemeyi bırakıp kahvaltı sofrasına oturdum . Atlasta oturdu ve iştahla yemeğe başladı . O an aklıma gelen soruyu dile getirdim .

" biz hep böylemi yaşıycaz ? " Kafasını kaldırdı ve bana baktı .

" biz nasıl yaşıyomuşuz ? "

" kaçak . Biz polislerden kaçarak yaşıyoruz şuan atlas . "

" eee derin . Bunun sonunu nereye bağlıycaksın ? " Sertçe çatalını masaya bıraktı . Bende bırakıp ona daha çok döndüm .

" teslim ol ve herşey bittsin atlas . " Gözlerinde bir an geçen bir siniri gördüm . Elini masaya vurup yerinden kalktı .

" beni deli etme ! Ben yanlış hiçbirşey yapmadım olması gerekeni yaptım babamın intikamınıyı aldım . "

Tam ağzımı açıp söyliyceklerim söyliycektimki . Evin bütün camları tuzla buz olmuştu .

" derin ! " atlas kolumu çekip beni mutağa soktu .

" sakın burdan çıkma . " kolunu sıkıca tutum onun.

" gitme . "

" gitmem gerekiyor . " dedi ve kapıyı üzerime kapatarak çıktı . Her yerden silah sesi geliyordu öyle korkuyordumki neredeyse bayılıcaktım . Aklımdan bir an için o cümleler geçti . " ya atlasa birşey olursa ? " Bütün sesler susdu hiçbirses gelmedi kalbim yerinden çıkıcakmış gibi atıyordu . Herşeyi unutum ona gittim şu hayata kalan tek Rotama Atlasın rotasına . Mutfaktan hızla çıkıp salona koştum ve o sıra atlasın bir adamla karşı karşıya durduğunu gördüm . Siyah uzun saçlı , uzun boylu bir adamdı bu . Dudaklarından aklımın almadığı o cümleler döküldü.

" duyduğuma göre herkes seni arıyormuş yer altı cehhenminin acımasız kartalını ... "

Yer altı cehenneminin acımasız Kartalını ... Benim hiç bilmediğim atlas Uluhanı ...

Son .

Vovvv bu yazar nelerde yapıyor böylee ??