The first time i saw you (DUTCH)

9.

*1 week later*

Het is donderdagmiddag.
De jongens en ik hebben afgesproken om te gaat voetballen bij een voetbalveldje verder op.
Ik kleed me om in een kort zwart sportbroekje. Daarboven draag ik een strak roze sport T-shirt van Adidas. Ik pak mijn fiets en fiets weer richting de bushalte waar Liam op mij staat te wachten. Ik pik hem op en fietsen naar het veld waar we hebben afgesproken.
Plots vraagt Liam mij: "Heb je nog iets gehoord van Yasmin?"
Ik krijg een brok in m'n keel en antwoord: "N-nee, misschien durft ze niet meer na jij er iets van hebt gezegd" "Dat zou goed kunnen inderdaad. Maar ik vind wel dat ze haar excuses moet aanbieden" Zegt Liam. Ik haal mijn schouders op en zeg: "Meiden..."
Ik hoor Liam lachen en stopt over het onderwerp.

Eenmaal aangekomen zijn Niall en Zayn er ook al, zij wonen dichtbij elkaar. Ik parkeer mijn fiets en zet hem op slot. Dan doe ik even een hair wave, de wind heeft het een beetje door de war gehaald.
We lopen het veld op en beginnen de bal over te pasen. Dan houd Zayn hem in de lucht zodat hij de grond niet raakt en wij volgen. Als de bal weer bij mij is komen er wat mensen aanfietsen. Ze stappen af en komen op het veld aflopen onze richting op. Ik geef het geen aandacht en hou de bal een paar keer hoog. Ik trap de bal naar Niall die het overneemt.
Eindelijk kan ik opzij kijken en zie tot mijn verbazing Louis staan en wat vrienden van hem. Zij waren ook bij het feest herinner ik me.

Louis glimlacht lief en komt naar me te lopen. Ik besluit ook zijn kant op te lopen. Zo meeten we elkaar aan de zijkant van het voetbalveld.
Ik ben best nerveus om een gesprek te starten, maar Louis begint al gauw.
"Hey curly, wat een toeval! Hoe is het met je?" Vraagt hij. Ik ga op het gras zitten en pak een flesje water uit m'n tas. Louis komt naast me zitten.
"Het gaat super, nergens geen last meer van" Zeg ik.
"Gelukkig" Zegt Louis opgelucht.
Ondertussen zijn de jongens met elkaar aan het voetballen en wij kijken van een afstandje toe.

"Duss.. Jij kunt voetballen" Zegt Louis.
Onder het gesprek door ben ik wat aan het klikken met de dop van het plastic flesje wat ik niet in de gaten heb. Duidelijk door de zenuwen.
Ik antwoord: "Nou jah.. Ik probeer m'n best te doen?" En doe de dop weer open en dicht.
Louis grinnikt en heeft het al de heletijd door.
Hij antwoord: "Ik vind dat je het super doet"
Maar dan voel ik ineens zijn hand op de mijne.
Louis verschuift m'n hand van het flesje af en lacht zachtjes. Ik voel dat ik bloos en kijk naar beneden. "S-sorry, ik had het niet eens do-"
En Louis onderbreekt me: "Harry, je hoeft je niet te verontschuldigen" Glimlacht hij. "Wel cute" Zegt hij snel.
Nu voel ik me al helemaal blozen. Ik glimlach en mijn kuiltjes komen tevoorschijn. Louis blijft me aankijken en grinnikt. Hij staat op en gaat voor me staan, steekt een hand uit en trekt me omhoog. We lopen samen naar de rest en van de jongens. Nog gauw zeg ik tegen hem: "Hee Louis? Bedankt voor je hulp van laatst!" Louis glimlacht breedt en zegt: "Tuurlijk! Ik kon je toch niet zomaar laten zitten"
Ondertussen zijn we bij de jongens aangekomen en doen mee met een potje.

——————————————————————————
Inmiddels is t 3.39 am (s'morgens) dus misschien is het tijd om te gaan slapen .. 😁
De kerstvakantie is net voorbij dus mn ritme is ver te zoeken. Gelukkig heb ik wel online les, scheelt weer.