Sister of...

11

De volgende ochtend word ik pas laat wakker. Niall's bed is leeg, dus die zal vast al weer weg zijn. Ik rek me uit en stap uit bed. Ik lees het briefje dat op het nachtkastje ligt, waarop staat dat Niall in De kamer van Harry en Liam is, de rest is daar ook. 

Nadat ik me heb gedoucht en omgekleed ga ik naar de kamer waar de rest is en klop ik op de deur. Het is even stil, voor de deur open gaat en ik in het gezicht van Louis kijk. Ik glimlach en geef hem een snelle knuffel, voor ik naar binnen ga. "Goede... Euhh... Middag," zegt Harry als ik binnenkom. Ik glimlach en plof neer naast Zayn. Louis en ik kijken elkaar een moment aan, voor hij met een jaloerse blik naar Zayn kijkt en aan mijn andere kant gaat zitten. Cute. Ik glimlach een beetje en kijk Niall aan, die mij blijkbaar ook aankeek. Ik word een beetje rood en kijk weg. Als ik weer een blik op hem werp kijkt hij grinnikend weg. Ik word nog roder en loop snel naar de keuken om wat water te pakken. "Jongens, ik moet wat bekennen," zegt Zayn. Ik draai me om en kijk hem, net als de rest, aan. "Ik heb iemand op het oog," zegt hij blozend. Ik glimlach. "Lekker bezig!" roept Louis en klopt hem op zijn schouder. "Wie is het?" vraagt Harry nieuwsgierig. "Ze heet Alicia, en ik kwam haar thuis tegen in de stad," antwoord Zayn. "Nice! Weet ze het al?" vraagt Niall. Zayn schud zijn hoofd. "Nee, ik ben van plan het haar te vertellen zodra we weer thuis zijn." Ik kijk naar Louis, die glimlachend naar Zayn kijkt. 

Die avond ren ik als een kip zonder kop de hotelkamer van Niall en mij rond. "Jezus, Ciaar, relax!" roept Niall geïrriteerd na een tijdje. "Wat ga je überhaupt doen?" Ik word weer rood en blijf staan. "Ik ga op date met Louis," antwoord ik. Ik kijk voorzichtig naar Niall, bang voor zijn reactie. "Je gaat op date met mijn beste vriend?" vraagt hij verward. Ik bijt op mijn lip en knik. "Het is ook een vriend van mij," antwoord ik. Niall laat een stilte vallen, voordat hij knikt. "Da's waar. Je kan je gevoel niet uitzetten. Als jullie elkaar leuk vinden, moet ik dat maar gewoon accepteren," zegt Niall. Ik loop naar de badkamer en doe mijn make-up. 

Na een tijdje word er op de deur geklopt. Ik hoor hoe Niall open doet en Louis begroet. Zodra ik zijn stem hoor gaat er weer een vreemd gevoel door mijn buik. Ik fix wat laatste lokken haar en loop de badkamer uit. Ik kijk Louis aan, die met zijn rug naar me toe staat. Niall kijkt over zijn schouder naar me en zijn mond valt open. Snel draait Louis zich om en loopt hij naar me toe. Hij geeft me een knuffel en fluistert in mijn oor, "Je ziet er prachtig uit." Ik bloos en kijk naar mijn voeten in mijn pumps. "Ready to go?" Ik knik met een klein glimlachje en samen lopen we de hotelkamer uit. "Dus, wat gaan we doen?" vraag ik. Mysterieus kijkt Louis me in zijn ooghoeken aan. "Dat blijft nog even een verassing." Ik rol mijn ogen en stap in de lift. 
Eenmaal buiten kijk ik naar de enorme limousine voor mijn neus. "Tomlinson?", vraagt de chauffeur.  Louis knikt en opent de portier voor me. "Na u," zegt hij. Ik bloos en kruip naar binnen. Vol verbazing kijk ik om me heen terwijl Louis ook instapt en me een drankje aanbied. Ik glimlach en pak het aan. "Ik wil later een limousine," zeg ik terwijl ik in Louis' blauwe ogen kijk. Hij lacht en met kriebels in mijn buik kijk ik uit het raam.

