Sister of...

1

De laatste bel van vandaag gaat. Opgelucht loop ik het lokaal uit, en pak ik mijn jas uit de garderobe.

Ik loop een steegje in zodat ik een stukje af kan snijden. Ik zie Yara met haar bende staan. Met een gemeen, maar leeg gezicht loopt ze op me af. Ze stompt me in mijn maag. Ik grijp naar mijn buik, en krijg een slag tegen mijn wang. Ik val op de grond. Ze hangt boven me, en slaat me tegen mijn neus, en bewerkt alles in mijn gezicht. Na een tijdje stopt het, en loopt ze weg met de rest. Ik rol op mijn zij en kijk ze na. Niemand kijkt naar me om. Een paar tranen rollen over mijn wangen.

Ik strompel het huis in. Mama is boodschappen doen, gelukkig. Ik loop naar boven en haal het bloed van mijn gezicht. Mijn hele gezicht is bont en blauw. Snel smeer ik er een klodder foundation op, en bedek ik alle wonden zorgvuldig.

Ik hoor de voordeur open gaan beneden.

"Ciara? Ben je thuis?" hoor ik mama roepen. Ik schraap mijn keel. "Ja, ik ben thuis," zeg ik. Ik kijk nog een laatste keer in de spiegel, en loop dan naar beneden.

"Hey, lieverd. Hoe was school?" vraagt ze als ik de keuken in kom, waar ze de boodschappen aan het uitpakken is. Ik slik. "Leuk," glimlach ik zo overtuigend mogelijk. "Het was gezellig," voeg ik er aan toe. Ze kijkt me aan. "Maak het niet té gezellig hè? Je wilt het jaar vast niet nog eens over doen," zegt ze. Ik schud mijn hoofd en glimlach. Nep.

Ik plof neer op de bank in de woonkamer en zet de tv aan. "Waar is Niall?" vraag ik. "Bij Greg," krijg ik als antwoord. "Oké."

Vlak voor het avondeten komt Niall thuis. "Hey mam, hey Ciaar." Ik glimlach. Hij blijft me aankijken. Snel kijk ik weg, en begin ik de tafel te dekken.

Na het eten gaat mama douchen, en ruimen Niall en ik de tafel weer af. Ik zet een paar borden in de vaatwasser, en wil naar de tafel lopen om een paar pannen te pakken, als Niall mijn pols vast houd.

"Wat is er?" vraag ik nonchalant. Hij kijkt in mijn ogen, en weer kijk ik weg. Niall kan altijd dwars door mijn masker heen kijken. "Gaat het wel?" vraagt hij. Ik bijt op mijn lip en knik. "Het gaat prima." Ik trek mijn pols los en kijk hem even snel aan, voordat ik de pannen pak van de tafel.

Die avond als ik mijn make up eraf heb gehaald en in bed lig, komen de tranen.

Ik denk aan Yara en haar schoothondjes, en hoe ze er niks aan kan doen. Nou ja, eigenlijk wel. Ik denk aan Niall die vaak weg is in verband met de band. Ik denk aan papa die vaak weg ik voor zijn werk. Ik denk aan mama die vaak alles moet doen. En ik denk aan hoe ik morgen weer naar school moet, en hoe ik mijn wonden ga verbergen de komende tijd van papa en mama, en Niall. Niall, die altijd overal doorheen kijkt.

Tranen stromen over mijn wangen, en langzaam zak ik weg in een diepe slaap.

You cut me down into little pieces
Before I could stand up
So I built a wall out of all my secrets
And now it's opened up
And I remember the cold, cold mornings
And I remember the rainy afternoons
When I was dreaming that I was 22
That I was twenty two