Sister of...

10

Een paar dagen later zitten we in portugal. De jongens zijn nog steeds heel bezorgd om me, terwijl het met mij wel wat beter gaat. Ik heb niet echt meer gepraat met Louis, maar ik weet wel dat Eleanor het uit heeft gemaakt. Toch ziet hij er wel goed uit, misschien omdat zij hem zo hard geslagen had dat haar hand een dag lang op zijn wang gestaan had.

We zitten op een enorm strand, maar er zijn maar weinig mensen. Het is woensdag en iedereen is tot en met vrijdag vrij. Ik lig op mijn blauwe handdoek in mijn bikini in de brandende zon. "Kijk je uit dat je niet verbrand?" vraagt Niall. Ik knik en sluit mijn ogen een tijdje, tot ik Louis's stem hoor. "Zal ik je insmeren?" Ik open mijn ogen en kijk hem met gesplete ogen aan door de zon. "Sure," antwoord ik slaperig. Hij gaat met zijn kont op de mijne zitten en begint me te masseren met zonnebrand. Ik sluit mijn ogen van genot. "Dus, hoe gaat het nu?" vraag ik. Hij stopt heel even, maar gaat dan weer verder. "Wel goed. Misschien is het beter dat ik geen relatie heb met iemand die niet mee kan op tour, en ik maar weinig zie. Ik knik, maar twijfel of hij het wel kan zien. "En met jou?" Ik denk even na. Hoe gaat het eigenlijk met me? "Ik geloof dat het wel goed gaat," antwoord ik. "Mag ik wat vragen?" vraagt Louis na een tijdje. "Altijd," mompel ik. Hij laat een korte stilte vallen, voor hij begint te praten. "Wil je morgen met mij op date?" vraagt hij een tikkeltje nerveus. Hij gaat van me af en ik draai me om. "Oké."
"Echt?"
"Ja, waarom niet?"
Hij glimlacht tevreden en gaat naast me liggen. "Het was lief dat je me wilde verdedigen," zegt hij. Hij ligt op zijn rug en heeft zijn ogen gesloten. Ik kijk naar zijn oor, waar een beetje zand op zit. Ik hoor de jongens in de verte lachen in het water. "Het was wel een beetje dom..." Ik kijk naar de blauwe hemel, er is geen wolkje te zien. "Je kan alleen maar leren van domme fouten, toch?" Ik knik, ook al kan hij dat niet zien. "Ik ga zwemmen, ga je mee?" vraagt Louis. Ik knik en samen lopen we het koude water in. Kippenvel verspreid zich over mijn hele lichaam. "Jesus wat is het koud!" roep ik uit. Louis lacht en duwt me, waardoor ik volledig in het water val. Ik gil en ren er meteen uit. "Die krijg je terug!" Ik ren terug het water in terwijl Louis snel wegrent. "Kom hier jij aardappel!" schreeuw ik terwijl ik achter hem aan ren. Ik kom dichterbij en hoor Louis een klein kreetje slaken wanneer hij achterom kijkt. Ik schiet in de lach en begin langzamer te rennen. "Wat was dat?!" Lach ik. Louis lacht ook en duikt zelf het water in. Hij staat met zijn rug naar me toe en gaat met zijn hand door zijn natte haar. Ik kijk naar de aangespande spieren in zijn rug, maar ruk snel mijn ogen los wanneer hij zich omdraait. Ik kijk naar de andere jongens, die een eindje verderop op hun handdoeken liggen, en even dwalen mijn gedachten af tot Louis mijn naam zegt. "Laten we een stukje lopen," zegt hij. Ik knik en samen lopen we terug het zand op, verder weg van de rest.

