bölüm 7*

2.6K 276 235
                                    

"SABAHTAN BERİ UYANIKTIN YANİ?!"

Sesim reviri inletirken beni göremeyen Aizawa'ya çatık kaşlı bir biçimde bakıyordum.

"İlk kendime geldiğimde ne olduğunu ayırt edemediğim için geri uyudum. Tekrar uyandığımda ses çıkarttım ama duyan olmadı, yine uyudum. Şimdi de tepemde konuşmanla uyandım."

"YA İNSAN BELLİ EDER BİR ŞEKİLDE O KADAR SAAT UYUNUR MU BE?!"

Sinirden odada volta atarken Recovery Girl'de gergin bir biçimde bana bakıp duruyordu.

"Köpürme de otur." Aizawa'ya bir kere daha sinirle baktıktan sonra kanepeye gidip oturdum. Recovery Girl başına gelmiş, gerekenleri yapmaya başlamıştı bile.

"Sana çok iyi bakılması gerekiyor Aizawa." dedi Recovery Girl. Dirseklerimi bacaklarıma yerleştirdim ve çenemi de arasına aldım ellerimin. Boş boş onlara bakınıp duruyordum.

"Ben bana bakarım gerek yok." dediğinde tekrardan ayağa fırladım.

"Nerene nasıl bakacaksın acaba?" dediğimde burnundan bir ses çıkarttığını duydum, az da olsa.

"Sen yine mi ayağa kalktın?" dedi bitkin bir şekilde. Gözlerimi devirdim ve tekrardan kanepeye gidip oturdum. Cebimden telefonumu çıkarttığımda bir sürü bildirimin geldiğini görmüştüm. Bir gruba dahil edilmiştim, tahminimce sınıf grubu. Mesajları okumadan direkt olarak mesaj yazdım.

"Aizawa-sensei kendine geldi."

Çok geçmeden ardı arkası kesilmeyen mesajlar gelmeye başlamıştı. Çoğu kişiyi tanımadığımdan kimin dediğini anlamıyordum. Evet isimler yazıyordu da benim kafamda bunların hiçbirisi not edilmemişti. Tanıdıklarımı hızlıca kaydettim. Sonra da onlardan gelen mesajları cevaplamaya başladım. Bir mesajı okuyunca yazmayı bıraktım ve kaşlarımı kaldırıp yazdığı mesajı tekrardan okudum.

"Geleli bir gün olmuş ama önce senin haberin olmuş bu nasıl oluyor?"

"Böyle olması gerekiyormuş ki olmuş."

Cevabımı yazıp yolladıktan sonra telefonun ekranını kapatmış ve ardından dilimi çıkartmıştım. Bu çocuğun benimle miydi derdi genel miydi çözememiştim.

Bildirimlere aldırmamaya çalışırken ardı arkası kesilmeyince tekrardan girmiştim mesajlara. Gruptan cevap vermeyince bana özelden yazmıştı.

"OI ÖYLE YAZIP KAÇMAKLA OLMUYOR BU İŞLER!

BU KADAR MI KORKAKSIN

GERÇİ BEN DE SENİN YERİNDE OLSAM KORKARDIM AKILLICA DAVRANDIN APTAL"

"Senden korkmuyorum Bakugou ayrıca büyük harflerle yazman da beni korkutmuyor. Meşgul bir insanım uğraşlarım var dilerim senin de birden fazla uğraşın olmasa bile en azından bir tanecik olur.

Ve dilerim bu da ben olmam. Tavsiye etmiyorum bunu sana.

Şimdi izninle, addio."

Gönderir göndermez çevrimiçi olduğunu görmüştüm. Hemen olmasa da birkaç dakika sonra yazmaya başlamıştı.

Yazıp yazıp silmeye desek daha doğru olur hatta.

"Bana bak İtalyan bozuntusu bana laf yetiştireceğine git iki ağaç yetiştir senin boşa harcadığın oksijenlerin yerine geçsin."

Laf mı soktu, huh?

Bird Set Free (BNHA Fanfic) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin