Sister of...

15

Wanneer ik de volgende ochtend wakker word is Louis al weg en ligt er een briefje op mijn nachtkastje met de mededeling dat iedereen in de ontbijtzaal is. Ik stap uit bed en trek snel andere kleren aan.

Ik neem de lift naar beneden en loop de ontbijtzaal in, waar ik de jongens meteen zie zitten. Er zit ook een andere jongen, iemand die ik nog niet ken. Ik loop naar ze toe en zak neer op een lege stoel naast Harry.

"Goedemorgen jongens," groet ik ze, en ik krijg wat gemompel terug. De nieuwe jongen kijkt me met twinkelende ogen aan en vriendelijk glimlach ik terug. "Ik ben Keith, Keith Hill," zegt hij en meteen steekt hij zijn hand uit. Een beetje verlegen pak ik hem aan. "Ciara, zusje van Niall." Hij knikt enthousiast. "Weet ik. Voordat ik hier kwam heb ik de laatste nieuwtjes over One Direction opgezocht," zegt hij. "O," mompel ik. "Hij loopt een dag met ons mee om een soort mini documentaire te maken over ons," legt Harry uit. Ik knik. "Okay. Gaan we zo nog wat doen of moeten jullie meteen naar het concertgebouw?" vraag ik na een paar minuten. "We hebben nog even tijd, zin om samen naar de stad te gaan?" vraagt Louis. Ik glimlach en knik. "Sure."

Weer terug in de hotelkamer trek ik snel een skinny jeans aan met een grote trui en doe ik mijn haar in een staart. "Waarom nou weer zo'n grote trui? Doe nou toch gewoon eens een leuk shirt aan," zegt Louis. Meteen neemt de onzekerheid toe. Vind hij me lelijk? Mag hij me niet meer? Vind hij me niet meer leuk?

"Is er iets?" Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk Louis aan. Ik kijk naar mijn handen en speel een beetje met mijn vingers. Moet ik het zeggen? Moet ik zeggen dat hij me onzeker maakt met zulke opmerkingen? "Ik voel me niet zo lekker," lieg ik. "Ik blijf liever hier." Een moment zie ik teleurgesteldheid door zijn ogen schieten, voordat hij knikt. "Oké, da's prima." Ik glimlach opgelucht en kruip het bed in. Ik sla de dikke dekens over me heen en voel hoe Louis naast me komt liggen en een arm over me heen slaat. Kriebels gaan door mijn buik. Misschien had ik gewoon mee moeten gaan de stad in. Ik slik en nestel me tegen Louis aan. "Sorry dat we nu niet naar de stad gaan," zeg ik zacht. "Het geeft niet, echt niet," zegt hij. Ik voel me er iets beter door, maar het schuldgevoel blijft. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en glimlacht. "Het geeft echt niet," zegt hij voordat hij zich ook tegen mij aannesteld. Ik glimlach een beetje en sluit mijn ogen. Wanneer ik bijna in slaap zak gaat de deur open en komt Niall binnen. "Aw wat cute," zegt hij. Hij pakt snel zijn telefoon erbij en maakt een foto. "Die gaat naar mama," glimlacht hij. "En oh, Louis, we moeten alvast naar soundcheck."

Niall loopt de kamer weer uit en Louis zucht. "Ik wil helemaal niet weg, ik wil hier de rest van de dag met jou blijven liggen," zegt hij terwijl hij me steviger vastpakt. Ik glimlach en geef hem een kus op zijn kin. "We kunnen dit vanavond voortzetten,"  zeg ik zacht en word meteen rood zodra het mijn mond uit is. "Tenminste als jij dat wilt, ik kan het me helemaal voorstellen als je dat niet zou willen, maar-"

"Ik ben het er helemaal mee eens. Je hoeft echt niet zo onzeker te zijn over zoiets, ik ben altijd in de stemming voor knuffels." Ik glimlach breed terwijl mijn wangen nog roder worden.

"Dan zie ik je weer nadat jullie terug zijn," zeg ik zacht. Hij fronst en laat me los en mijn onzekerheid neemt meteen weer toe. "Nadat we terug zijn? Ga je niet mee naar het concert?" Vraagt hij verbaasd en ik zucht opgelucht. "Nee, ik blijf vandaag hier, ik ga denk ik even een filmdagje houden," leg ik uit. Hij knikt. "Oke, maar ga niet naar buiten in je eentje, dat is gevaarlijk. Wie weet wat voor creeps er hier rondlopen," waarschuwd hij me. Ik rol mijn ogen. "Nee nee, relax. Ik ga nergens heen. Hij knikt en geeft me nog een kus op mijn voorhoofd, voordat hij opstaat en zijn schoenen aantrekt.

"Tot straks, beautiful." Met een knipoog en een glimlach verlaat hij de kamer. Meteen pak ik mijn laptop uit mijn tas en start ik Netlix op. Ik klik Twilight aan en begin met kijken.

Op de helft van de derde film begin ik honger te krijgen. Ik stap uit bed en kijk in de minikoelkast, waar behalve een paar flesjes water niks in ligt. Ik zucht en begin me om te kleden. Er zit hier een supermarkt in de buurt, dus dan ga ik daar wel heen.

Zodra ik mijn schoenen aan heb loop ik de kamer uit en ga ik met de lift naar beneden. Ik loop het hotel uit de straat op. Verschillende mensen lijken me te herkennen, maar niemand valt me lastig terwijl ik loop.

In de supermarkt haal ik een paar chocoladerepen, snoep en chips, zodat ik een tijdje vooruit kan.

Wanneer ik heb afgerekend en weer naar buiten loop word ik bijna verblind door alle flitsen van de paparazzi. Ik zucht geïrriteerd en loop door ze heen weer terug richting het hotel. De mannen en vrouwen met camera's blijven me achtervolgen en ook fans sluiten zich nu bij hen aan. Ik begin sneller te lopen en al snel ben ik weer terug bij het hotel.

Eenmaal weer terug op mijn kamer ga ik weer in bed liggen en start ik de film weer terwijl ik eet.

Na nog een aantal films is het al elf uur en besluit ik te gaan slapen, aangezien de jongens pas na middernacht terugkomen. Ik doe de lichten uit en al snel val ik in slaap.

Ik word wakker van het bed dat beweegt. Ik open mijn ogen en kijk opzij naar Louis die zich mijn bed inwurmt. Wanneer hij opmerkt dat ik wakker ben glimlacht hij verontschuldigend. "Sorry, ik probeerde je niet wakker te maken," zegt hij. Ik glimlach en trek hem dichter naar me toe. "Is oké," mompel ik slaperig. Hij grinnikt en slaat zijn gespierde armen om me heen.

"Hoe was het concert?" Vraag ik met een schorre stem. "Het was geweldig," antwoord hij en begint enthousiast te vertellen over wat er allemaal was gebeurd. Ik luister aandachtig naar zijn stem en mijn buik lijkt te ontploffen van alle vlinders erin.

"Je moet morgen echt weer meegaan! Dat vind de rest ook super leuk," zegt hij. Ik knik een beetje voordat ik weer wegzak in een diepe, diepe slaap.

Wauw! Eindelijk weer eens geschreven!