Atlastaki Rota

44 . Bölüm : Küçüğüm

Medyada Doktor Hanım var ...

Tam 2 saat 12 dakkikadır onun o ameliyathaneden çıkmasını bekliyordum . O içeride yaşam mücadelesi veririken benim burda hiçbir şey yapamamam çok saçmaydı . Yanında olmak istiyordum , elini tutup ' geçti ' demek istiyordum . Benim küçük ama güçlü kadınımı çok acıtmışlardı . En az benim kadar hemde . Onu benden başka daha çok kimse acıtamaz diyordum ama yanılmışım . Her ne olursa olsun son anına kadar savaşmıştı . Asi ruhu onu savaşmak için yeniden diriltmişti . Kuvars ölmüştü belki ama cesedine rahat vermiycektim . Hak etiği bir ölüm değildi daha fazlasını hak ediyordu . Belkide bu yüzden bir türlü içim soğumuyordu . Ameliyathanenin kapısı açıldı ve içeriden üstü başı kanlı olan bir doktor çıktı . Kolundan tutup onu kendime çevirdim .

" durumı ne ? Noldu bir anda ? "

" sizde kimsiniz beyfendi ? "

" napıcaksın kim olduğumu allahala ya söylesene sen ! "

Kadın tereddüte kalarak konuştu .

" hastanın hayati tehlikesi var , elimizden geleni yapıyoruz çok kan kaybediyor acilen B Rh ( +) kan lazım ."

" onu kurtarmak zorundasınız . Hayata kalan tek şeyimide kaybedemem anlıyormusunuz ? "

" emin olun elimizden gelenin fazlasını yapıyoruz . Ama dediğim gibi kan gerekli . " 

" benim kan gurubum aynı ben verebilirim . " 

Kadın gözleri ışıl ışıl oldu bir anda . 

" daha önce vermediniz değilmi ? " 

" 2 poşet kan vermiştim . "

" o zaman sizden alamayız ki , bu sefer sizin vücudunuz yavaşlar . " 

Onun hayata kalması için değil kanımı canım olsa bile verirdim . 

" benim için sıkıntı değil ne gerekiyorsa yapın . " 

" ahh peki o zaman lütfen benimle gelin , acele etmemiz gerek . " 

Birlikte yine ilk gittiğim odaya girdik . Ukala doktorda burdaydı . Onunla şuan gerçekten uğraşamıycaktım . 

" stajer , beyfiden 1 poşet daha kan alın . " 

Kız kaşlarını çatı ve itiraz etmek istercesine konuştu . 

" ama zaten ondan tam 2 poşet kan alındı , daha fazla alırsak bu vücudu için tehlikeli olabilir . "

" sen karışma kan benim beden benim vermek istiyorum . " 

Kaşlarını daha çok çatı ve bir elini beline koydu . 

" seni düşündüğümden değil , sadece bir doktor olarak olması beklenen şeyleri söylüyorum . " 

" işini yap küçük stajer . " ağzını açıp laf söyleyeceken yanımdaki doktor onu uyardı . 

" heyy Sena kendine gel . Durumun aciliğininin farkında değilmisin sen ? hadi başla bir an önce ."

Başını eğip kafasnı saladı . Üstlerine saygısı vardı ama içindeki o savaşçı ruhu hisedebilyordum ve bu his hiç hoşuma gitmemişti , derinin bir an önce iyleşip burdan çıkması gerekiyordu . Az önce oturduğum koltuğa tekrar oturdum . Adının sene olduğunu öğrendiğim kız yanıma geldi ve kolumu lastikle olabildiğince sıktı. İğneyi eline aldı ama eli titriyordu , biliyordum sinirden . İğneyi tam sokucaken elinden aldım ve damarımın olduğu yere soktum . Poşet anında dolmaya başladığında geriye yaslandım . O ise yerinden kalktı .