Kavuşamadığım

K |04|

"Hiçbir sonuç beklemeden, hiçbir umuda kapılmadan yaşamaya alışmamız gerekecek."

George Orwell

Keyifli okumalar !

Sakin ol Kumsal , yapacaksın . Ahiret sorusu değil ya cevaplarsın kızım . Diye kendimi motive edip duruyordum. Bugün, okuduğumuz kitaptan sözlü vardı . Okumuştum evet ama ne soracağını kestiremiyordum . Öyle ayrıntılı soruyordu ki böyle bir şey kitapta var mıydı diye düşünüyordu insan. Sevdiğim bir yazardı ve kitaplarını okurdum . Ama o anki heyecanla her şeyi unutabilirdim. Müdür odasında heyecandan adımı unutmuş kızdım ben , bunu mu unutmayacaktım. Ön sırada oturan çocuğa sorduğu sorunun cevabını alınca listeye tekrar gözlerini çevirmişti. Hadi bismillah . Allah'ım , şu gariban kuluna acı listeden adım ders bitene kadar yok olsun . AMİN .. Şuan istediğim tek şey sözlü sırası ona geldiğinde zil çalan öğrenci şans..

'' Kumsal .'' Al işte ! Beddua mı ettiniz ? Doğru söyleyin!

'' E-efendim hocam ? '' Allah'ım sana geliyorum . Derin bir nefes alıp hocaya baktım tekrar .

'' Kürk Mantolu Madonna kitabından aklında kalan , seni etkileyen bir sözü bizimle paylaşır mısın kızım ? '' Ne diyecektim şimdi ben , aklıma gelmiyordu . Her kelimesi beni mahveden söz aklıma gelmiyordu . Sözlerini toparlayamıyordum . Şaka mıydı bu ?

'' Iııı , söylüyorum hocam . '' Hadi söylesene aptal Kumsal . Aklına ne geliyorda söyleyeceksin . Bilmiyorum deyip oturamıyorsun yerine .

'' Kes sesini ! karışma sen , bulucam şimdi. '' İç sesimle olan kavgamı durduramıyordum . Çenesi düşmüştü yine .

'' Anlamadım kızım , ne demeye çalışıyorsun sen ? '' Allah kahretsin ! sesli mi kavga etmiştim ben? Neden söylemiyorsunuz ya , rezil oldum. Ne diyecektim şimdi ben ? Bütün sınıf dönmüş bana bakıyordu. Ne bakıyorsunuz ? Horoz mu dövüştürüyoruz burada ?

'' Yok hocam ben hatırlamaya çalışıyorum da şimdi söyleyeceğim.'' Hoca söylediklerime anlam veremediğinden kafasını salladı. Yapacaktım , derin bir nefes aldım. Gözlerimi kapatıp kitabın sayfalarını gözümün önüne getirmeye çalıştım. Yaşasın ! Gelmişti aklıma. Boğazımı temizleyip söze başladım.

'' Yalnız söyleyebilsem...
Bir kişiye olsun içimdekileri dökebilsem...
Bunu sahiden istesem bile artık böyle bir insan bulmama imkân yok...
Bende arayacak hâl kalmadı . ''

Söylemiştim .. İçim sızlaya sızlaya söyleyivermiştim. Ne çok anlam barındırıyordu her kelimesinde. Nasıl bir duyguydu böyle ? Ayaklarımın bağı çözülmüştü sanki . Niye bu kadar acı çekiyordum? Kafamı kaldırıp hocaya bakmıştım. Memnun olmuş bir şekilde kafasını sallayıp oturmamı söylemişti.

'' Vaayy ! Kumsal Hanım , burada ne demek istiyorsunuz bize açıklar mısınız ? '' Nehir kulağıma fısıldamıştı.

'' Bir anda aklıma bu gelmişti. Bir anlamı yok benim için . '' Diyerek geçiştirmiştim. Ah bir bilsen neler demek istiyorum. 

Zilin çalmasıyla sözlüye kalkmayanlardan  sevinç nidaları yükseliyordu . Kurtuluşunuz yok sinsirellalar , bir dahaki derste söylemezsem hocaya Kumsal değilim . 

'' Kumsal kantine iniyoruz , geliyor musun ? '' 

'' Hayır , siz gidin. '' Hiç gidesim yoktu. 15 dakikalık teneffüstü zaten kendimi yoramazdım. Kızlar gittikten sonra bende sınıftan çıkıp lavaboya gitmiştim. Ellerimi yıkayıp aynada yüzüme bakmıştım. Bitkin bir halim vardı. İyice salmıştım kendimi. Kumsal'a böyle olmak yakışır mıydı ?Asla.