MELEZ

28.Bölüm

Uzun bir süre Benjamin ve kardeşleriyle oturduktan sonra eve geçmiştik. Benjamin'in gözlerinden onları ne kadar özlediğini anlamıştım. Kalmasını söylesemde beni dinlememişti. Ve neden o kadar çok kardeşi olduğu konusu ise... Annesinin uzun yıllar yaşaması sanırım sadece buna yaramış. Ailedeki herkes vampir veya kurt. Annesi vampir babası kurtadammış. Çocuklar genel olarak farklı türlerde de olsalar birbirlerine bağlı olduklarını görmüştüm. Aralarında melez olan tek kişi Benjamin. Bu onu daha değerli yerine daha korku duyulan yapmış. Ailesi o küçükken ondan uzak dururlarmış. Ne sevgi ama! Benjamin büyüdükçe ailesinin ondan uzak durmasına dayanamamış evden gidip akademiye yerleşmiş. Ama evdeyken anne babasını görememiştim. Bunu sormak istesemde onu daha fazla üzmemek adına sustum. Eve gelince kendimi koltuğa attım.

"Biliyor musunuz çocuklar bardan çıkarken aklımdan geçen Benjamin'in kardeşleri ile tanışmak değildi." Bu söylediklerime hepimiz güldük. Gerçekten kimin aklına gelirdi ki? Dave'e döndüm.
"Bebeğim, ben odamıza çıkıyorum." Odamıza kısmından sonra Dave'in yüzünde aşık olduğum gülümsemesi belirdi.
"Tamam bebeğim. Bir şeyler atıştırıp geliyorum." Dudağına kısa bir öpücük bıraktım ve ikisine de iyi geceler dedikten sonra odama çıktım. Dolabımdan rahat edebileceğim bir şort ve bluz çıkardım. Banyoya gidip yüzümü yıkadıktan sonra çıkardıklarımı giyerek rahat yatağıma kuruldum. Bu yatak sihirli olabilir mi? Uyuması gerekmeyen yaratıkları bile uyuttuğuna göre özel falan olmalı. Ben yastık ve yorgan ikilisiyle ilişkiye girmişken Dave odaya girdi. Beni görünce gülümsedi. Yanıma gelip yanağıma küçük bir öpücük bıraktıktan sonra yanıma uzandı.

"Yarın araştırmalara başlayacaksınız. Nasıl hissediyorsun? Yani bilirsin, bu uzun ve yorucu olacak. Hatta belki sonunda tedavi bulamayabilirsin bile." Kaşlarımı çatıp yüzüne baktım.

"Bebeğim, bu ladar karamsar olmak zararlı. Gerçekten inanıyorum. Bir şeyler bulacağız. Ama bulamasak bile, tüm dünyada her yeri aradığımızda elimizdeki tek sonuç hiçbir şey olsa bile bu sürede seninle olacağım. Bundan önemli bir şey yok. Ama senin insan olmanı istiyorum. Hey, bana öyle bakma. Senin avcılıktan uzaklaşıp bu hayata alışman kolay olmayacak. Karar senin. Bana kalırsa ikimizinde sonsuza kadar yaşayacağı bir hayattan daha güzeli yok." Cümlemin sonunda çatılan kaşları düzeldi ve gülümsedi.

"Güzelim, sen artık avcı olduğumu unutsan? O eskidendi ve şimdi iki vampir, daha doğrusu bir vampir ve bir melez olarak ilişkimizi yaşayalım. Eğer bu tedaviyi benim için arıyorsan şimdiden bırakmalıyız." Beline sarıldım.

"Aslında ikimizinde işine yaramayacağına göre ve Jack ile Benj de halinden memnun olduğuna göre gerçekten boşuna arıyor olacağız. Ama bakarsın birilerinin işine yarar?"

"Shade, biliyorum bize olmasa bile birilerine yardım etmek istiyorsun. Ama bizim bu arayışımız çok tehlikeli olabilir. Avcılar benden sonra yeni birini görevlendirmişlerdir. Bizi buldukları anda yaşatmazlar." Söylediklerinde çok ciddi görünüyordu. Gerçi, haklı. Kim dünyada kalmış son melezin yaşamasını ister ki? Aslında bilmedikleri bir melez daha varken ikisini kesin öldürürler. Rahatlaması için Dave'in yanağını okşadım."

"Bence söyle yapmalıyız. Araştırmaya başlayacağız. Ama tehlike sezdiğimiz anda bitiririz. Jack ve Benjamin'in de karşı çıkacağını sanmıyorum. Yani ikisi de ölmek istemezler diye düşünüyorum." Dave beni kafasıyla onayladı.

"Peki küçük hanım. Film izlemek ister misiniz?" Sırıtarak onayladım.

*******

Sabah yataktan kalkarak yan tarafta uyuyan Dave'e baktım. Çok sevimli gözüküyordu. Uyanmaması için yavaşça elimi saçlarından geçirdikten sonra odadan çıktım ve aşağı indim. Benjamin salonda vücudunun bir kısmı yerde bir kısmı koltukta televizyon izliyordu. Geldiğimi duyunca kafasını kaldırarak bana baktı ve öpücük attı.