24

79 3 1
                                    

Rond een uur of drie 's nachts gaan de jongens luidruchtig op bed. Het gordijntje bij mijn bed gaat open en het felle licht van de lamp schijnt in mijn ogen. "Hey, sorry, schuif eens op," fluistert Louis. Zijn adem ruikt naar bier. Ik schuif een stukje op, waarna Louis naast me komt liggen. Ik lig op mijn zij met mijn hoofd naar de muur. Louis steunt op zijn elleboog en leunt over me heen. Zachtjes geeft hij een kusje op mijn wang. Ik glimlach een beetje en er gaat weer een warm gevoel door mijn lichaam. "Ik hou van je," fluistert hij zachtjes. Hij gaat liggen en trekt mij tegen zijn borstkas. Hij laat zijn ene arm om mijn middel rusten en de andere gaat onder mijn nek door. Ik pak zijn hand vast en geef een kusje op zijn arm. Samen vallen we in een diepe slaap.

Wanneer ik de volgende ochtend weer wakker word ligt Louis nog te slapen. Ik draai me voorzichtig om en kijk naar zijn mooie gezicht. Ik glimlach. Ik mag me van geluk spreken dat ik hem de mijne mag noemen. Mijn hart slaat een slag over. Hij heeft me nooit gevraagd tot zijn vriendin. Hebben we eigenlijk wel verkering? Onzekerheid slaat meteen weer toe. We hebben nog niks officieels, hij zou in principe nog dingen kunnen doen met wie hij maar wil. Maar dat zou hij niet doen, toch?

Ik nestel me weer tegen hem aan en leg mijn arm dit keer over zijn middel hij word een beetje wakker. "Wat is er?," mompelt hij. Ik glimlach. "Niks, ga maar weer lekker slapen," fluister ik. Hij kreunt een beetje. "Jawel, je bent onrustig," zegt hij zachtjes. Ik verstijf een beetje. "Er is niks, ga maar gewoon slapen," zeg ik. Hij wrijft over mijn arm. "Het is oké, Ciara, vertel maar wat er in je hoofd speelt," fluistert hij. "Gisteravond was je ook al een beetje stilletjes." Ik haal mijn schouders op. Ik wil hier nu niet over praten, iedereen kan ons basically horen, er zit alleen maar een gordijntje tussen.

"Je zou toch niet met iemand anders gaan, toch?," vraag ik zacht. Het is even stil. Mijn onzekerheid slaat weer toe. Kut. Ik had dit niet nu moeten zeggen, ik had er gewoon mee moeten wachten tot we alleen waren. "Wat?," vraagt hij verward. "Met een ander gaan? Nee tuurlijk niet, ik heb jou toch?" Ik knik en haal mijn schouders op. "Ik bedacht me net gewoon ineens dat we nooit echt officieel iets zijn geworden, je hebt me nooit gevraagt of zo..," mompel ik. Hij grinnikt een beetje. "Ciara, serieus? Dit is waar jij aan denkt om negen uur 's ochtens?" Hij lacht zachtjes. Ik word rood. Ik schaam me. Ik had dit nooit moeten zeggen. Hij is me gewoon vierkant uit aan het lachen. Ik krijg tranen in mijn ogen en draai me om. Ik ga op het uiterste randje van het bed liggen zodat ik hem niet aan raak. "Hey," zegt hij zacht. "Hey, ik bedoelde het niet zo," fluistert hij. Hij komt weer bij me liggen en steunt op zijn elleboog. "Sorry, Ciara, het spijt me." Er rolt een traan over mijn wang. "Je maakt me gewoon belachelijk, Louis," snik ik zachtjes. "Je doet gewoon net als al die mensen op school." Hij tilt me een soort van op en legt me tegen zijn borstkas aan, waardoor ik als het ware tegen hem aan zit. Ik kijk door mijn tranen naar mijn handen. "Het spijt me echt, Ciara. Ik bedoelde het niet zo, ik wilde je echt niet kwetsen. Echt niet." Hij veegt mijn tranen weg met zijn duim. Ik kijk hem aan. "Sorry, het was stom van me. Maar om terug te komen op je vraag, nee ik zal nooit, maar dan ook echt nooit met een ander gaan. Ik heb je nog niet officieel gevraagd, omdat er nog geen perfect moment voor was, maar bij deze. Allerliefste, knapste, leukste, grappigste Ciara; mag ik jou vanaf nu mijn echte officiële vriendin noemen?," vraagt hij. Ik glimlach een beetje door mijn tranen heen en knik. Hij gaat rechtop zitten en kust mijn lippen. Ik zoen hem terug. Zijn tong verkent mijn mond voordat ik terug trek. Hij glimlacht lief naar me en gaat weer liggen. Hij legt zijn handen onder zijn hoofd terwijl hij me bekijkt. Ik glimlach een beetje en nestel me weer tegen hem aan. "De volgende keer als je iets dwars zit mag je het echt gewoon meteen zeggen en dan beloof ik dat ik niet weer zo'n lul zal zijn, goed?" Ik knik en sluit mijn ogen. Hij legt zijn arm om mijn schouder en knijpt me even samen. "Ik hou van je," fluistert hij. Ik glimlach en voel mijn wangen gloeien. Hij gaat wat lager liggen en ik leg mijn hoofd tegen zijn borstkas aan. Ik val langzaam aan weer on slaap.

Sister of...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu