Sister of...

8

Ik loop als laatste het gebouw in. Louis loopt voor me. Ik heb besloten hem te negeren. Ik had het kunnen weten, natuurlijk heeft hij een vriendin. Ik voel tranen opkomen, maar slik ze weg. Ik kijk naar mijn voeten die steeds een stap vooruit zetten, en ik vraag me af hoe lang dat nog zal zijn, hoe lang ik dit nog vol ga houden. Ik hecht me gewoon veel te snel aan dingen, gaat er door me heen. Ik moet gewoon afstand houden. 

In de kleedkamer ga ik in het hoekje van de bank zitten en staar ik wat voor me uit. Ik heb me helemaal afgesloten van de wereld, tot er een hand voor mijn ogen word gezwaaid. Ik knipper een paar keer en kijk Louis aan die voor me staat. De rest van de kleedkamer is al leeg. "Ga je ook mee naar Lou? Misschien kan ze je mooi opmaken," zegt hij. Ik schud mijn hoofd. "Nee, ik blijf hier," mompel ik. "Weet je het zeker? Het zou gezellig zijn als je mee zou gaan," gaat hij door. "Ik ben niet gezellig, Louis. Ik blijf hier," snauw ik, en meteen heb ik er spijt van. Een minuut lang kijkt Louis me alleen maar aan. "Ik probeer je alleen maar bij de groep te betrekken, Cici," zegt Louis, voordat hij zich omdraait en me alleen achter laat. Zodra de deur dicht klikt komen de tranen. Ik ga liggen en blijf maar huilen en huilen tot ik in slaap val. 

Op een of andere magische manier word ik wakker in mijn bunker in de bus. Ik hoor de jongens lachen in het leefgedeelte. Na een tijdje wakker worden stap ik het bed uit en loop ik richting de jongens. "Hey Ciaar! Ook eindelijk wakker?" hoor ik Niall zeggen. Een misselijkheid komt omhoog en snel ren ik naar de wc. Ik ga voor het toilet zitten en gooi alles eruit. Mijn haar word uit mijn gezicht gehaald en vastgehouden aan de achterkant, terwijl alles eruit komt. 

Als ik na een tijdje eindelijk klaar ben veeg ik mijn mond af met wc-papier, en ga ik staan. Ik draai me om en zie tot mijn verbazing Louis staan. Hij glimlach lief naar me en helpt me terug naar mijn bed. "Ga nog maar even liggen. Wil je zo iets eten of drinken?" Ik schud mijn hoofd terwijl ik mijn bed weer in kruip, en voor ik het weet slaap ik al weer. 

Mijn voeten branden in het hete zand. De zon verwarmt de aarde, het is zomer, en heerlijk weer. Ik sta met Louis op het strand. We zijn helemaal alleen, er is geen levende ziel te bekennen. Louis kijkt diep in mijn ogen. "Ik hou van je," zegt hij oprecht. Ik bloos en glimlach verlegen. Hij komt steeds dichterbij en kust mijn lippen. Vervolgens draait hij zich om en loopt hij naar een ander meisje dat er opeens staat. Ze heeft prachtige, lange, bruine haren, en een knap gezicht. Haar benen zijn mooi slank, en er is nauwelijks een grammetje vet te veel te bekennen. Louis neemt haar in haar in zijn armen en al snel zijn ze verstrengeld in een passievolle zoen. Mijn hart breekt, en ik smelt weg in het zand...

"Ciaar! Wake up," word er in mijn oor geroepen. Verstoord open ik mijn ogen en kijk ik Harry aan. "Wat is er?" vraagt hij opeens bezorgd, en verbaasd kijk ik hem aan. "Je hebt gehuild." Hij veegt met zijn vingers mijn natte wangen een beetje droog. "Waar is de rest?" vraag ik zodra de stilte me opvalt. "Naar het strand met Louis's vriendin," antwoord Harry, en hij rolt zijn ogen. Ik grinnik een beetje. "Mag je haar niet?" Hij kijkt me aan en schud zijn hoofd. "Nee, ze is altijd zo overdreven en wil de hele tijd aandacht van hem. Maar goed, waarom heb je gehuild?" Ik slik en kijk naar beneden. "Oké, ik ga het maar gewoon vertellen, maar-" 

Op dat moment vliegt de deur van de bus open en komt de rest naar binnen gestormd. Harry zucht en loopt naar ze toe. "Hey guys! En Eleanor. Hoe was het?" Enthousiast begint iedereen te vertellen, terwijl ik me snel om kleed en mijn haar en make-up doe. Daarna ga ik er bij zitten, en pers ik er een vriendelijke glimlach uit naar Eleanor, van wie ik een arrogante blik terug krijg. De rest van de tijd probeer ik haar zo veel mogelijk te negeren, maar als ik een korte blik op haar werp, zit ze de hele tijd aan Louis te prutsen, wat me wil laten kotsen. Ik sta abrupt op en loop naar het kleine keukentje om wat drinken te pakken. Vervolgens loop ik er mee naar buiten en ga ik op het asfalt van de parkeerplaats tegen een paal aanzitten met mijn rug naar de bus. 

Ik pruts wat aan de plastic beker, terwijl ik voor me uit staar. Uit het niets hoor ik de deur van de bus opengaan en voetstappen op het asfalt. De deur gaat weer dicht, en gehijg en smakkende geluiden blijven over. "Leo, dit kan nu niet," hoor ik Louis zeggen. Ineens is het helemaal stil, voor ik een harde pets hoor. Geschrokken draai ik me om en zie ik Louis met een pijnlijk gezicht staan. Hij brengt zijn hand naar zijn knalrode wang en voelt eraan. Op het moment dat het meisje nog iets wil doen spring ik op en gooi ik mijn bekertje naast me neer. "Waag het hem nog eens te slaan," zeg ik kwaad. Met een arrogant hoofd draait ze zich om en haar blik word woedend wanneer ze mij ziet. "Ik bepaal zelf wel wat ik doe, vetklep."