MELEZ

24.Bölüm

Dave daha fazlasını istermiş gibi ellerini saçıma dolayınca boynumu biraz daha geriye yatırdım. Saçlarımı çekmesiyle küçük bir inleme bıraktım. Lanet olsun! Bu fazlasıyla zevk veriyordu. Nefes nefese konuştum.

"Dave, d.durmalısın. Bu özel olmalı." Kafasını boynumdan kaldırıp şaşkınlıkla bana baktı.

"Bebeğim farkında mısın bilmiyorum ama bundan daha özel bir an olamaz!" Derin bir nefes aldım.

"Dave, lütfen. Bunu bu şekilde yapmak istemiyorum. Okulda olmasını hiç istemiyorum. Kısa süre sonra buradan çıkacağız. O zaman kendimize ait bir hayatımız olacak. Lütfen." Ellerini saçlarından geçirerek benim gibi derin bir nefes aldı. Biliyorum onu geri çevirmeme alınacak ama söylediklerimde ciddiyim. Vampirler ve kurtlarla dolu lanet olası bir okulda inlemek istediklerim arasında değil. Sonunda gözlerini açarak kafasını salladı.

"Tamam, haklısın. Birilerinin bizi duymasını falan istemeyiz." Dudağıma küçük bir öpücük bıraktıktan sonra yataktan kalktı. Banyoya ilerlemeye başladığında yataktan çıkarak önüne geçtim.

"Hey, bebeğim alınmadın değil mi? Bak-" Kafasını iki yana salladı.

"Güzelim gerçekten anlıyorum. Ama şimdi izin vermelisin, tamam mı? Eğer önümden çekilmezsen işimi burada göreceğim." Sözlerinden sonra gözlerim istemsizce aşağı kaymıştı. Seslice yutkundum ve hızla önünden çekildim. Neden bahsettiğini anlamak zor olmamıştı. Yüzüm yanmaya başlamıştı ama şükürler olsun ki Dave'in bunu göremeyecek kadar acelesi vardı. Hızla banyoya girip kapıyı kapattı. Kapının önünde dikilmke istemeyerek yatağa ilerledim. Yanda duran masanın üstünden telefonumu alıp yatağa kuruldum. Ekran kilidini açtım interneti açtım. Biraz dizi izlemek istiyordum. Shameless'ın kaldığım bölümünü açtım ve telefonun yerinde duran kulaklığı taktım. Herşeyden sonra dizi izlemek beni rahatlatacak, buna eminim. Diziye dalmışken birinin kulağımdan kulaklığı çıkartmasıyla sıçradım. Diziyi durdurup kim olduğuna baktım. Tabii ki Dave! Açıkçası başka kimi bekliyorum bilmiyorum!

"Ne oldu bebeğim?" Omuz silkti.
"Bir şey yok. Sadece ne yaptığına baktım." Yatakta kenara kayarak ona yer açtım ve elimle boş yere vurdum. Yanıma uzandı ve bilgisayarı hafifçe kendine çevirdi.

"Hmmm, Shameless, ha? Çok edepsizsin bebeğim." Gözlerimi kapatıp sıkıntyla inledim.
"Dave, lütfen. Espri yapma. Kaldıramam fazlasını." Gözlerini devirdi.
"Hahaha esprilerimi bu kadar sevmen gururumu okşadı Shade." Kıkırdadım.
"Küçük vampirim çok mu alınganmış?" Şu an bu yaptığım kesinlikle iğrençti. Dave'in yüz ifadesine bakılırsa o da benimle aynı fikirdeydi.
" Güzelim, lütfen. Espri yapma. Kaldıramam fazlasını." Her ne kadar ona yaptığımın bir espri olmadığını söylemek istesem de, kavga etmek istemiyordum.
"Artık sus ve diziyi başlat." Kafasını salladıktan sonra diziyi başlattı. Tam o kısma denk gelmiş olmamız şans mı? Yoksa kader bana ağzından başka bir yeriyle mi gülüyor? Hızla ekranı kapadım ve Dave'e döndüm.

"Bence aşağı inmeliyiz. Evet, kesinlikl inmeliyiz. Hem sen artık bir vampir olduğuna göre bilirsin, derslere falan katılman gerek. Müdürle konuşmaya gidelim. Hadi!" Yataktan kalktım ve Dave'i çekmeye başladım. Az kalsın düşüyordu. Kolunu çekti ve sırıttı.
"Güzelim utanmana bayılıyorum. Ama az kalsın yerle sevişecek olmam pek hoş değildi " Son cümlesinde kaşlarını çatması beni güldürmüştü.
"Üzgünüm. Ama gerçekten acele et. Gidip müdürle konuşmamız gerekiyor." Onu beklemeden odadan çıktım. Peşimden gelerek odadan çıktı. Yanına gidip elini tuttum ve parmaklarımı parmaklarına geçirdim. Ellerimize bakıp gülümsediğinde bende gülümsedim. Avcı olduğunu öğrendikten sonra böyle olacağımız aklıma gelmezdi, ama şu an burdayız işte. Kafamı iki yana salladım ve ilerlemeye başladık. Merdivenlere gelince durdum ve Dave'e bakarak sırıttım.

"Shade, yine ne var aklında?" Sırıtmam genişledi.
"Düşündüm de, yarışsak güzel olurdu ha?" Gözlerini devirdi. Yine. Bugün ne çok yaptı bunu!
"Güzelim daha özelliklerimi nasıl kullanırım bilmiyorum. Hatta bunun için müdürle konuşmaya gidiyoruz. Eğitim falan. Hatırladın mı?" Gözlerimi kısıp dil çıkardım.
"Öyle olsun koca oğlan. Ama bana sözün oldu!" Yanağıma tatlı bir öpücük kondurdu ve başıyla onayladı. Tekrar merdivenlerden inmeye başladık. İki kat inmiştik ki gördüğüm kişiyle duraksadım. Lanet olsun! Beni öldürmesin!