57 . Bölüm : Derin Uluhan

73 10 53
                                        


" Atlasss kahvaltı hazır . "

İçeriye doğru seslendim kalkmayacağını bile bile . İla yanına gidip uyandırmam gerekiyordu . Son kez masayı konturol edip tam onun yanına gidicektimki kolarını sıkıca belime doladı ve boynuma bir öpücük bıraktı . Ne ara arkamda belirmişti bilmiyordum , bazenleri ışınlandığını düşünmüyor değildim .

" geldim meleğim geldim . "

" hayret ben gelmeden o yataktan nasıl çıktın acaba ? "

" aşk olsun sevgilim ben hiç öyle şeyler yaparmıyım aaaa ! "

" hıhıı tabi , hiç yaparmısın ? " burnumu sıktıktan sonra ona ayrılmış sandelyeye oturdu bende o sıra ikimizde portakal suyu doldurdum . Yaklaşık 1 haftadır burda isviçrede yeşil panjurlu evimizde yaşıyorduk . Bu tatil bana o kadar iyi gelmişti ki kendimi tekrar doğmuş gibi hissediyordum o malûm rüyaya rağmen ... Düşüncelerden çıkıp Bende yerime oturdum ve ağzıma minik bir parça peynir atım .

" Yarın karsa dönmemiz gerekiyor hayatım . Biliyorsun her şey daha yeni başlıyor . "

" haklısın , her şey daha yeni başlıyor . Ama atlas galba ben biraz tedirginim."

Atlas söylediğim sözlerle çatalını yavaşça tabağının kenarına bıraktı ve kalın kaşlarını çatı anlamak istercesine .

" neden tedirginsin canım ? Eğer istemiyorsan anında vazge ... "

" asla ... Asla vazgeçmek söz konusu bile değil . Ama işte olucakları kestiremiyor , yaşayacaklarımız beni çok geriyor atlas . Çünkü bir daha onun tarafından yara almaya katlanabilirmiyim bilmiyorum . "

Atlas masanın üzerindeki elimi alıp kendi eliyle birleştirdi ve bana yine güven verici sesiyle fısıldadı .

" bu yolda yara almayacak sadece ikimiziz derin , herkes bize yapılan şeylerin bedelini misliyle ödeyecek . Özelikle baban ! Senin yanında ben varım düştüğünde daima kaldırıcak bir kocan var senin . "

" düştüğümde değil düşmeden önce daima yanımda ol olurmu ? "

" olur ... Sen ne dersen o olur . "

Gözlerinde yine kendimi gördüm bana aşkla bakan bu iki çif göze hayran hayran bakıyordum . Bu halerime o kadar çok şaşırıyordum ki bazenleri bunları benmi düşünüyorum benmi söylüyorum diye hayretle düşüyordum . Eskişehirde ilk defa bana aşık olduğunu söylediğinde ondan nefret etiğimi , kalbimi değil bundan sonra canımı bile vermiyceğimi söylemiştim. Bu kısacık zamanda bu kadar güçlü hislerim nasıl olurda değişmişti ? Belkide aramızdaki tek engel denizdi ... Denizi öldürdü diye ona yaklaşamıyordum hislerimi tarif edemiyordum . Ama denizin beni satmasını öğrendiğimde içim yana yana onu kaldırmıştım aramızdan . Hâla inanamıyorum hâla denizin beni bir paçavra gibi kendi canının önüne benim canımı atmasını yediremiyordum kalbime . Benim tanıdığım deniz , abim Bana böyle bir şey yapmazdı . Ama intikamımı alıcaktım . Beni üzen herkes bedelini ödeyecekti . Yine sonunu bilmediğim bir yola çıkıyordum ama bu sefer yanımda artık beni en çok acıtan adam vardı bundan sonra beni kimse daha çok acıtamazdı zaten .

Dudaklarıma onun yumuşak dudakları değdiğinde irkildim ardından bende karşılık verdim .

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Atlastaki RotaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin