மீனாக்ஷி அடாவடியாக க்ரிஷ்ஷிடம் தன் காதலை கூறிவிட்டாள். இருந்தாளும் ஒரு பொண்ணாக அவளுக்கும் இனி க்ரிஷ்ஷை எப்படி எதிர்கொள்ள போகின்றோம் என்று படபடப்பு இருந்தது. எது எப்படி ஆயினும் காதலை கூறியபின் வரும் அடுத்து சில நாட்கள் காதலர்களுக்கு ஒரு சுகமன அவஸ்த்தை என்பது காதலித்த எல்லோருக்குமே தெரியும். பசி எடுக்காது, நண்பர்களை கண்டாள் பிடிக்காது, எப்போதும் முகத்தில் ஒரு குறு நகை, எந்த பொருளை பார்த்தாலும் அது நாம் காதலிப்பவரை நினைவு படுத்தும் ஒன்றாக இருக்கும்.
வீட்டில் இருப்பர்கள் காதலில் விழுந்தவர்களை இலகுவில் அடையாளம் கண்டு கொள்வார்கள். ஆனால் மீனாக்ஷியின் வீட்டில் இருப்பர்களுக்கு அவளின் மனமாற்றத்தை கண்டு கொள்ளும் அளவுக்கு நேர அவகாசமோ அல்லது மனநிலையோ இல்லை.
காலேஜில்...
" மீனாக்ஷி, அங்க இருக்குற பெஞ்ச்ல உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருக்கலாமா?" என்று க்ரிஷ் கேட்க மீனாக்ஷியும் தயக்கத்துடன் சரி என்றாள். தனியாக இருந்து பேசலாம் என வந்துவிட்டார்களே அன்றி இருவரில் யார் முதலில் பேச்சை தொடங்குவது என்ற குழப்பம் இருந்தது.சிறிது நேரம் அமைதியாகவே இருந்தனர்.
" மீனாக்ஷி, நைட் நான் அனுப்பின மெசேஜ்கு ஏன் நீ ரிப்ளை பண்ணல?" என்று கேட்க காதலிக்க ஆரம்பித்த பின் முதலில் அவன் பேசிய விடயம் அவளுக்கு சிறிது ஆச்சரியமாக இருந்தது. அவள் பதில் எதுவும் கூறவில்லை.
" நான் உன்கிட்ட சில விசயம் சொல்லிடனும்னு இருக்கேன் மீனாக்ஷி. என்னோட பத்தாவது வயசுல எங்கம்மா இறந்துட்டாங்க. எங்கப்பாக்கு என்ன பிடிக்காது. எப்போமே என்மேல ரொம்ப கண்டிப்பா நடந்துக்குவாறு. எனக்கு எல்லாமே எங்க அக்காதான். அவதான் என் உலகம். தப்பா சொல்ரேன்னு நினைச்சுக்காத, அவ உன்ன லவ் பண்ண வேணாம்னு சொன்னா நான் உன்ன லவ் பண்ண மாட்டேன். ஏன்னா எனக்கு எங்க அக்காவ ரொம்ப பிடிக்கும். நாங்க பெரிய வசதியான குடும்பம் எல்லாம் இல்லை. தேவைகள தீர்த்துக்கொள்ளக்கூடிய வசதிகள் எங்க வீட்டுல இருக்கு.
YOU ARE READING
சிந்தையில் தாவும் பூங்கிளி
Non-Fictionசத்தியமா எனக்கு எப்படி சொல்ரதுன்னு தெரியல. காரணம் முழுக்கதையும் இன்னுமே யோசிக்கல. கண்டிப்பா வழமையான கதைகள் போல நினைச்சி வந்தா மன்னிக்கவும்.இந்த கடையில் அந்த டீ கிடைக்காது. ஆகாஷனா, ஆகாயம் தீண்டாத மேகம் மாதிரி தவறு செய்யும் சாதாரன மானுடர்களை சுற்றி நட...
