Sister of...

27

Nadat Lou klaar is met het haar van de jongens gaan we naar de kleedkamer. Zo'n beetje iedereen heeft nog een joggingbroek en trui aan, die ze verwisselen voor jeans met een shirt of jasje erboven.

Niall ploft naast me neer op de bank en slaat zijn arm om me heen. "Ik ben trots op je, kleine," zegt hij. Ik glimlach naar hem. "Thanks," zeg ik. "Maar denk maar niet dat jullie mij dat podium op krijgen met publiek," lach ik. Hij lacht en kijkt onschuldig weg. "Pfft... ik zou dat nooit proberen." Ik trek een wenkbrauw op en kijk hem aan met een grijns. "Sure," lach ik.

Ook Harry komt erbij zitten. "En? Gelukt?," vraagt Harry. Ik schiet in de lach. "Serieus Niall?," lach ik. Hij grinnikt en haalt zijn schouders op. "Het was te proberen, toch?" Ik schud lachend mijn hoofd. "Onvoorstelbaar," mompel ik. "Hey! Wat zijn jullie daar met de liefde van mijn leven aan het doen?," hoor ik Louis roepen. Ik kijk hem glimlachend aan. "Haar overhalen om met je te trouwen," zegt Harry droog. Ik verslik me bijna en begin te hoesten. De jongens grinniken. "Oh, dan is het goed," zegt Louis. "Trouwen?!," roep ik daarna uit. Ik lach. "We zijn amper twee weken samen," lach ik. "Ook dat was te proberen," zegt Harry. Ik schud glimlachend mijn hoofd. "Jullie zijn echt weirdo's."

"Kom je vanavond ook kijken?," vraagt Zayn. Ik haal mijn schouders op. "Ik weet niet of ik er erg veel zin in heb om tussen gillende meiden te staan," antwoord ik. "Je kan ook gewoon backstage naar ons kijken, je hoeft niet per sé tussen de fans te staan," zegt Liam. Dat lijkt me een beter idee. "Ja, oké. Dat kan wel," zeg ik. Ik pak mijn telefoon en open Instagram. Ik bekijk de verhalen een beetje en zie dan ineens mezelf met Louis op Lou's verhaal. Ze heeft gewoon stiekem een foto gemaakt toen ik met hem praatte. Ik screenshot hem en maak het mijn achtergrond.

Na nog even met de jongens gepraat te hebben moeten ze alweer het podium op. "Ga je ook mee?," vraagt Louis. Ik knik en sta op. Ik kruk met ze mee richting het podium.

"Oké jongens, nog 3..2..1.. go!," roept een man en de jongens rennen het podium op. Meteen begint de menigte als een gek te gillen en beginnen de jongens aan hun eerste liedje. Ik geniet van hun stemmen, hun energie. De adrenaline stroomt zelfs door mijn lichaam. Af en toe maakt Louis oogcontact en knipoogt hij.

Ongeveer halverwege hebben de jongens even een praatje. "Hebben jullie het naar jullie zin?!," roept Harry. De menigte begint weer te gillen. Ik lach. "Wisten jullie dat er een heel bijzonder iemand hier achter de schermen staat?," vraagt Niall. Hij kijkt me even snel aan en meteen voel ik een steen in mijn maag. Mijn hart begint sneller te kloppen. Het is wel verdacht warm ineens. "Mijn zusje is met ons mee op tour en we zijn er achter gekomen dat ze ook héél goed kan zingen," gaat hij door. Louis kijkt me aan en ik begin heftig mijn hoofd te schudden. Absoluut niet. Nope. Dit gaat niet gebeuren, dit gebeurt niet. "Willen jullie haar horen zingen?!," roept Liam. De menigte begint weer te gillen. Nee, nee, nee. Ik zie er ook gewoon niet uit. Mijn haar zit in een gekke knot en ik heb gewoon een joggingbroek en trui aan. "Laten we haar gaan roepen!," roept Niall. De jongens beginnen. "Ciara! Ciara! Ciara!" Al snel doet de hele menigte mee. Ik krijg tranen in mijn ogen van de zenuwen. Louis loopt naar me toe en pakt mijn hand. Ik schud met grote ogen mijn hoofd. "Nee Louis, ik ga dit niet doen! Ik kan dit helemaal niet!," roep ik zenuwachtig. Ondertussen blijft de menigte door gaan met mijn naam roepen. "Kom op," zegt Louis. "Je kan dit. We doen het gewoon net als je vanmiddag deed, goed? Je kan dit makkelijk!" De rest van de jongens kijkt me ook aan. Met heel veel tegenzin kom ik het podium op met mijn krukken. Mijn hele lichaam trilt van de zenuwen. De zaal begint keihard te gillen en juichen. Ik haal trillerig adem en kijk de zaal in. Oh mijn god. Ik heb het gevoel dat ik flauw ga vallen, zo veel mensen. Ik kijk bang naar Louis. Hij glimlacht bemoedigend en geeft me zijn microfoon. "Net als vanmiddag," zegt hij zacht. Ik knik een beetje en meteen begint de muziek te spelen. De fans gillen nog harder en ik begin te zingen. Ik sluit mijn ogen zodat ik niemand meer zie. Zenuwen gieren als een malle door mijn lichaam. Mijn knieën voelen alsof ze elk moment kunnen bezwijken.