Naglalakad ako pabalik sa room and guess what, I'm crying. Why am I even crying? Is it because Im physically hurt? Or emotionally. Pinakiramdaman ko pa ang sarili ko kung kaya ko pa bang tumayo.
Yes, I still managed to stand up pero umaalalay parin ako sa lababo. I looked at the mirror, and I almost pitied myself. Meron akong mga kalmot sa mukha, gulo-gulo ang buhok. Naghilamos ako nang mukha at pinakiramdaman kung kaya ko nang mag-lakad.
Kahit late na ako, pinilit ko paring pumasok. Iika-ika na ako pero pinipilit ko parin ang sarili ko. It's better late than never naman eh.
Hindi rin lingid sa aking kaalaman ang mga tanong sa mga mata nang estudyanteng nakakakita sa akin. Ofcourse they'll be curious.
Pagkabukas ko ng pinto, napunta ang atensyon ng mga classmate ko sa akin. Sa baba lang ako nakatingin kasi nahihiya ako.
"Why are you late Ms. Qetia?" Sasagot na sana ako nang nagtanong siya ulit. "Wait? What Happend to you?"
Umiling nalang ako dahil parang hindi na kaya ng katawan ko na sumagot sa kanya. Nang tumingin ako sa paligid ko halata sa mga kaklase ko ang pagaalala nila sa akin.
Dumapo ang tingin ko kay Paul na ngayon na parang gusto na akong tulungan, pero nginitian ko nalang siya para ban nagsasabing kaya ko.
Nang tumingin naman ako kay Marco, parang wala siyang pakialam. Ano nga ba namang pakialam niya sa akin? Sino ba naman ako?
Naramdaman kong kumirot ang puso ko kasabay nang pagdilim nang paligid ko. Pero bago ako tuluyang mabagsak, nakita ko ang marahas na pag-tayo ni Marco at ang pag-bagsak ko nang wala manlang naramdaman.
Nagising ako dahil pakiramdam ko may naguusap sa paligid ko. Or parang kinakausap ako?
"Love! Hey are you awake already?" It was Klinton who's talking to me.
Nang maramdaman kong kaya ko nang magmulat tsaka ko lamang nakita si klinton sa tabi ko.
"what happend?" I asked.
"All I know is that you passed out. Ano nga ba talagang nangyare?" he asked. Kung hindi niya alam kung anong nangyari sa akin it means hindi siya ang nagdala sa akin dito.
"Hindi ikaw ang nagdala sa akin dito?" I asked him bluntly.
Nakita ko sa mukha niya ang pagka-hinayang. He nodded. So hindi nga siya.
"sino naghatid sa 'kin." tanong ko. Nagaalangan siya kung sasabihin niya pero mukhang sasabihin at sasabihin niya parin.
"Si Kervin." pagkasabing-pagkasabi niya ng pangalan niya, biglang tumibok puso ko. Siya ang naghatid sa akin? E diba wala siyang pakialam sa akin? Ni hindi niya nga ako natapunan ng kahit na isang tingin manlang.
"Bakit wala siya dito? " Tanong ko sa kanya. Tama lang namang itanong diba? I mean, kung siya talaga ang naghatid sa akin edi sana andito siya.
"Uhm, sabi niya may aasikasuhin pa siya." Ano naman kaya yun? Sabagay ano nga bang halaga ko sa kanya para hintayin niya ako?
Pagkatapos noon hindi na ako nagtanong pa. Ayoko namang isipin niya na mas interesado pa ako sa nag-hatid sa akin kesa sa nag-bantay sa akin.
Hinatid na ako ni Klinton sa bahay, hindi pa nga dapat niya ako ihahatid kasi gusto niya daw na kumain muna ako pero sabi ko gusto ko nang magpahinga.
Actually nagi-Insist pa siya na bubuhatin niya daw ako. Pero syempre nakakahiya naman.
"Salamat." pagpapasalamat ko kay Klinton. He just nodded.
Pagkapasok ko sa bahay nakita ko dun si mommy na ngingiti-ngiti. Nakuha pa niyang ngumiti nang ganto itsura ng anak niya? ;3
"Baby are you okay?" She asked. Sumimangot naman ako sa kanya. Hindi po ba obvious na hindi ako ok? Sa itsura kong ito?
Curious kayo? Naka-brace lang naman ang leeg ko madaming bruises at namamaga ang pisngi. Tapos tatanungin niya ako kung ayos lang ba ako. Really ?
"do I look like Im okay mom?" she just smiled at me. At dahil medyo pagod na din naman ako hindi ko nalang pinansin si mommy.
"sige baby! Magpahinga kana." sa totoo lang nakakahinala na yung ikinikilos niya ngayon.
Pagka-akyat ko sa room ko, sumalampak na ako kaagad sa kwarto ko. Napatayo ako bigla nang may marinig akong nagsalita.
"are you alright?"
Unedited•
-
A/N: at dahil masaya ako, Chapter 25 UPDATED. Dont forget to VOTE guys. :)
BINABASA MO ANG
My Biggest Mistake
Teen FictionMinsan ko nang pinagdudahan ang pagmamahal niya sa akin. Uulitin ko ba ito sa kanya? Tatanggapin niya pa kaya ako sa oras na malaman ko ang pagkakamali ko? O sa oras na yun mayroon ng babaeng papalit sa akin? Papalit nga ba o Nauna na sa akin? Can...
