Atlastaki Rota

71 . Bölüm : Yalan olması gereken gerçekler

Keşke duyduğum her şey bir yalan olsaydı dedim içimden ... keşke şu an duyduklarım birer yalan olsaydı ve ben gözlerimi sevgilimin yanında açsaydım ... keşke şu an yaşanan her şey bir yalan olsaydı dedim içimden ve ben tamda şu an uyansaydım .

Aynı bana benziyen yemyeşil gözlerine baktım dikkatlice tek bir yalan kırıntısı aradım o kabus gözlerde ama yoktu ... o gözler o kadar gerçekti ki bana kendi doğrularımı bile unuturuyordu . Onu göğsünden sertçe itim bu ani hareketim benden
3 - 4 adım geriye gitmesini sağladı . Durmadım yeniden vurudm göğsüne sertçe .

" yalan ... yalan söylüyorsun ben senin kızınım ! "
bu sözlerim onu gülümsetmişti .

" benim kızım olmanımı isterdin ? " bu sefer yanağına sert bir tokat atım .

" hayır . Bana yaptığın onca şeye ... onca işkence için bir sebebin olsun isterdim . Senin kızın olduğum için vur , senin kızın olduğum için bağır , senin kızın olduğum için sevme ama senin kızın olduğum için baba . Kim ... kim ondan olmayan bir çocuğa bu kadar zalim olabilir ? Kim kendi kanını taşımayan küçücük bir kız çocuğunu bu kadar alçakça hor görebilir ? Söylesene baba neden ? Neden bana bunu yaptın , neden bana 19 sene gün yüzü göstermedin ? Çokmu zordu ha ... çokmu zordu sen benim kızım değildin demek ? Eğer bilseydim giderdim baba . Arkama bile bakmadan giderdim . Eğer bilseydim zalimliklerine boyun eğmezdim . " bozağım yırtılırcasına yüzüne haykıra haykıra söyledim her şeyi . Geçmişimdeki küçük kız çocuğu o kadar çok yaralıyıkdı ki o kadar çok zalimliklerle mücadele etmişti ki bunların bir hiç uğruna olduğunu öğrenmesi onu paramparça etmişti . Ben babam tarafından bir kez daha zalimce kırılmıştım ve bu yaptığı , söylediği her şeyden daha çok ağrıma gitmişti . Acıtmıştı sözleri beni hiç acıtmadığı kadar .

" bilseydin ne değişirdi sanıyorsun ? annen seni benim önüme atığında ayaklarıma kapanıp özürler dilediğinde bunun bedelini sen ödedin . Sen bir hatandan doğan çok daha büyük bir hataydın . "

" Bir hattadan doğan çok daha büyük bir hataydım , öylese bu hatayı sevginle düzeltseydin baba sevginle doğrularına doğru katsaydın . Ama bu kolay yol olurdu değilmi ? Bu senin için basit bir seçenekti değilmi ? Sen henüz 5 yaşındaki bir çocuğu döverek , işkenceler ederek ona ne kadar zavalı ne kadar kimsesiz olduğunu hissetirerek bu hatayı geri dönülemez yaptın . Bunları yapman söylediğin hiçbir şeyi değiştirmez . Sen ki Darhan Yiğiter sen Küçük bir kızın kalbini kırdın ve bunun bedelini ödeyeceksin . Eğer Ben Derin Yiğiter hiç bir zaman olmadıysam artık Derin Uluhanım ve emin ol bu senin için daha tehlikeli olacak . "
sözlerime son bir kez daha devam etim konuşmadan hemen önce ise Darhan Yiğiterin yanına gidip kulağına fısıldadım sanki gizli bir anlaşma yapar gibi sanki bu anlaşma sadece ikimiz arasında kalacak gibi .

" bundan böyle daima senden bir nefes önde olacağım , senden bir adım önde . Bundan böyle benden kork baba . Çünkü ben bile benden korkuyorum . " hiçbir şey demedi buna müsaade etmedim,  benim sözlerime söz katmasına artık tahammül dahi yoktu . Arkama bile bakmadan kapıdan koşar adım çıktım . Arkamdan atlasın sesini duyuyordum fakat dönüp bakmıyordum . O kadar hızlı yürüyordumki bana yetişemiyordu . Hemen asansöre binip zemin katın düğmesine bastım atlas tamda kapılar kapanırken geldiği için yetişememişti . Asansörler camdan olduğu için merdivenlere koştuğunu gördüm ama bana yetişmesi tabiki mümkün değildi 57 . Kataydık .
Asansörün kapıları açıldığında karşımda bir sürü adam gördüm . Eminim atlas bunları beni durdurmak için göndermişti durdurmaları mümkün olmasa bile . Hepsi karşımda dimdik duruyordu aynı benim gibi . Onlara bir adım atım ve elimi belime atıp sol bacağım öne çıkacak şekilde durdum hepsinin yüzüne büyük bir ciddiyetle teker teker baktım .