நாம் நம்மை பெரிய மேதை என்று நினைத்திருப்போம். அது சில விடயங்களில் உண்மையாக கூட இருக்கும். ஆனால் சில நேரங்களில் நாம் சிலரை அவர்களின் தொழில் மற்றும் அவர் படித்த பட்டங்களை வைத்து அவருக்கான அங்கீகாரம் அல்லது அவருக்கான மரியாதையை கொடுப்போம். பொதுவாக காரியாலங்களில் மேசையில் உட்கார்ந்து வேலை செய்பவருக்கு கொடுக்கும் அதே மரியாதையை அங்கு தரையை துடைப்பவருக்கு கொடுப்பதில்லை. அதுதான் மனித இயல்பு. இங்கும் அதேதான். ராதா ரூபினியை ஒரு விலைமகளாக தெரியுமே அன்றி அவளுக்குள் இருக்கும் பேச்சு திறமை பற்றி அவளுக்கு கொஞ்சம் கூட தெரியாது. இறுதியில் ராதா அவளின் தோல்வியை ஒப்புக்கொள்ளும் நேரம் வந்தது. ஆனாலும் ராதாவால் தன் தோல்வியை ஒரு விலைமகளிடம் ஒப்புக்கொள்ள அவளின் ஈகோ கொண்ட மனது இடம் கொடுக்கவில்லை.
" சரி ரூபினி, நான் நாகரீகம் தெரியாத முட்டாளாவே இருந்துட்டு போறேன். இந்த பிரச்சினையில மீனாக்ஷிக்கு அடுத்து எந்த ஒரு தப்புமே செய்யாம வருந்திக்கிட்டு இருக்குறது நான் ஒருத்திதான். எல்லோரிகிட்டயும் நான் தோத்துட்டேன். எங்கப்பாகிட்ட க்ரிஷ்ஷ ஒரு நல்லவனா வளர்க்க முடியாம தோத்துட்டேன். மீனாக்ஷிகிட்ட அவ மனசால காதலிச்ச க்ரிஷ்ஷ சேர்த்து வைக்க முடியாம தோத்துட்டேன். அம்மா இல்லாம வளர்ந்த க்ரிஷ்ஷ ஒழுங்கா வளர்க்கல என்று ஊர் பேசுற அளவுக்கு அவன் விசயத்துலயும் தோத்துட்டேன்.
YOU ARE READING
சிந்தையில் தாவும் பூங்கிளி
Non-Fictionசத்தியமா எனக்கு எப்படி சொல்ரதுன்னு தெரியல. காரணம் முழுக்கதையும் இன்னுமே யோசிக்கல. கண்டிப்பா வழமையான கதைகள் போல நினைச்சி வந்தா மன்னிக்கவும்.இந்த கடையில் அந்த டீ கிடைக்காது. ஆகாஷனா, ஆகாயம் தீண்டாத மேகம் மாதிரி தவறு செய்யும் சாதாரன மானுடர்களை சுற்றி நட...
