Αλήθειες και Ψέματα (Τα Πέντε Βασίλεια Prequel)#SCBC2024

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 47

Ο Πέτρος το είχε πάρει απόφαση. Μόνο ένας τρόπος υπήρχε για να ευτυχήσουν και να ζήσουν πλέον ανέμελα τον έρωτα τους. Ήθελε να την κάνει γυναίκα του και να μην κρύβονται πια. Όσο μη κοινωνικά αποδεκτό και να ήταν αυτό, όσο και αν φοβόταν την αντίδραση του βασιλιά, άξιζε να το ρισκάρει. Ήταν απόλυτα προετοιμασμένος να δεχθεί οποιαδήποτε συνέπεια.

Την περίμενε στην είσοδο ενός κήπου με γαρύφαλλα, κρατώντας ένα ζωηρό κόκκινο από αυτά, γνωρίζοντας ότι ήταν τα αγαπημένα λουλούδια της Λίζας.

Υποκλίθηκε ιπποτικά μπροστά της, της φίλησε το χέρι και της πρόσφερε το λουλούδι το οποίο η Λίζα μύρισε και χαμογέλασε.

"Καλημέρα στην όμορφη Πριγκίπισσα." Είπε. Ήταν πολύ αγχωμένος, αλλά προσπάθησε να μην το δείχνει.

"Καλημέρα. Τι γιορτάζουμε σήμερα;" ρώτησε με χαμόγελο εκείνη.

"Δεν γιορτάζουμε κάτι συγκεκριμένο, απλά ήθελα να σου πω πόσο πολύ σ' αγαπώ και να στο δείξω έμπρακτα."

"Τι γλυκός που είσαι..." είπε η Λίζα και τον φίλησε. "Ορισμένες φορές σκέφτομαι τι καλό έχω κάνει για να μου αξίζει ένας άντρας σαν εσένα."

"Εγώ θα έπρεπε να αναρωτιέμαι το αντίστροφο. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα γυρίσεις να με κοιτάξεις τότε που σε πρωτοαντίκρισα, εμένα τον ταπεινό υπηρέτη."

"Σταμάτα πια να λες ότι είμαστε Πριγκίπισσα και υπηρέτης. Είμαστε απλά δύο άνθρωποι που αγαπούν πολύ ο ένας τον άλλον. Η αγάπη δεν κοιτάει κοινωνική τάξη και άλλες παρόμοιες διαφορές."

"Έχεις δίκιο." Ο Πέτρος έμεινε για λίγο σιωπηλός, απλά να την κοιτάζει. Έπειτα πήρε μια βαθιά ανάσα και είπε:

"Κοίτα, Λίζα, ξέρω ότι έχεις περάσει πολλά εδώ και ίσως ακόμα κάποια πράγματα να σε πληγώνουν."

"Αυτό είναι αλήθεια." Παραδέχθηκε. "Όμως όσο είσαι δίπλα μου, δεν φοβάμαι τίποτα πια."

"Ακριβώς. Όμως δεν μου είναι πια αρκετό αυτό, αγάπη μου. Θέλω κι άλλα. Δεν θέλω πια να κρυβόμαστε, θέλω να πω την αλήθεια στον αδελφό σου και να τον αντιμετωπίσω εγώ ο ίδιος. Κι ύστερα, να φύγουμε μαζί. Να πάμε στη Δύση, να παντρευτούμε και να κάνουμε μια νέα αρχή."

"Τι...;" ξαφνιάστηκε η Λίζα, που της ήρθαν ξαφνικά και κάπως απότομα όλα αυτά.

Ο Πέτρος τότε γονάτισε και της κράτησε τα χέρια μέσα στα δικά του.

"Λίζα... Δεν αντέχω άλλο. Σ 'αγαπώ τόσο πολύ που νομίζω ότι θα σπάσει η καρδιά μου τόσο δυνατά που χτυπάει για σένα. Θέλω να είμαι μαζί σου και να σε προστατεύω για πάντα." Έβγαλε ένα δαχτυλίδι από την τσέπη του και η Λίζα συγκράτησε ένα επιφώνημα έκπληξης. "Πριγκίπισσα Λίζα, θέλεις να γίνεις γυναίκα μου;"