Atlastaki Rota

51 . Bölüm : Bayım

Derinden ..

Evlen benimle ...

Evlen benimle ...

Evlen benimle ...

Aynı kelime kafamın içinde yüzlerce kez tekrar ediyordu . Aynı kelime ince ince kanıma sızıyordu . Hayatım bir enkazken bu enkazdan kurtulma şansım varmıydı ? Babamla diğerleriyle savaşma vakti gelmişmiydi ? Ben ilk defa gerçekten güçlü bir kız olabilirmiydim ?

Yap gitsin . Hayatında ilk defa sonucunu düşünmeden bir karar ver ne olucaksa olsun .

" atlas . Seninle evlenirim . "

İşte o an başıma , başımıza neler geliceğinden bir haber gözlerimiz ışıldayarak evlenmeye karar vermiştik . O an için bunun en doğru karar olduğuna inanıyorduk .

O evden , o karanlık evden el ele arkamıza bile bakmadan çıktık . Mutluyduk ben ve o bir katilken bile mutluyduk ben ve o bir suçluyken bile mutluyduk . Uzun bir yolculuğun ardından nihayet karsa varmıştık . Bizi her zamanki gibi siyah bir araba karşıladı ve yanında yüzlerce korumayla birlikte . Görüş açıma Uluhanların sarayı girdiğinde arkama yaslandım . Ne çok şey yaşamıştık bu evde bu avluda . Ne çok şey atlatmıştık atlatmıştım . Bu evde bir esirken şimdi buranın hanımı olucaktım . Bu düşünce içimi yakıp kavurdu . Rotasını kaybetmiş iki ruh , birbirlerine çok benzeyen ama aynı zamanda çok farklı iki ruh , Rotalarından şaşıp birbirlerini bulan iki savunmasız ruh . Bu bizdik rotasını kaybedip birbirlerinde bulan Derin ve Atlastık biz . Başımıza ne gelirse gelsin yine birbirimizin kolarında oluyorduk günün sonunda .

" derin geldik . " başımı atlasa çevirip gülümsedim . Kapımı bir adam açtı ve inmem için geri çekildi . Bir kaç ay önce hepsi bana acıyarak bakıyordu şimdi ise atlasa baktıkları gibi bakıyorlardı saygıyla . Arabadan inip büyük kapıdan içeriye girdik el ele ikimizde . Sağımızda solumuzda arkamızda hizmetçiler ve korumalar vardı karşımızda ise dağ gibi dimdik duran Algan Uluhan .

" evinize hoşgeldiniz çocuklar . "

Evimize , evime hoşgeldik hoşgeldim . Bir zamanlar ağlayarak girdiğim bu eve şimdi mutlulukla yürüdüm o koridorda ve kısa sürede abim yerine koyduğum adama sıkıca sarıldım .

" hoşbulduk abi . " saçlarımı yavaşça okşadı . Ardından benden ayrıldı . Yüzünde mutluluktan yoksun daha çok endişeyi andıran bir ifade vardı .

" atlas . " algan ilerleyip atlasın boynuna sarıldı atlas ise karşılık vermeden öylece durdu . Her ne kadar abisinden uzak dursada onu sevdiğini biliyordum . Hizmetli kadın gelip üzerimdeki siyah ceketi aldı .

" abi biz bir karar aldık . " dedi atlas önce boğazını temizleyerek . Algan kaşlarını çatı .

" öylemi , nedir o karar ? " atlas bir bana bir abisine baktı . Ardından yanıma gelip elini belime doladı .

" biz evlenmek istiyoruz . " algan şaşkınlıkla gözlerini açtı ela gözlerinden derin bir öfke geçtiğine şahit oldım .

" sen ... Siz ne dediğinizin farkındamısınız ? "

" evet gayet farkındayım . " ikisininde arasında gergin bir öfke vardı .

" atlas ! Sen bir uluhansın o ise bir yiğiter ona nasıl soyadımızı vericeksin ? " kaşlarımı sertçe çatım içimdeki öfkeye hakim olamadım .

" sen ne demek istiyorsun ? " tam daha çok konuşucaken atlas kolumu tutu ve sözü o aldı .

" bizim soyadımız onun yanında yeterince kirli zaten istersen böyle konuşup daha çok kirletme . " Elimden serçe tutu ve birlikte kendi odasına çıktık . Artık soyadının kirli olduğunu kabul ediyordu demek . Bu güzel bir şey elbette .