Until There Was You

Chapter 16

Lie

It's Friday today may pasok sana ako , ang kaso may general meeting ang buong faculty kaya ayun I'll just stay here in my room o di  kaya ay mag-advance study. I don't actually have a plan today at biglaan lang walang pasok ngayon.

"Mia bili lang ako ng food sa convience store. May ipapabili ka ba?" tanong ko kay Mia habang ito ay na nonood ng kanyang K-drama series sa kanyang laptop.

"Kung ano nalang rin sayo. Bayaran nalang kita mamaya." sabi nito habang hindi inaalis ang tingin sa kanyang laptop.

Adik na talaga itong babaita na ito sa kakapanood ng K-drama.

"Sige, alis na ako." papaalam ko at lumabas na ng kwarto.

"Hi!" Dali ako napaatras sa gulat pero naka-hinga ng maluwag ng makitang nakaupo si Nathan sa pader katapat ng kwarto ko.

"W-What are you doing here?" tanong ko. Tumayo naman siya at nag-unat. Napansin kong nakasuot siya ng pantalon at kulay green shirt na tinernuhan ng black na sneakers.

"I just want to ask you out," lumapit siya sa akin akmang yayakapin ako ng umiwas agad ako sa kanya. Bigla naman nagkasalubong ang kanyang kilay sa ginawa ko.

I tried so many times to avoid him but it seems like he didn't notice and he keeps on trying to approach me.

"H-Huh? Bakit?" He shook his head and bit his lip.

"I miss you. Gusto kitang makasama ngayon, pwede?"

Nanigas ako sa kinakatayuan ko. Hindi ako sumagot kaagad at nag-isip ng palusot ko nanaman.

I'm so sick of doing! Doing these sick lie!

How I miss him too! Pero hindi  kami pwede, I'm sorry Nathan.

"May... May gagawin kasi ako..." Sabi ko naman sa kanya.

"Uh, anong gagawin mo?" Umiba bigla ang expresyon ng kanyang mukha. It became darker and dangerous.

Tila tumaas ang aking balahibo sa binibigay niyang titig sa akin.

"Mag-aaral? Ano, may exam kasi bukas..."Pagsisinungaling ko sa kanya.

"Ganun ba?" He swallowed. Naguilty naman ako bigla sa kanya.

Kinabukasan maaga ako pumasok sa eskwelahan tutungo na sana ako sa classroom pero naisipan ko muna magtambay sa garden na hindi masyadong kalayuan na department ko.

Malapit na ako sa garden at bumangad ang mga magagandang bulaklak sa aking harapan. Laking pagsasalamat  ko wala pang masyadong katao tao dito at masosolo ko ang lugar.

I smiled subconsciously while looking at the place. But my smile faded away when I saw Nathan leaning at back of the wall and the worst is, he's smoking!

I never know he's smoking and it's my first time seeing him like these. Kaya naman nagulat ako nang nakita ko siya naninigarilyo. Worse parang hindi siya nakatulog kagabi at halata ang kanyang eye bags.

Naglakad ako at nilapitan siya. He is still busy maghithit at magbuga ng usok that he didn't even notice my presence.

I glare at him at sabay inagaw ang sigarilyo at agad ko tinapon sa gilid at tinapakan ng madiin.

"What the fuck are you doing Garcia?!" He shouted angrily.

Garcia? My heart torn into pieces. Ang sakit lang tawagin niya ako sa aking apelyido. Alam ko naman, ako ang may kasalan kung bakit ganito ang kanyang trato sa akin.

Nathan's cold eyes pierced through me like a dagger made of ice.

"What are you doing to yourself, gusto mo bang mamatay ng maaga?"