Wanneer de jongens uit zicht zijn blijft Louis staan. Verbaasd draai ik me om naar hem. "Wat is er?" vraag ik. Hij loopt naar me toe en pakt mijn handen vast. Hij kijkt in mijn ogen en haalt trillerig adem. "W-wat is er aan de hand?" vraag ik een beetje nerveus. "Ik weet niet of dit wederzijds is, en of je nadat ik dit heb gezegd zo meteen nog bevriend wil blijven, maar ik moet het zeggen, want ik kan geen geheimen voor je houden," begint hij. Nieuwsgierig kijk ik hem aan. "Ik vind je leuk, Ciara. Niet gewoon leuk, meer dan leuk. Elke keer wanneer ik naar je kijk word mijn liefde voor jou dieper, elke keer wanneer je lacht smelt mijn hart een beetje meer. Ik wil je troosten, en bij je zijn wanneer je je kut voelt, ik wil voor je staan om te zeggen wanneer je iets niet moet doen, naast je om sterker te staan, en achter om je te steunen, ik wil zelfs op je staan, mocht je dat willen." Ik grinnik. "Ik hou van je, Ciara Horan." En met die woorden zet hij nog een stap dichterbij en drukt hij zijn lippen op de mijne. Even verstijf ik, maar kus hem dan terug. Ik leg mijn armen in zijn nek, en ik voel hem ontspannen. "Ik hou ook van jou," fluister ik wanneer we elkaar weer los laten. Met twinkelende ogen kijkt hij me aan. "Echt?" vraagt hij verbaasd. Ik glimlach verlegen en knik blozend. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht, voordat hij me in een stevige knuffel trekt. "Louis! Ciara! Kom op! We gaan wat eten!" horen we Harry schreeuwen. We laten elkaar los en lopen naar ze toe.

"Wat deden jullie?" vraagt Liam. Ik kijk naar Louis, die ook naar mij kijkt. "Gek," antwoord ik, wat de jongens een beetje verrast, aangezien ik nooit echt antwoord geef. "Nouja, laten we wat gaan eten," zegt Zayn en opgelucht kijk ik Louis aan. Hij glimlacht, en samen lopen we achter de rest aan. "Ik zie een McDonald's!" schreeuwt Niall na een aantal minuten lopen. Om ons heen loopt een groep paparazzi en fans. Ik hoor veel fans lachen om Niall's reactie, en glimlach zelf ook een beetje. Terwijl we richting de mac lopen delen de jongens veel handtekeningen uit en gaan ze op foto's. Ze negeren de pap's die vooral de domste vragen ooit stellen. Ik kijk verbaasd op als een groepje meisjes ook mij mijn handtekening vraagt. Ik probeer zo breed mogelijk te glimlachen en zet handtekeningen op hun shirts, telefoonhoesjes, schoenen, petten, van alles en nog wat. Ook ga ik met een paar op de foto, maar dan moet ik doorlopen omdat de jongens al bijna bij de mac zijn. Ik ga naast Niall lopen, die zijn arm over mijn schouders slaat en me tegen zich aan drukt. "Jij hebt ook je eerste fans ontmoet! Bereid je maar voor op de rest!" roept hij over alle lawaai heen. Ik glimlach een beetje en we lopen de mac in. "Wat wil jij?" vraagt Harry. "Een gewone hamburger en sinas," antwoord ik. Hij knikt en bestelt het bij de balie. De rest zoekt vast een plekje, terwijl ik op Harry wacht om hem zo te helpen met dragen. 

Nadat we hebben gegeten staan we buiten te bedenken wat we gaan doen, aangezien we nog de hele avond hebben. "Waarom gaan we niet stappen? Even een leuke tent zoeken en los gaan," stelt Liam voor. "Ja maar Cici is nog te jong, die mag niet naar binnen," zegt Niall. "Vast wel met ons erbij, we're One Direction!" zegt Louis. Ik grinnik. "Anders ga ik wel gewoon terug naar het hotel, een paar films kijken of zo, dan gaan jullie gewoon feesten," stel ik voor. Niall en Louis kijken me beiden aan of ik het wel meen, maar ik ben serieus. "Ik meen het, ik ben toch moe," zeg ik. Na nog even aarzelen gaat iedereen erin mee. "Maar we gaan ons wel eerst omkleden, want ik heb volgens mij zelfs zand in m'n reet zitten!" roept Harry en met een vies gezicht kijk ik hem aan. "Ew," mompel ik en iedereen schiet in de lach. 

Ik zet Divergent aan en plof neer op mijn bed in het hotel. De jongens zijn al weg, eindelijk wat tijd voor mezelf. Na een kwartiertje zet ik de film op pauze en loop ik de badkamer in, waar ik een masker op mijn gezicht smeer, en ga dan weer terug in bed. Na een half uurtje zet ik de film weer op pauze en haal ik het masker eraf. Wanneer ik goed lig om de film te kijken, val ik meteen in slaap.