"We zijn er," kondigt de chauffeur na een tijdje aan. Louis en ik bedanken hem voor de rit en stappen uit. Meteen staan er allerlei journalisten om ons heen vragen te stellen en foto's te maken. Beschermend slaat Louis zijn arm om me heen en neemt hij me mee naar binnen.  Meteen komt er een man in een prachtig zwart, en heel erg duur, pak naar ons toe. "Welkom. Hebben jullie gereserveerd?" Louis knikt. "Tomlinson." We worden begeleid naar een tweepersoonstafel in een mooi deel van het restaurant.

Zodra we eten op tafel hebben word Louis gebeld. Ongemakkelijk kijkt hij me aan. "Neem maar op hoor," zeg ik. Hij knikt en loopt naar de wc's. Ik wacht met eten tot hij terug is, maar na een half uur is hij nog niet terug. Ik sta met een zucht op en loop naar het mannen toilet. Ik open de deur, maar zie Louis nergens. "Louis?" vraag ik. Geen reactie. Een paar mannen die aan het plassen zijn kijken verstoord om, waardoor ik snel weg loop. Ik wil mijn telefoon pakken, maar bedenk me dan dat ik hem aan Louis had gegeven, aangezien ik geen zakken heb. Ik zucht en loop naar de man die ons eerder vanavond naar onze tafel had gebracht. "Hi, euhm, heeft u mijn vriend misschien ook gezien?", vraag ik een tikkeltje ongemakkelijk.  Verbaasd kijkt de man me aan. "Ja, die is vertrokken zo'n uh, twintig minuten geleden." En toen brak mijn hart, voor de zoveelste keer, in duizend stukjes. Ik pers er een glimlach uit. "Oké,  bedankt." Ik loop het restaurant uit en loop gewoon een random richting uit.

Na een aantal minuten gelopen te hebben stop ik en ga ik op de stoeprand zitten. Ik kijk naar het asfalt onder mijn voeten en voel de tranen opwellen. "Wat doet zo'n mooi meisje nou hier midden in de nacht?", hoor ik opeens achter me. Ik slik en kijk om in het bezwete gezicht van een al wat oudere man. Zijn kleding is vies en zijn vette buik komt onder zijn hemd uit. Hij glimlacht zijn vieze tanden bloot, waar ik de rillingen van krijg. Hij bukt naar me toe en tilt me op met zijn handen onder mijn oksels. "Laat me los," roep ik verschrikt. De man grijnst en neemt me mee een steegje in. Ik begin panisch om me heen te schoppen en slaan, maar niets helpt. Hij plet me tegen de vieze muur en doet mijn jurkje omhoog. "Nee! Stop!" roep ik bang. Hij luisterd niet en al snel voel ik het topje van zijn penis in me gaan. Een vreselijke pijn gaat door mijn lichaam heen, en ik probeer me te verzetten, maar het lukt niet. Ik begin slapper te worden en al snel hang ik tegen de muur aan terwijl de afschuwelijke man ruig in me aan het pompen is. Een paar losse tranen rollen over mijn wangen, en opeens houd de pijn op. Ik word losgelaten, en zak meteen op de harde grond met harde steentjes. De man is weg, en ik blijf nog alleen over. Alweer.

Ik weet niet hoe lang ik daar heb gezeten, maar het begon langzamerhand al weer lichter te worden. Met veel moeite sta ik op en probeer ik alles weer een beetje te fatsoeneren. Ik schop mijn hakken uit en neem ze in mijn hand. Schuifelend begin ik me voorwaarts te bewegen, geen idee waar naartoe. Elke stap is een marteling, en elke stap ga ik steeds een stukje meer dood.

Ik weet niet hoe, maar na een paar uur heb ik het hotel gevonden. Ik ga naar binnen, en warmte overspoelt me. De hele lobby is nog leeg, er staat alleen een receptioniste. Ik slof richting de lift en stap erin. Ik druk op de goede etage en al snel slof ik de hotelkamer in. Meteen zit Niall rechtop in bed en kijkt Louis me schuldig aan met rode ogen. Ik kijk emotieloos om me heen. Alles ziet er nog precies hetzelfde uit als toen ik weg ging. Ik laat de schoenen los en meteen komt Niall naar me toe gespurt. "Jezus, Ciara, we waren zo ongerust! Waar was je?!" Hij wil me knuffelen, maar bang zet ik een stap achteruit. "R-raak me niet aan!" roep ik bang. Gekwetst kijkt Niall me aan. Ik kijk van Niall naar Louis, en ga dan in bed liggen. Tranen van schaamte, pijn, boosheid en angst beginnen over mijn wangen te stromen, en uiteindelijk val ik in slaap...