சிந்தையில் தாவும் பூங்கிளி

1

ஆம் அவளேதான்.  வில் போன்ற திருத்தம் செய்யப்பட்ட புருவங்கள், நீவி விடப்பட்ட கண் இமைகள், அங்குமிங்கும் அசைந்தாடி காண்பவரை வசீகரிக்கும் நீல விழி. காதலிக்கும் நாட்களில் தன் கண்களாலும் கைகளாலும் தொட்டு விளையாடிய அதே முகம். ஆனால் கைகளில் இப்போது ஒரு குழந்தை. அதற்கு சாட்சியாக அவளின் உடல் வணப்பில் பல மாற்றங்கள்.

நான் காதலிக்கும் போது இருந்தவளின் அதே முகம், ஆனால் உடலால் அவள் அல்ல. ஒரு கணம்தான். ஒரே ஒரு கணம் மட்டுமே அவளை ரசித்தேன். அந்த ஒரு கணத்திற்குள் என் ரசனை எல்லாம் முடிந்துவிட்டது. அதற்குள் என் மூளையில் ஒரு அலாரம் அடித்தது. ஆம். அவள் என் எதிரி. என் வாழ்க்கையை சீரழித்தவள். தூக்குத் தண்டனை கைதிக்கு கூட தனது கடைசி ஆசையை கேட்பார்கள். ஆனால் என் விடயத்தில் அது கூட நடக்கவில்லை. அம்மா, அப்பா,அக்கா, நண்பர்கள், படிப்பு என எல்லாவற்றையும் நான் இழக்க காரணமானவள். என் உயிர் நண்பனை நான் இழக்க காரணமனாவள்.

எவளை நான் என் வாழ்வில் காண கூடாது என்று நினைத்தேனோ, அவளையே இன்று என் கண் எதிரில் காண்பேன் என்று சற்றும் நினைக்கவில்லை. இந்த இரண்டு வருடத்தில் நான் இழந்தது மட்டும் ஏராளம். அது எல்லாவற்றிட்கும் ஒரே காராணம், நான் ஆசை ஆசையாக காதலித்த என் உயிர்கொண்ட காதலி. ஆம், உயிர் கொண்டவள்தான். என் உயிரை கொன்றுவிட்டு என் உடலை மட்டும் என்னிடம் விட்டு சென்றுவிட்டாள்.