The first time i saw you (DUTCH)

27.

Even later komen er nog 5 mensen binnen. Waaronder 2 meisjes (tweeling) rond de 3 jaar schat ik. Ze worden vastgehouden door 2 andere meiden. Ik schat eentje rond mijn leeftijd, 19 jaar. En de ander 18? Ook staat er een man bij. Ik neem aan dat dat de vader van Louis is. Iedereen is in tranen behalve de 2 kleine meiden.

"Zal ik ze van jullie overnemen? Vraag ik zachtjes en beleefd. Een zwakke glimlach is te zien op hun gezicht en er word geknikt.

"Dankje.." Zegt het meisje die ik inschatte als 19 jarige. Ik knik en neem de meisjes aan in mijn armen. Beide aan 1 kant. Ik loop naar de andere kant van de kamer en ga op een stoel zitten en zet ze op mijn schoot neer. Dan begin ik op een speelse manier tegen ze te praten. In de verte zie ik iedereen elkaar omhelzen en om het bed staan van hun moeder, schoonmoeder en oma.

"Hebben deze meisjes ook een naam?" Vraag ik.

"Phoebe" Grinnikt het linker meisje verlegen.

"En ik ben Daisy" Zegt het rechter meisje met een lach.

"Wie ben jij?" Vraagt Daisy.

"Ik ben Harry"

"Hallo Hewwy" zegt Phoebe. Ik moet lachen op de manier hoe ze het uitspreekt. Zo lief en onschuldig,
niet wetende wat er nu aan de andere kant van de kamer aan de hand is. Een poosje ben ik met ze aan het spelen. Er word gelachen door de kleintjes. Ik til ze op en hou ze vast in mijn armen. Samen kijken we door de grote ramen naar buiten. Het uitzicht is enorm omdat we ons op verdieping 7 bevinden. Alles is redelijk klein maar goed zichtbaar. De meisjes wijzen om de beurt iets aan wat ze zien. Ik ga er op in en ga mee in hun grote fantasie. Na een poosje nemen we weer plaats op de stoel en lees ik een boekje voor die Daisy mee had genomen. Phoebe lijkt haar op haar gemak te voelen bij mij zodra ze haar hoofdje op mijn borst legt. Daisy wacht even af maar volgt daarna Phoebe. Zodra ik een paar bladzijdes verder ben zie ik dat de meisjes beiden in slaap zijn gevallen. Ik leg het boekje weg en laat ze lekker slapen op mijn schoot. Het is inmiddels ook al 10 uur s'avonds. Ik voel mijn energie weg glippen maar probeer mijn best om wakker te blijven. De familie is met elkaar aan het bespreken hoe ze alles gaan aanpakken.

Ik ben totaal gesloopt door Phoebe en Daisy, wat ik helemaal niet erg vind. En tenslotte vind ik kinderen enorm leuk. Langzaam vallen mijn ogen dicht en rust ik mijn hoofd tegen de muur achter me. Phoebe ligt nog steeds tegen mijn borst, Daisy daar in tegen ligt met haar hoofdje tegen mijn schouder.
Ik word wakker van een hand die me voorzichtig heen en weer schud. Het is de moeder van Louis. Ik richt mijn blik op haar waarna ze glimlacht. Ze ziet er gesloopt uit net als de rest.

"Zal ik ze weer van je overnemen?" Vraagt ze. Ik knik en geef ze heel voorzichtig aan haar zodat ze niet wakker worden. Meteen krijg ik een koude vlaag over me heen.

"Heel erg bedankt..."

"Harry" zeg ik.

"Heel erg bedankt harry. Ik waardeer het enorm" Ik glimlach.

"Graag gedaan. Het spijt me van uw verlies.." Zeg ik voorzichtig. Ze knikt.

"Dankjewel! En je mag me Johannah noemen" Zegt ze glimlachend.

Ik zie dat iedereen klaar is om te gaan. Om de beurt nemen ze afscheid. Dit zal de laatste keer zijn dat ze haar in het ziekenhuis zien. Allemaal lopen ze de gang op. Louis staat nog even bij het bed staan. Hij had de beste band met zijn oma, hij was altijd te vinden bij haar thuis. Van spelletjes tot serieuze gesprekken vertelde Louis mij een poosje terug. Ik kom naast hem staan en leg mijn hand op zijn taille. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder en sluit zijn ogen voor een paar seconden. Ik leg mijn hand op gramss' handen, ze voelen erg koud aan wat me een lichte tinteling geeft.

"Rust zacht" Zeg ik voorzichtig. Louis vormt zijn armen om mijn middel. Er staat een kleine glimlach op zijn gezicht. Ik glimlach terug en geef een klein kusje op zijn voorhoofd. We verlaten de kamer en lopen naar de rest van de groep die in de gang staan te wachten. Het voelt eigenlijk best gek om hier te zijn met onbekende mensen. Maar ik maak me er niet zo druk om, het komt wel. Nu is niet het moment om me voor te stellen aan iedereen. Als we buiten staan stapt iedereen in de auto. Louis heeft net gedag gezegd en gaat naar zijn eigen huis om even zijn rust te pakken.

"Ik zal mijn moeder bellen dat ze me op kan halen zodat jij lekker naar huis kan"

"Hazz? Ik wil nu niet alleen zijn.." Zegt Louis met een droevig gezicht. Ik doe een stap naar voor en trek hem in een knuffel.

"Wil je dat ik met je mee ga?" Vraag ik, nog steeds knuffelend.

"Hmm-mm"

In neem plaats in Louis' auto en rijden richting zijn huis. Ik app mijn moeder om te laten weten dat ik niet thuis kom vanavond. Al gauw krijg ik een appje terug.

Mam: hee lieverd, is prima! Zorg je goed voor 'm?
Slaaplekker! xx

Zodra we naar binnen lopen voel ik de warmte me tegemoet komen. Louis gooit zijn autosleutels op tafel en loopt naar de keuken om een glas met water te drinken. Echter blijft het maar bij 1 klein slokje en kiept hij het glas boven de gootsteen leeg. Hij heeft vast geen behoefte aan eten of iets dergelijks. We lopen samen naar de badkamer om tanden te poetsen. Louis heeft me een nieuwe tandenborstel gegeven. Vanuit de spiegel kijk ik naar zijn gezicht. Het doet pijn om hem zo verdrietig te zien. Zijn wallen zijn goed zichtbaar van het huilen. Als we de slaapkamer binnen komen kleden we ons om tot onze boxers. Ik ga onder de dekens liggen waarna Louis dan ook gaat liggen. De kleine ruimte tussen ons wordt al gauw verbroken door een warm klein lichaam dat tegen me aan komt liggen. Zijn rug ligt tegen mijn buik en borst aan. Ik hurk mijn knieën op en plaats ze tegen Louis' knieholtes aan. Ik sla mijn arm voorzichtig om zijn middel heen en Louis legt zijn arm op de mijne.

"Slaaplekker Boo Bear" Fluister ik in zijn oor maar ik krijg geen reactie, wat betekent dat hij al slaapt. Ik geef hem groot gelijk na zo'n dag. I mean.. periode!
Ik val kort erna ook in slaap.

——————————————————————————
You guys, het is 1 februari '2021' !!
Happy birthday to Harry ! 🥰
He turned 27 todayy !