Sister of...

28

De volgende dag moeten we weer vliegen. Ik hoor Louis' wekker afgaan en zucht. Niet nu al alsjeblieft. Hij doet hem uit en draait zich naar me om. Hij legt zijn arm over me heen en kust mijn voorhoofd. "Ben je wakker?," vraagt hij fluisterend. Ik kreun als antwoord. "Hoe vroeg is het ook al weer?," mompel ik, terwijl ik mijn ogen open. Hij grinnikt slaperig. "Half vier," antwoordt hij. Ik zucht weer en sluit mijn ogen. Hij wrijft liefkozend over mijn arm. "Ik vind het erg leuk op tour, maar deze ochtenden ga ik absoluut niet missen als het weer voorbij is," mompel ik. "I agree," mompelt hij met me mee.

"We moeten er nu echt uit," zegt hij na een paar minuten. Ik was bijna weer in slaap gevallen. "We moeten onze koffers nog inpakken en over een half uur moeten we al beneden zijn." Hij gaat het bed uit, wat meteen enorm leeg aanvoelt. Kippenvel verspreid zich over mijn lichaam. "Nee... kom terug," kreun ik. Ineens gaat het felle licht aan. Ik knijp mijn ogen dicht, ik wil gewoon slapen.

Louis loopt de badkamer in en ik hoor hem zijn tanden poetsen. Ik zucht nog een keer en stap dan ook uit bed. Ik pak nog een trui uit zijn koffer en trek die aan over zijn shirt die ik ook aan heb. Ik pak een van mijn eigen joggingbroeken en hink dan ook de badkamer in, waar Louis nog in zijn onderbroek staat. Ik grijns even en ga dan naast hem staan voor de spiegel. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en kijk naar zijn gezicht via de spiegel. Hij is zo verdomt knap. Hoe kan hij iemand zoals ik willen. "Heb je nog iets nodig uit je koffer?," vraagt hij met zijn ochtendstem. Ik schud mijn hoofd. "Nee, mijn toilettas moet er zo alleen nog bij," zeg ik. Hij knikt en geeft een kus op mijn hoofd. "Ik gooi alles wel even snel in de koffers," zegt hij en loopt de badkamer uit. Ik pak mijn tandenborstel en begin mijn tanden te poetsen. Ik heb grote wallen en dikke ogen van de vroege ochtend.

Als een zombie gooi ik alles in mijn toilettas en hink daarna terug de kamer in. Louis heeft ook een joggingbroek en hoodie aangetrokken en ik smelt van het aanzicht. Hij is net een teddybeer als hij dit aan heeft. Ik doe mijn toilettas in mijn koffer, die ik vervolgens dicht rits. "Hoelang nog?," vraag ik Louis en ga naast hem op bed zitten. Hij typt iets op zijn telefoon en doet hem daarna in zijn broekzak. "We moeten over tien minuten naar de lift," antwoord hij. Ik knik en staar moe voor me uit. Hij grinnikt en trekt me tegen zich aan. "Je kunt zo in de bus en in het vliegtuig slapen," zegt hij. Ik glimlach en knik. Ik ben niet gemaakt voor vroege ochtenden. "Als we in LA zijn hebben de jongens en ik maar heel even tijd om onze koffers op de hotelkamers te brengen, daarna moeten we al weer naar een interview. Je bent dan eventjes alleen," zegt hij. Ik knik, maar het dringt niet echt tot me door wat hij zegt. "Zullen we maar gaan? Dan kun je misschien wat eerder weer gaan slapen," zegt hij. Ik knik en sta op. Ik pak mijn krukken en samen verlaten we de hotelkamer. Louis neemt alle koffers mee.

Al snel staan we beneden met de rest van de jongens, die net zo moe als ik kijken. Niall en Louis staan naast me. "Wanneer kunnen we nou in de bus?," vraag ik chagrijnig. "We moeten nog op Paul wachten," zegt Niall. Op dat moment komt Paul ook de lift uit, hij is de enige die er nog enigszins opgewekt uit ziet. "Iedereen klaar om te gaan?," vraagt hij en iedereen mompelt wat als antwoord. "Duidelijk," zucht hij en loopt voor ons uit naar de uitgang.

In de bus zit ik ook weer tussen Niall en Louis in. We moeten anderhalf uur lang rijden naar het vliegveld, een mooie tijd om nog even te gaan slapen. Ik leg mijn hoofd op Louis' schouder en sluit mijn ogen. Hij pakt mijn hand vast en geeft er een kusje op. Ik glimlach slaperig en val al heel snel weer in slaap.

"Ciara? Hey kleine, wakker worden," hoor ik Niall zeggen. Ik open mijn ogen en gaap. Ik kijk naast me en zie Louis nog slapen. Ik por hem in zijn buik, waar hij langzaam wakker van wordt. "We zijn er bijna," zegt Niall. Ik knik en kijk naar de rest. Iedereen kijkt versuft voor zich uit of uit het raam. Ik zie het vliegveld in de verte dichterbij komen. Ik word weer een beetje nerveus, waarschijnlijk zijn er weer veel fans en paparazzi.